السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار.

[فاطمه]

-1-

الإمام ناصر محمد اليماني
09 - جمادی الأول - 1436 هـ
28 - 02 - 2015 مـ
۹-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.
06:43 صباحاً
ـــــــــــــــــ

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار..
ــــــــــــــــــــــــ
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 178429 من موضوع السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار ..

- 1 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
09 - جمادى الأولى - 1436 هـ
28 - 02 - 2015 مـ
06:43 صباحًا
(بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى)

[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=178412
ـــــــــــــــــ


السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار..

الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
____________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

-2-
الإمام ناصر محمد اليماني
10 - جمادی الأول - 1436 هـ
01 - 03 - 2015 مـ
۱۰-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.
07:11 صباحاً
ـــــــــــــــــ

و بعد از سلام ، كلامی مهم خطاب به مردمك دیدگان امام

و بعد از سلام، می‌گویم: ای جماعت انصار پیشگام و برگزیده در عصر «گفت‌وگو قبل از ظهور» اگر رضوان نفس خداوند بر بندگانش تحقق نیابد و تحسر و حزن در نفس خداوند ارحم الراحمین را پایانی نباشد؛ شما چه خواهید کرد؟ ممکن است یکی از بندگان نعیم اعظم، از مردمانی که محبوب خداوند هستند و محب او [قوم يحبهم الله و يحبونه] بخواهد بگوید: «صبرکن، صبرکن، ای امام عالمیان! آیا این امر به معنای فتوای شما برای عدم تحقق یافتن رضوان نفس خداوند بر بندگان نادم و معذب اوست؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به تمامی بندگان نعیم اعظم که این سؤال برایشان مطرح شده‌اس،؛ می‌گوید: من قبل از دادن فتوا، سؤالم را تکرار کرده و می‌گویم: اگر بدانید که حزن و تحسر در نفس خداوند ابدی و جاودان بوده و نهایتی برای آن نخواهد بود؛ چه خواهید کرد؟ ممکن است یکی دیگر از انصار سؤال کند: «صبر کن، صبر کن، ای امام عالمیان! سؤالت ما را می‌ترساند. آیا این بدان معنی است که ما باید بعد از آن منتظر فتوای امام مهدی ناصر محمد یمانی باشيم که رضوان نفس «الرحمن الرحیم» نسبت به بندگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگارشان نادم هستند؛ محقق نخواهد شد و خداوند آنها را مورد مغفرت قرار نمی‌دهد و راضی نمی‌شود؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: ای مرد، من قبل از دادن فتوا، جواب می‌خواهم و برای سومین بار سؤال را مطرح کرده و می‌گویم: اگر رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین تحقق نیابد و شما بدانید که خداوند تا ابد و تا بی‌نهایت حزین و متحسر خواهد ماند؛ چه می‌کنید؟ ممکن است یکی از انصار دیگر بگوید: «امام من! آیا اين به منزله فتوای شما مبنی بر عدم تحقق ابدی و سرمدی رضوان در نفس خداوند ارحم الراحمین است؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به پرسشگران می‌گوید: آیا قبل از دادن فتوا، به حق جواب مرا می‌دهید که چه خواهید کرد؟ ممکن است تمام انصار پیشگام و برگزیده بخواهند بگویند: «ای امام مهدی ناصر محمد یمانی؛ ما چه می‌توانیم بکنیم؟ اگر كه شرط تحقق رضوان نفس خداوند این باشد که خود را به قعر جهنم بیفکنیم؛ برایمان مهم نیست و بی تردید آن را انجام می‌دهیم و از قبل به این امر شهادت داده‌ایم و شما شاهد شهادت‌های ما بوده‌اید».
آن‌گاه امام مهدی ناصر محمد یمانی پاسخ داده و می‌گوید:اگر بدانید حتی این کار نیز فایده‌ای نخواهد داشت و از طرفی به یقین بدانید که رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین به هیچ وجه و هیچ وقت محقق نخواهد شد؛ آن‌گاه چه خواهید کرد؟ من جواب قاطع می‌خواهم و نه جواب گزافه ....
پس امام مهدی ناصر محمد یمانی به شما امر می‌کند تا یک ساعت صبر کرده و باقی بیان را قرائت ننمایید و ما بین این قسمت از بیان با ادامه آن جای خالی خواهیم گذاشت. بعد از یک ساعت ویا بیشتر [مسئله‌ای نیست] باقی بیان را بخوانید. اما مهم این است که یک ساعت کامل صبر کنید و این زمان برای خلوت کردن با خود و تفکر برای دادن جواب آخر کافی است تا بعد از آن فتوا داده شود.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
ــــــــــــــــــ




بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلى الله عليه وعليهم أجمعين وعلى آلهم الطيبين الطاهرين وعلى كافة المؤمنين في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، أمّا بعد..
و می‌گویم: صبر کنيد، صبرکنيد، انگار که چشم‌های شما را می‌بینم که از شدت گریه قرمز شده‌است و حرف تک تک بندگان نعیم اعظم این است که: «پس به نظر می‌رسد بعد از این فاصله؛ امام فتوا خواهند داد که رضوان خداوند به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی محقق نخواهد شد، و اگر امام مهدی چنین فتوایی بدهد، ما فتوای او را تكذيب نمی‌كنيم، ولی خواهیم گفت: پس ای خداوند عالمیان برای چه ما را آفریده‌ای، ما نه به این زندگانی دنیایی نیازی داریم و نه خواهان حیات اخروی و بهشت نعیم و حورالعین هستیم و اگر بخواهی برای راضی کردن ما بهشتی بزرگتر از این نعیم جنت که برایمان آفریده‌ای، خلق کنی [می‌گوییم] نیازی به خلق بهشتی بزرگتر و عظیم‌تر نیست چرا که اگر چنین کنی؛ کاری عبث است و ما راضی نخواهیم شد تا اینکه تو راضی شوی! ای خداوند عالمیان، ای ارحم الراحمین، چگونه جنات نعیم بر ما گوارا باشد درحالی‌که عزیزترین چیز در نزد ما به خاطر بندگان خود متحسر و حزین است؛ بندگان گمراهی که به خاطر کوتاهی‌های خود در پیشگاه پروردگارشان نادم و از رحمت او مأیوس هستند. بندگانی که خداوند در حق آنان ظلم نکرده‌است، بلکه این خودشان بوده‌اند که به خود ظلم کرده‌اند! حزن و حسرت ما به خاطر آنان نیست، بلکه ما برای تحقق نیافتن نعیمی که از جنت نعیم عظیم‌تر است متحسر و حزین هستیم و حیات دنیایی را تنها برای این نیاز داریم که رضوان نفس خداوند را به عنوان هدف دنیا و آخرت خود برگزینیم و اگر این هدف محقق نشود؛ نابود باد حیات دنیا و نابود باد حیات آخرت؛ نابود باد جنات نعیم و نابود باد حورالعین و ولدان مخلدون؛ نابود باد نهرهای عسل مصفا و نهرهای آب گوارا و نابود باد تمام چیزهایی که در عالم وجودند، جز خداوند که قبل از عالم وجود؛ موجود بوده‌است. اگر رضوان نفس خداوند تحقق نمی‌یابد و حزن به صورت جاودانه و ابدی از نفس خداوند نمی‌رود؛ می‌گوییم اگر چنین است؛ ای پروردگار عالمیان پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ به عزت و جلالت قسم که بندگان تو؛ قومی که محبوب تو و محب تو هستند؛ به تمام ملکوتت نیز راضی نخواهند شد و ای خداوند ارحم الراحمین اف بر این ملکوت؛ اگر قرار باشد رضوان نفست محقق نشود. هیهات هیهات ؛ به پروردگار آسمان‌ها و زمین و پروردگار آنچه که گذشته و آنچه که خواهد آمد قسم، که جنات نعیم هر چه هست و هر چه که باشد؛ ما به آن راضی نخواهیم گشت تا رضوان نفست محقق گردد ای پروردگار ما و حزنت مرتفع شده و نفست را راضی نمایی و ما تو راعبادت کرده و برای تو سجده می‌کنیم و در این امر تبدیلی نخواهیم داد و راضی نمی‌شویم تا تو راضی گردی.
ای امام مهدی ناصر محمد یمانی گوش کن، برای ما فرقی ندارد که تو فتوا بدهی یا ندهی، ما تبدیلی در این امر نخواهیم داد. ای امام مهدی ناصر محمد یمانی گوش کن، شما زنده باشید یا از دنیا بروید؛ ما تبدیلی در این امر نخواهیم داد. ما از حق آگاه شده‌ایم و بعد از حق آیا چیزي جز گمراهی است؟ ناصر محمد، ما تو را عبادت نمی‌کنیم، ظهور و یا تمکین تو بر زمین را نیز عبادت نمی‌کنیم؛ بلکه خداوندی که پروردگار ما و توست را عبادت می‌نماییم. شما زنده باشی یا نباشی ما بر عهد خود پایداریم . وعده ما پابرجاست و از آن باز نمی‌گردیم.»
سپس امام مهدی ناصرمحمد یمانی به تمام بندگان نعیم اعظم؛ قومی که محبوب خداوند هستند و محب او پاسخ می‌دهد: هیهات، هیهات، به اذن خداوند ناصر محمد یمانی از دنیا نخواهد رفت تا خداوند تمکين و فرمانروایی زمین را به او عنایت نماید و زمین را همان طور که آکنده از ظلم و جور شده است؛ به اذن خداوند از عدل آکنده نماید. اما در مورد فتوای مربوط به محقق شدن نعیم اعظم؛ والله؛ والله والله من می‌دانم شما جرات کرده و با خداوند خود مجادله خواهید کرد و با اطمینان کامل سرهای خود را بالا گرفته و می‌گویید: «ای خدای عالمیان؛ اگر قرار است نعیم عظیم‌تر از جنات نعیمت برای ما محقق نشود، پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ پس به عزت و جلالت قسم که اگر نعیم عظیم‌تر از نعیم جنت یعنی رضوان نفس تو تحقق نیابد؛ ای خدای عالمیان ما به حق در برابرت حجت اقامه خواهیم کرد که تو به ما ظلم کرده‌ای. تو خود فرموده‌ای و کلام تو حق است که :
{{ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا}} صدق الله العظيم [الكهف:۴۹].
ولی اگر نعیم اعظم که از نعیم جنت تو بسیار بزرگتر است برای ما محقق نشود و تو راضی نشوی، ما دو گروه بزرگ جن و انس [ثقلان] و هر موجودی که بر روی زمین راه می‌رود و یا هر پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌نماید را به شهادت می‌گیریم و شهادت خداوند کافی است که بندگان نعیم اعظم؛ انصار امام مهدی منتظر در دوران گفت‌وگو قبل از ظهور، قومی که محبوب خداوند هستند و محب او؛ مورد ظلم بسیار بزرگی قرار گرفته‌اند که برابر هیچ ظلم دیگری در عالم وجود نیست؛ اگر که رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین محقق نشود و حزن از نفس خداوند نرود و راضی نگردی، ما راضی نمی‌شویم تا تو راضی گردی. ختم کلام، نامه تمام. حتی اگر هر یک از ما را محبوب‌ترین بنده در نزد خود گردانی و بیش از تمام بندگانت به قرب خود رسانده و در نزدیک‌ترین مکان نسبت به عرش خود قرار دهی و او را درعالی‌ترين درجه بهشت نعیم در ملکوتت سکونت دهی ما راضی نخواهیم شد تا تو راضی شوی.. می‌خواهی ما را عذاب کن ؛ می‌خواهی بر ما رحمت آور و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی».
.......................
پایان بیان.

