-1-
ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
24 - 12 - 1429 کۆچی
23 - 12 - 2008 زایینی
10:57 ئێواره
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?t=1045
ــــــــــــــــــ
ده‌رچـــوونی دابه ..
بە ناوی الله ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، درودو سڵاو لەسەر محمد نێردراوی اللە و کەس و کارە چاکەکەی و شوێنکەوتووانی حەق تا ئەو ڕۆژەی اللە لەسەر ئایینەکەیان لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات، دواتر..
خوشکی پرسیارکار دەربارەی دابە، وەڵامەکەت بە کورتی ئەوەیە: دەرچوونی دابە (بوونەوەرێک) لە زەویدا بریتیە لە مرۆڤێک کە دەڕوات جا قسە لەگەڵ خەڵکی دەکات، جا خەڵکیش به هه‌مان شێوه بوونەوەر (دواب) یشیان پێده‌وترێت. اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النّاس بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍدَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى} صدق الله العظيم [فاطر:45].
کەواتە مەبەست لە دابە بریتیە لە مرۆڤێک قسە لەگەڵ خەڵکی دەکات و شاهێدی بۆ حەق دەدات؛ کە بریتیە لە مەسیح عیسای کوڕی مەریەم - درودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی - کە اللە لە زەوی دەریدەهێنێت، چونکە ئەو ژمارە (ڕەقیم) ـە زیادکراوەکەیە کە بۆ ھاوەڵانی ئەشکەوت زیادکرا، جا بە گەورەیی بە حەق قسە لەگەڵ خەڵکی دەکات ھەروەک چۆن بە منداڵی لە ڕۆژی لە دایکبوونەکەی قسەی لەگەڵ کردن، وە دەڵێت:
{إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ} [مريم:30].
جا اللە دەیکات بە دادوەر لە نێوان موسڵمانان و ئەو نەصارایانەی وتیان: "اللە مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌مە"، وه ده‌سته‌یەکی تر وتیان: "كوڕی اللە یە"! بەڵام موسڵمانان بیروباوەڕیان وایە بەندەی اللە یە، پاشان بە حەق دادوەری لەنێوان موسڵمانان و نەصاراکان سەبارەت بەوەی لەسەری جیاوازو ناکۆکن دەکات و هەمان ئەوەیان پێ دەڵێت کە پێشتر لە بێشکەدا پێی وتبوون:
{إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ}.
لەبەرئەوەی دواتر مەسیحی درۆزن دێت دەڵێت خۆی مەسیح عیسای کوڕی مەریەمە، وە دەڵێت اللە یە، بۆیەش مەسیحی حەق لە هاتنەوەکەی دواکەوتووە تا اللە بیکاتە شاهێدێکی بە حەق، وه اللە بیکات بە وەزیری ئیمام مەھدی، وە لە چاکەکارانیش دەبێت و خەڵکیش بۆ ئەوە بانگ ناکات شوێنی خۆی بکەون، بەڵکو بۆ شوێنکەوتنی ئیمام مەھدی بانگەوازیان دەکات، وە لە چاکەکارە شوێنکەوتووەکان دەبێت. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَيُكَلِّمُ النّاس فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ} صدق الله العظيم [آل‌عمران:46].
وە مانای ئەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ}، واتە لەو کاتەی بە گەورەیی قسەیان لەگەڵ دەکات، جا دەبێت بە یەکێک لە کەسە چاکەکارە شوێنکەوتووەکان، وە خەڵکیش بانگ ناکات تا شوێنی بکەون لەبەرئەوەی پێغەمبەرە؛ جا ناکرێت و ڕەوانیە پێغەمبەرێکی تر لەدوای محمد نێردراوی اللە - درودو سڵاوی اللە لەسەر خۆی و کەس و کارەکەی- بێت و خەڵکی بۆ شوێنکەوتنی خۆی بانگ بکات. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا} صدق الله العظيم [الأحزاب:40].