والله والله والله که حقیقت نعیم اعظم را تنها قلب محبوبان و محبان خداوند [قوم يحبهم الله و يحبونه] درک می‌کند. ای مسلمانان؛ آیا می‌دانید چرا اینان تا خداوند راضی نشود؛ رضایت نخواهند داد؟ چون اینان قومی هستند که محبوب خداوند هستند و محب او؛ چگونه می‌توانند به جنات نعیم رضایت دهند درحالی‌که دانسته‌اند محبوب‌ترین چیز در قلبشان؛ به خاطر بندگان خود متحسر و حزین است؛ بندگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار نادم‌اند؟ چقدر مقام و قدر آنان در نزد پروردگارشان بالاست! به خداوندی که آسمان را بدون ستون‌هایی که قابل رؤیت باشند، برپا داشته است[اشاره به آیه کریمه سوره الرعد: اللَّـهُ الَّذِي رَ‌فَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ‌ عَمَدٍ تَرَ‌وْنَهَا ۖ ( ۲)] که اینان از انبیا و شهدا نیستند وانبیا و شهدا به جایگاه آنان و مقام قربشان غبطه می‌خورند اما اکثر مردم نمی‌دانند. با وجود اینکه گناهانی انجام داده‌اند ولی توبه‌کنان به سوی خداوند باز می‌گردند و خداوند توبه آنان را می‌پذیرد که پروردگار توابین و متطهرين را دوست دارد.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم عبد النّعيم الأعظم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
و خداوند حقیقت امر مرا در نام‌هایم قرار داده است؛ هرکس می‌خواهد بپذیرد و هرکس که می‌خواهد کافر گردد و عاقبت امور به سوی خداوند است و او از نگاه‌های دزدانه و رازهای نهان در سینه‌ها آگاه است.