بۆیە کاتێک سەردەمی بانگەوازەکەی تری کوڕی مەریەم دێت دەبێت بە یەکێک لە چاکەکارە شوێنکەوتووەکانی ئیمام مەھدی لەو ڕۆژەی مەسیح عیسای کوڕی مەریەم دێت و لە تەمەنی گەورەیی قسە لەگەڵ خەڵکی دەکات، بەڵام ئەمە موعجیزە نیە پیاوێک لە تەمەنی گەورەیی قسە لەگەڵ خەڵکی بکات! بەڵکو موعجیزەکە لە دابەزینی نەفسی کوڕی مەریەمدایە لەلایەن به‌دیهێنه‌ره‌كه‌ی، جا جەستەی مەسیح کە بۆ سێ ھاوەڵەکەی ئەشکەوت زیادکراوە به ئاگادێته‌وه‌و هه‌ڵده‌ستێته‌وه، جا لێرەدا موعجیزەیەک لەلایەن پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھانەوە بوونی ھەیە تا کوڕی مەریەم بە مۆڵەتی اللە بە حەق قسە بکات، جا ھەرچی یەکەمیان بوو ئەوا بریتیە لە:
{وَيُكَلِّمُ النّاس فِي الْمَهْدِ} [آل عمران:46]؛ ئەمەش لە ڕۆژی لە دایکبوونەکەی مەسیح عیسای کوڕی مەریەمەوە - درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی - هاتەدی کە ڕابووردوو بەسەرچوو کە بە مۆڵەتی اللە قسەی کردو فەرمووی:
{إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ}، وە نەیوت اللە یەو نەشی وت کوڕی اللە یە.
ھەرچی موعجیزەی قسەکردنەکەی تری کوڕی مەریەمە بۆ خەڵکی لەوەی اللە ی پایەبەرز دەفەرموێت:
{وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ} [آل عمران:46]، ئەمه بریتیە لە زیندووبوونەوەی جەستەی مرۆڤێک کە مەسیح عیسای کوری مەریەمەو گەڕانەوەی نەفسی مەسیحە بۆ جەستەکەی تا لە تەمەنی گه‌وره‌یی قسە لەگەڵ خەڵکی بکات، جا (كهل) بریتیە لە تەمەنی ناوەڕاست له نێوان تەمەنی لاوێتی و جوامێری؛ خاوەن ڕیشێکی تێکەڵ بە موی سپی و ڕەش، جا ئه‌وه‌ی لهم ته‌مه‌نه‌دا بێت پێی ده‌ڵێن (كهلا)، ئه‌مه‌ش بریتیه له‌و (دابه) یه‌ی له زه‌وی ده‌رده‌چێت، كه بریتیه له مرۆڤ؛ مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌م بۆ ئه‌وه‌ی له ته‌مه‌نی گه‌وره‌یی قسه له‌گه‌ڵ خه‌ڵكی بكات، جا هه‌مان قسه‌ی پێشووتر دەکات و دەڵێت:
{إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ}؛ واتە ئه‌و نه اللە یە نه كوڕی اللە، پاک و بێگەردی بۆی! هەروەک نەصاراکان بە بەتاڵ بڕوایان بەمە هەیە. وە مەسیحی درۆزن دەیەوێت بیروباوەڕی نەصارا بێباوەڕەکان بقۆزێتەوەو بڵێت خۆی اللە یە! اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:
{لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابن مريم وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ ربّي وَربّكمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الجنّة وَمَأْوَاهُ النّار وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ} صدق الله العظيم [المائدة:72].
وه بەوپێیەی مه‌سیحی ده‌جال دواتر بۆ پشتگیری كردن له‌و به‌تاڵه‌ی بێباوه‌ڕه نه‌صاراكانی له‌سه‌رە دێت جا بانگه‌شه‌ی په‌روه‌ردگارێتی ده‌كات و ده‌ڵێت مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌مەو په‌روه‌ردگاری هه‌موو خەڵکی جیهانه؛ بۆیە پێی ده‌وترێت مه‌سیحی درۆزن؛ به‌و مانایه‌ی مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌می حه‌ق نیه، جا حیكمه‌ته‌كه‌تان له گه‌ڕانه‌وه‌ی عیسای كوری مه‌ریه‌م درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی بۆ ڕوون دەبێتەوە، كه بریتیه له وه‌زیری یه‌كه‌م و جێگری خه‌لیفه‌ی اللە ئیمام مه‌هدی و سه‌رۆكی ئه‌نجومه‌نی وه‌زیران.
به‌هه‌مان شێوه وه‌زیره‌كانی مه‌هدی بریتین له نێردراوی اللە
ئیلیاس - درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی - ئه‌و كه‌سه‌ی اللە بۆ (أصحاب الرسّ) ڕەوانەی کرد، هه‌روه‌ک مێژوونوسان ناویان لێناوه بریتیه له گوندی (حمّة ذياب بن غانم). جا ئەوەبوو گه‌له‌كه‌ی ئه‌وو وه‌زیره‌كه‌شیان بە درۆزانی کە پێغەمبەری ڕاستگۆی اللە
ئیدریس بوو درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی، پاشان براكه‌ی ئیدریس کە لە تەمەنی لاوێتیدا بوو به‌ڕاستی دانا، پاشانیش اللە کردی بە وەزیر بۆ ئیلیاسی برای، پاشان براكه‌ی تری
یه‌سه‌ع کە لە تەمەنی لاوێتیدا بوو به‌ڕاستی دانا، جا اللە به پێغه‌مبه‌ری سێیه‌م بەهێزو شکۆمەندی كردن كه بریتی بوو له پێغه‌مبه‌ری ڕاستگۆی اللە یه‌سه‌ع، جا گه‌له‌كه‌ی هه‌موو پێغەمبەرەکانیان به درۆزانی و كه‌سیان بڕوایان پێنه‌هێنان جگه له پیاوێک نه‌بێت به ته‌نها كه ئه‌ویش باوەڕهێنانه‌كه‌ی شاردبوویه‌وه، وێنه‌ی ئه‌م پیاوه وه‌ک پیاوه باوەڕدارەکەی كه‌س و كاری فیرعه‌ون بوو کاتێک به نهێنی باوەڕی هێنابوو. جا ئەوەبوو گه‌له‌كه‌یان هەڕەشەی ئەوەیان لێکردن ئه‌گه‌ر كۆتایی به بانگه‌وازه‌كه‌یان بۆ لای اللە و په‌رستنی اللە به ته‌نها نه‌هێنن ئه‌وا بەردبارانیان دەکەن و له‌لایه‌ن گه‌له‌كه‌یانه‌وه توشی سزایەکی به ئێش ده‌بن، له‌پاش ئەوه نێردراوی اللە ئیلیاس ترسا لەوەی برایەکانی تووشی ئاشوب ببن و فه‌رمانی پێكردن بچنە ئه‌شكه‌وتێک له كاتێكدا خۆشی له گه‌ڵیاندا بوو، جا ئه‌وه بوو خۆیان تێدا حەشاردا، هه‌روه‌ک چۆن محمد نێردراوی اللە - درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی - و هاوه‌ڵه‌كه‌ی ئه‌بوبه‌كر له‌ده‌ست بێباوه‌ڕه‌كان خۆیان لە ئەشکەوتەکە حەشاردا، به‌هه‌مان شێوه نێردراوی اللە ئیلیاس و برا پێغەمبەرە ڕاستگۆیه لاوه‌كانیشی خۆیان له ده‌ست پیلانی بێباوه‌ڕه‌كان له ئه‌شكه‌وتێكدا ون کرد تا چاوه‌ڕێی فه‌رمانەکەی اللە بكه‌ن ده‌رباره‌یان، به‌ڵام ئه‌و پیاوه‌ی به‌ڕاستی دانابوون و باوه‌ڕەكه‌ی شاردبوویەوە به‌وه‌ی زانی هه‌ر سێ پێغه‌مبه‌ره‌كه ون بوون دوای هه‌ڕه‌شه‌ی بێباوه‌ڕه‌كان به بەردباران کردن یان گه‌ڕانه‌وه‌یان بۆ سه‌ر ئایینه‌كه‌یان، بۆیە له‌پاش ئه‌وه ئه‌م پیاوه چاكه‌كاره لە گەلەکەی تووڕەبوو و هاته لای گه‌وره‌كانی گه‌له‌كه‌ی و باوەڕهێنانه‌كه‌ی ڕاگه‌یاند. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:
{وَاضْرِ‌بْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْ‌يَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْ‌سَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْ‌سَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّ‌حْمَـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا طَائِرُ‌كُم مَّعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْ‌سَلِينَ ﴿٢٠﴾ اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَ‌نِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّ‌حْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِي رَ‌بِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَ‌مِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
بۆیەش نێردراوی اللە ئیلیاس به براكانی خۆی ئیدریس و یه‌سه‌عی وت:
{إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:20].