اقتباس المشاركة 178746 من موضوع السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار ..

- 2 -
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=178737

الإمام ناصر محمد اليماني
10 - 05 - 1436 هـ
01 - 03 - 2015 مـ
07:11 صباحاً
ـــــــــــــــــ


ومن بعد السلام الكلام الهام يا نياني أعين الإمام ..

وبعد السلام أقول: يا معشر الأنصار السابقين الأخيار في عصر الحوار من قبل الظهور، فلو لم يتحقق رضوان نفس الله على عباده وتبقى الحسرة والحزن في نفس ربّهم الله أرحم الراحمين إلى ما لا نهاية فماذا أنتم فاعلون؟ وربّما يودّ أحد عبيد النّعيم الأعظم من قومٍ يحبّهم الله ويحبونه أن يقول: "مهلاً مهلاً يا إمام العالمين، فهل نعتبر ذلك فتوى منك أنّه لن يتحقق رضوان نفس الله على عباده المعذبين النادمين؟".

فمن ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على كافة السائلين من عبيد النّعيم الأعظم وأقول: بل أكرر السؤال من قبل الفتوى وأقول: فلو علمتم أنّ الحسرة والحزن في نفس الله سوف يبقيان خالدين مخلدين إلى ما لا نهاية فماذا أنتم فاعلون؟ وربما يودّ آخر من الأنصار أن يقول: "مهلاً مهلاً يا إمام العالمين لقد أخفتَنا بسؤالك هذا! فهل ننتظر من بعد ذلك فتوى من الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني أنّ رضوان نفس الرحمن الرحيم على عباده النادمين على ما فرّطوا في جنب ربّهم لن يتحقق ويغفر لهم فيرضى؟".

فمن ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: يا رجل، أريد الجواب من قبل صدور الفتوى. وأكرر السؤال للمرة الثالثة وأقول: فلو لم يتحقق رضوان نفس الله أرحم الراحمين وعلمتم أنّه سيبقى متحسراً وحزيناً إلى ما لا نهاية فماذا أنتم فاعلون؟ وربما يودّ أنصاري آخر أن يقول: "يا إمامي، فهل نعتبر هذه فتوى منك أنّ رضوان نفس الله أرحم الراحمين لا ولن يتحقق أبداً خالداً وسرمداً".