له‌به‌رئه‌وه‌ی گه‌له‌كه‌یان بەوە هەڕەشەیان لێکردبوون ئه‌گه‌ر كۆتایی به بانگه‌وازه‌كه‌یان نه‌هێنن بۆ لای اللە و وازهێنان لە پەرستنی پەرستراوەکانیان، جا ده‌یانوت:
{قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ} صدق الله العظيم [يس:18].
ئه‌مه‌ش چونکە هه‌ر سێ پێغەمبەرەکە؛ نێردراوی اللە (ئیلیاس) و وه‌زیره لاوه‌كانی ئیدریس و یه‌سه‌ع بانگه‌وازی گه‌له‌كه‌یان ده‌كرد بۆ په‌رستنی اللە به ته‌نهاو وازهێنان له په‌رستنی بته‌كان و ده‌یانوت: اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی:
{هَٰؤُلَاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِمْ بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا} صدق الله العظيم [الكهف:15].
جا ئێستا بۆتان ڕوونبوویه‌وه لەبەرچی اللە چیڕۆكی خه‌ڵكی ئاوه‌دانیه‌كه‌و هه‌ر سێ پێغه‌مبه‌ره‌كانیانی ناڕوون كردووه‌و نە ناوی خه‌ڵكی ئه‌م ئاوه‌دانیه‌و نه ناوی گه‌له‌كه‌شی و نە به هه‌مان شێوه ناوی سێ پێغه‌مبه‌ره‌كه‌شی نەبردووە، ئەمە لەبەرئه‌وه‌ی چیڕۆکەکە په‌یوه‌ندی به هاوه‌ڵانی ئه‌شكه‌وته‌وه هه‌یه، جا كاتێک ئیمام مه‌هدی دێت کە اللە زانستی كتێبی پێدەدات بە وردی ڕوونی دەکاتەوەو وادەكات هه‌موو نهێنیه‌كانی قورئان له‌لای موسڵمانه باوەڕدارە دڵنیایەكان به ئایه‌ته‌كانی اللە قورئانی گه‌وره ڕوون بێت؛ جا ئه‌وانه له وه‌زیره رێزلێگیراوه‌كانی منن کە بریتین له نێردراوی اللە ئیلیاس و براكه‌ی پێغەمبەری ڕاستگۆ ئیدریس، ئه‌و كه‌سه‌ی اللە شوێن و جێگاكه‌ی به‌رزو بڵند كردووه، كه ئاماژه‌یه بۆ ئه‌وه‌ی شوێنی هاوه‌ڵانی ئه‌شكه‌وت له به‌رزترین شوێنی دورگەی عه‌ره‌بیە، وه به‌رزترین شوێنیش بریتیه له چیاو بەرزاییەکانی یه‌مه‌ن، وه بەرزترین شوێنیش له چیاو بەرزاییەکانی یەمەن بریتیه له پارێزگای زه‌ممار (ذمار)، وه به‌رزترین شوێنیش لێی ئاوه‌دانی (الأقمر) ـه کە دەکەوێتە پانتایی چیای ئیسبیل (إسبيل). هه‌رچی ئه‌شكه‌وته‌كه‌یه ئه‌وا له‌لای ئەو ماڵانه‌یه کە له ته‌نیشت چیاكه‌دا هه‌ن له نزیک ماڵی پیاوێک کە پێی ده‌ڵێن (محمد سەعد)، به‌ڵام بە هەموو توانای خۆیەوە ڕێگا نادات کەس لهم ئه‌شكه‌وته نزیک بێتەوەو وا گومان ده‌بات له‌ناو ئەم ئەشکەوتە گه‌نجینه‌یەک هه‌یه، وه براكه‌ی له‌و ژیرترەو ڕێگایه‌كی چاكتری له‌و گرتۆته به‌ر.
وه هه‌روه‌ک وتمان لهم ئه‌شكه‌وته‌دا چوار له وه‌زیره‌كانی ئیمام (مەهدی) بوونیان هه‌یه کە بریتین له نێردراوی اللە ئیلیاس - درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی - به‌هه‌مان شێوه ئه‌و برایه‌ی به‌ڕاستی دانا؛ پێغەمبەری اللە ئیدریس، به‌هه‌مان شێوه پێغەمبەری سێیه‌م کە بانگەوازەکەی ئه‌وانی به‌ڕاستدانا كه بریتی بوو له براكه‌یان پێغەمبەری ڕاستگۆی اللە یه‌سه‌ع، به هه‌مان شێوه (ڕەقیم) ئه‌وه‌ی به تابوتی سه‌كینه بۆیان زیاد کرا له‌و كاته‌ی نه‌وه‌ی ئیسرائیل ده‌یانویست نێردراوی اللە مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌م درودو سڵاوی اللە ی لەسەر بێت بكوژن.
ئه‌مانه له به‌ڕێزترینی كه‌سه‌كانی ئه‌نجومه‌نی وه‌زیرانی ئیمام مه‌هدین، وه به‌ڕێزترینی وه‌زیره‌كانی ئیمام مه‌هدیش بریتیه له نێردراوی اللە مه‌سیح عیسای كوڕی مه‌ریه‌م درودو سڵاوی اللە لەسەرخۆی و کەس و کارەکەی.
درودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەران سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..
ئیمام مه‌هدی ناصر محمد یه‌مانی.
_______________
- 1 -
الإمام ناصر محمد اليماني
25 - ذو الحجة - 1429 هـ
23 - 12 - 2008 مـ
10:57 مساءً
ــــــــــــــــــ
خـــــروج الدّابــة ..
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد رسول الله وآله الطيّبين والتّابعين للحقّ إلى يوم الدين، وبعد..
أختي السائلة عن الدّابة، وإليك الجواب المختصر: إنّ خروج الدّابة من الأرض هو إنسانٌ يمشي فيُكلّم النّاس، والنّاسُ دواب، وقال الله تعالى: {وَلَوْ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُوا۟ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰٓ أَجَلٍ مُّسَمًّى} صدق الله العظيم [فاطر:45].
إذاً المقصود بالدّابة هو إنسانٌ يُكلم النّاس شاهداً بالحقّ؛ وهو المسيح عيسى ابن مريم - صلّى الله عليه وآله وسلّم - يُخرجه الله من الأرض لأنّه الرقيم المُضاف إلى أصحاب الكهف فيُكلّم النّاس كهلاً بالحقّ كما كلّمهم طفلاً يوم ولادته، ويقول: {إِنِّى عَبْدُ ٱللَّهِ} [مريم:30]، فيجعله الله حَكَماً بين المسلمين والنّصارى الذين قالوا: "إنّ الله هو المسيح عيسى ابن مريم"، وطائفةٌ أخرى قالوا: "وَلَدُ الله"! ولكن المسلمين يعتقدون بالحقّ أنّه عبد الله، ثمّ يأتي حَكَماً بالحقّ في اختلاف المسلمين والنّصارى فيقول لهم كما قال لهم من قبل وهو في المهد صبياً: {إِنِّى عَبْدُ ٱللَّهِ}، وذلك لأنّ المسيح الكذاب سوف يأتي ويقول إنّه المسيح عيسى ابن مريم ويقول إنّه الله، ولذلك تمّ تأخير المسيح الحقّ ليجعله الله شاهداً بالحقّ وجعله الله للإمام المهديّ وزيراً، ويكون من الصالحين ولا يدعو النّاس إلى اتّباعه بل إلى اتّباع الإمام المهديّ ويكون من الصالحين التّابعين، تصديقاً لقول الله تعالى: {وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِى ٱلْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [آل‌عمران].
ومعنى قول الله تعالى: {وَكَهْلًا وَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ}، أي حين يُكلّمهم كهلاً فهو يكون من الصالحين التّابعين ولا يدعو النّاس لاتّباعه كونه نبيّاً؛ ولكنّه لا ينبغي أن يأتي نبيٌّ من بعد محمدٍ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - فيدعو النّاس لاتّباعه، تصديقاً لقول الله تعالى: {مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ ۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمًا ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب].
ولذلك حين تأتي دعوة ابن مريم الأخرى سوف يكون من الصالحين التّابعين للإمام المهديّ يوم يأتي المسيح عيسى ابن مريم يُكلّم النّاس وهو كهلاً، ولكن ليست هي المعجزة أن يتكلم رجلٌ وهو كهلٌ! بل المعجزة في نزول نفسِ ابن مريم من عند بارئها فينهض جسد المسيح المُضاف إلى أصحاب الكهف الثلاثة، وتوجد هنا معجزة من ربّ العالمين لينطق ابن مريم بالحقّ بإذن الله، فأمّا الأولى فهي:
{وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِى ٱلْمَهْدِ} [آل عمران:46]؛ ومضت وانقضت يوم ميلاد المسيح عيسى ابن مريم - صلّى الله عليه وآله وسلّم - ونطق بإذن الله وقال: {إِنِّى عَبْدُ ٱللَّهِ}، ولم يقُل أنّه الله ولا ولد الله.