فمن ثمّ يرد الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على السائلين وأقول: ألا تجيبوني بالحقّ من قبل صدور الفتوى ماذا أنتم فاعلون؟ وربما يودّ كافة الأنصار السابقين الأخيار أن يقولوا: "وما عسانا أن نفعل يا أيها الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني فلو كان تحقيق رضوان نفس الله أن نلقي بأنفسنا في قعر جهنم لألقينا بأنفسنا ولا نبالي وقد أشهدناك على ذلك من قبل وأنت على ذلك لمن الشاهدين".

ثم يردّ عليكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: وحتى ولو علمتم أنّه لن ينفع ذلك فماذا أنتم فاعلون لو علمتم علم اليقين أنّ رضوان نفس الله أرحم الراحمين لن يتحقّق دائماً وأبداً وخالداً مخلداً؟ وأريد الجواب بالقول الفصل وما هو بالهزل.

فمن ثمّ يأمركم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني بالأمر بالتوقف ساعةً كاملةً عن استكمال هذا البيان وسوف نضع فاصل فراغٍ بين هذا وبقية خُطبة البيان من بعد الفراغ؛ فتكملون قراءة البيان من بعد ساعةٍ ومن زاد فلا حرج، والمهم أنّ التوقف ساعةً كاملةً وتلك مهلةٌ كافيةٌ لتخلوا بأنفسكم للتفكّر بردّ الجواب الفصل من قبل صدور الفتوى.

وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
__________















بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلى الله عليه وعليهم أجمعين وعلى آلهم الطيّبين الطّاهرين وعلى كافة المؤمنين في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، أمّا بعد..

فأقول مهلا ًمهلاً فكأني أرى أعينكم محمرةً مما فاضت من الدمع ولسان حال كلّ واحدٍ منكم من عبيد النّعيم الأعظم يقول: "إذاً سوف نجد من الإمام فتوى في البيان من بعد الفاصل أنّ رضوان الله لن يتحقق أبداً خالداً مخلداً، فلن نكذّب الإمام المهديّ لو أفتانا بذلك ولكن سوف نقول: لماذا خلقتنا يا إله العالمين فلا حاجة لنا بهذه الحياة الدنيا ولا حاجة لنا بالحياة الآخرة ولا حاجة لنا بجنّات النّعيم والحور العين، وحتى ولو خلقت جنةً أخرى لترضينا بها هي أكبر نعيماً من نعيم جنات النّعيم التي خلقتها من أجلنا فلا داعي أن تخلق جنة نعيمٍ أكبر وأعظم كونك لو فعلتَ ذلك فليس إلا عبثاً، فلن نرضى حتى ترضى! ويا إله العالمين يا أرحم الراحمين كيف نهنأ بجنّات النّعيم وأحبّ شيء إلى أنفسنا متحسرٌ وحزينٌ على عباده الضالين النادمين على ما فرّطوا في جنب ربّهم وهم من رحمته يائسون؛ وما ظلمهم الله ولكن أنفسهم يظلمون! وما كانت حسرتنا وحزننا عليهم؛ بل على عدم تحقيق النّعيم الأكبر من جنات النّعيم فلا حاجة لنا بهذه الحياة الدنيا إلا من أجل أن نتّخذ رضوان نفس الله هو هدف الحياة الدنيا والآخرة، فإذا لم يتحقّق فسُحقاً للحياة الدنيا وسحقاً للحياة الآخرة وسحقاً لجنات النّعيم وسحقاً للحور العين وسحقاً للولدان المخلدين وسحقاً لأنهار العسل المصفّى وسحقاً لأنهار من ماء غير آسن وسحقاً لكلّ شيءٍ في الوجود ما عدا ربّ الوجود الموجود من قبل الوجود، فإذا لم يتحقق رضوان نفسك ربنا ويذهب حزنك خالداً مخلداً فنقول إذاً فلماذا خلقتنا يا إله العالمين؟ فبعزتك وجلالك إنّك لن تُرضي عبيدك قوماً تحبّهم ويحبّونك بملكوتك أجمعين، فأُفٍّ له يا أرحم الراحمين إذا لم يتحقق رضوان نفسك، وهيهات هيهات وربّ الأرض والسماوات وربّ ما فات وما هو آتٍ لن نرضى بجنّات النّعيم مهما كانت ومهما تكون حتى يتحقق رضوان نفسك ربنا ويذهب حزنك وترضى نفسك، فإيّاك نعبد ولك نسجد ولن نبدّل تبديلاً فلن نرضى حتى ترضى.