وأما المُعجزة الأخرى في تكليم ابن مريم للناس في قول الله تعالى: {وَكَهْلًا وَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ} [آل عمران:46]، وتلك معجزة الإحياء لجسد الإنسان المسيح عيسى ابن مريم وعودة نفس المسيح إلى الجسد ليُكلّم النّاس كهلاً، والكهل هو سنٌّ متوسّطٌ بين سنِّ الشباب والمَشيب؛ ذو اللحية المخلوطة بالشعر الأبيض والأسود، ويُطلق على من كان بهذا السن كهلاً، وتلك هي الدّابة تخرج من الأرض؛ وهو الإنسان المسيح عيسى ابن مريم ليُكلّم النّاس كهلاً فينطق بنفس القول من قبل: {إِنِّى عَبْدُ ٱللَّهِ}؛ أي أنّه ليس الله ولا ولد الله، سبحانه! كما يعتقد النّصارى بالباطل. ويريد المسيح الكذّاب أن يستغلَّ عقيدة الكفار من النّصارى فيقول أنّه الله! وقال الله تعالى: {لَقَدْ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓا۟ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ مَرْيَمَ ۖ وَقَالَ ٱلْمَسِيحُ يَٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱعْبُدُوا۟ ٱللَّهَ رَبِّى وَرَبَّكُمْ ۖ إِنَّهُۥ مَن يُشْرِكْ بِٱللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيْهِ ٱلْجَنَّةَ وَمَأْوَىٰهُ ٱلنَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
وبما أنّ المسيح الدجّال سوف يأتي مؤيّداً لعقيدة الباطل لدى كُفّار النّصارى فيدَّعي الرّبوبيّة ويقول إنّه المسيح عيسى ابن مريم وإنّه الله ربّ العالمين ولذلك يُسمّى المسيح الكذاب؛ بمعنى أنّه ليس المسيح عيسى ابن مريم الحقّ، ولذلك تَتَبيَّن لكم الحكمة من رجوع المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم، وهو الوزير الأول ونائب خليفة الله الإمام المهديّ ورئيس مجلس الوزراء.
ومن وزراء المهديّ كذلك رسول الله إلياس - صلّى الله عليه وآله وسلّم - الذي ابتعثه الله إلى أصحاب الرسّ، وهي قرية حمّة ذياب بن غانم كما يُسمّيها المؤرخون. وكذّبوه هو ووزيره نبيّ الله الصديق إدريس - صلّى الله عليه وآله وسلّم، ثمّ صدّقه أخوه إدريس؛ شاباً فتيّاً، ثمّ جعله الله مع أخيه إلياس وزيراً، ثمّ صدّقه أخوه اليسع؛ شابّاً فتيّاً، فعزّز الله بهما نبيّاً ثالثاً وهو نبيّ الله الصدّيق اليسع، فَكَذّبوهم أجمعين ولم يؤمن لهم غيرُ رجلٍ واحدٍ فقط وكان يكتم إيمانه ومثله كمثل مؤمن آل فرعون. وتوعّدهم قومهم إن لم ينتهوا عن الدعوة إلى الله وعبادة الله وحده بأنّهم سوف يرجمونهم وليَمَسّنّهم من قومهم عذاباً أليماً، ومن ثمّ خشي رسول الله إلياس على أخويه من الفتنة وأمرهم أن يأويا إلى الكهف وهو معهم فيختبئون فيه كما اختبأ محمدٌ رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وصاحبه أبو بكر من الكفار، وكذلك الرسول إلياس وأَخَوَاهُ النبيَّان الصدِّيقان الفَتِيَّان اختفوا في الكهف من مكر الكفار حتى ينظر الله في أمرهم، ولكنّ الرجل الذي صدّقهم وكان يكتم إيمانه علم بأنّ أنبياء الله الثلاثة قد اختفوا بعد تهديد الكفار برجمهم أو العودة في ملّتهم ومن ثمّ غضب هذا الرجل الصالح من قومه وجاء إلى كبار قومه وأعلن إيمانه، وقال الله تعالى: {وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَٰبَ ٱلْقَرْيَةِ إِذْ جَآءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمُ ٱثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوٓا۟ إِنَّآ إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا۟ مَآ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحْمَٰنُ مِن شَىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا۟ رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّآ إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَآ إِلَّا ٱلْبَلَٰغُ ٱلْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوٓا۟ إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا۟ لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا۟ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَٰقَوْمِ ٱتَّبِعُوا۟ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠﴾ ٱتَّبِعُوا۟ مَن لَّا يَسْـَٔلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِىَ لَآ أَعْبُدُ ٱلَّذِى فَطَرَنِى وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدْنِ ٱلرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّى شَفَٰعَتُهُمْ شَيْـًٔا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّىٓ إِذًا لَّفِى ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّىٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمْ فَٱسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ٱدْخُلِ ٱلْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَٰلَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَجَعَلَنِى مِنَ ٱلْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ ۞ وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنۢ بَعْدِهِۦ مِن جُندٍ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَٰحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَٰمِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَٰحَسْرَةً عَلَى ٱلْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا۟ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ٱلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
ولذلك قال رسول الله إلياس لأخوَيه إدريس واليسع: {إِنَّهُمْ إِن يَظْهَرُوا۟ عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِى مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوٓا۟ إِذًا أَبَدًا ﴿٢٠﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
وذلك لأنّ قومهم توعّدوهم بذلك إن لم ينتهوا عن دعوتهم إلى الله وترك عبادة آلهتهم، وقالوا: {قَالُوٓا۟ إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا۟ لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [يس]، وذلك لأنّ الأنبياء الثلاثة رسول الله ووزراءه الفِتية إدريس واليسع كانوا يدعون قومهم إلى عبادة الله وحده وترك عبادة الأوثان وقالوا: قال الله تعالى: {هَٰٓؤُلَآءِ قَوْمُنَا ٱتَّخَذُوا۟ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً ۖ لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَٰنِۭ بَيِّنٍ ۖ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ ٱفْتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا ﴿١٥﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
والآن تبيّن لكم لماذا جعل الله قصة أصحاب القرية ورسلها الثلاثة مُبهمةً ولم يذكر أصحاب هذه القرية ولا اسم قومها وكذلك لم يذكر أسماء رُسلها الثلاثة؟ وذلك لأنّ القصة تتعلّق بأصحاب الكهف، فإذا جاء الإمام المهديّ الذي يؤتيه الله علم الكتاب فيفصّله تفصيلاً فيجعل أسرار القرآن مفهومةً لدى المسلمين المؤمنين الموقنين بآيات الله في القرآن العظيم؛ أولئك من وزرائي المُكرّمين وهم رسول الله إلياس والصِّدّيق النّبي أخوه إدريس الذي رفعه الله مكاناً علياً، وهي إشارةٌ إلى أنّ موقع أصحاب الكهف في أعلى مكانٍ في الجزيرة العربية، وأعلى مكانٍ هو هضبة اليمن، وأعلى مكانٍ في الهضبة هي محافظة ذمار، وأعلى مكان هي قرية الأقمر التي توجد بعرض جبل إسبيل. وأما الكهف فهو موجود عند البيوت التي بجانب الجبل على مقربة من بيت رجل يُدعى (محمد سعد) ولكنّه يصدّ عن هذا الكهف صدوداً ويظنّ أنّ بداخله كنزاً له، وأخوه أعقل منه وأهدى سبيلاً.
وكما قلنا أنّه يوجد في هذا الكهف أربعة من وزراء الإمام المهديّ وهم رسول الله إلياس - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وكذلك أخوه الذي صدّق به؛ نبيّ الله إدريس، وكذلك النّبي الثالث الذي صدّق بأمرهم وهو أخوهم نبيّ الله الصدّيق اليسع، وكذلك الرقيم المضاف إليهم بتابوت السكينة حين أراد بنو إسرائيل قتل رسول الله المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وسلّم.
أولئك هم مِن أكرم مَنْ في مجلس وزراء الإمام المهديّ، وإنّ أكرم وزراء الإمام المهديّ هو رسول الله المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم.
وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيّ.
_______________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس.. 
ده‌رچـــوونی دابه ..