فاسمع يا أيّها الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني، فسواءٌ علينا أأفتيْتَ أم لم تُفتِ فلن نبدّل تبديلاً، فاسمع يا أيها الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني، فلتحيَ أو لتمُت فلن نبدل تبديلاً فقد علمنا الحقّ، فماذا بعد الحقّ إلا الضلال؟ فلا نعبدك أنت يا ناصر محمد أو نعبد ظهورك أو نعبد تمكينك في الأرض؛ بل نعبد الله ربّنا وربّك فلتحيَ أو لتمُت فنحن على عهدنا ووعدنا باقون وماضون".

فمن ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على كافة عبيد النّعيم الأعظم قوم يحبّهم الله ويحبّونه وأقول: هيهات هيهات أن يموت ناصر محمد اليماني بإذن الله حتى يمكّنه الله في الأرض فيملأها عدلاً بإذن الله كما مُلئت جوراً وظلماً.

وأمّا بالنسبة لفتوى تحقيق النّعيم الأعظم فوالله ثمّ والله ثمّ والله إنّني أعلم أنكم سوف تتجرّأون فتجادلون الله بكل ثقةٍ وأنتم رافعو رؤوسكم فتقولون: "إذا لم تحقّق لنا النّعيم الأعظم من جنات النّعيم رضوان نفسك فلماذا خلقتنا يا إله العالمين؟ فبعزتك وجلالك لو لم تحقق لنا النّعيم الأعظم من جنات النّعيم رضوان نفسك لأقمنا عليك الحجّة بالحقّ يا إله العالمين أنك ظلمتنا، وأنت قلت وقولك الحقّ:

{{{{{{{{{{{{{{{{ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (49) }}}}}}}}}}}}}}}}

صدق الله العظيم [الكهف].

ولكن إذا لم تُحقق لنا النّعيم الأعظم من جنات النّعيم فترضى، فليشهد الثقلان الإنس والجانّ وكلّ ما يَدبُّ أو يطير وكفى بالله شهيداً أنّ عبيد النّعيم الأعظم أنصار المهديّ المنتظَر في عصر الحوار من قبل الظهور قوماً يحبّهم الله ويحبّونه قد ظُلموا ظُلماً عظيماً لا يساويه ظلمٌ في الوجود لو لم يتحقق رضوان نفس الله أرحم الراحمين ويذهب حزنه فلن نرضى حتى ترضى يا أرحم الراحمين، ورفعت الأقلام وجفت الصحف. وحتى ولو جعلت كلاً منّا هو العبد الأحبّ إليك من بين العبيد والأقرب إلى ذات عرشك في الوجود وأسكنته أعلى درجةٍ في جنات النّعيم في الملكوت فلن نرضى حتى ترضى فإن شئت فعذبنا وإن شئت فارحمنا ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين".
__________
انتهى البيان

ووالله ثمّ والله ثمّ والله لا يفقه حقيقة النّعيم الأعظم إلا قلوب قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه، وهل تعلمون يا معشر المسلمين لماذا لن يرضيهم ربّهم بملكوته أجمعين حتى يرضى؟ وذلك كونهم قوم يحبّهم الله ويحبّونه فكيف يرضون بجنّات النّعيم من بعد ما علموا أنّ أحبّ شيءٍ إلى قلوبهم متحسرٌ وحزينٌ في نفسه على عباده النادمين على ما فرّطوا في جنب ربّهم؟ فما أعظم قدرهم ومقامهم عند ربِّهم! وأقسم بمن رفع السماء بلا عمدٍ ترونها ليغبطنّهم الأنبياء والشهداء وهم ليسوا بأنبياء ولا شهداء لقربهم ومكانتهم من ربّهم ولكن أكثر الناس لا يعلمون. برغم أنّ لهم ذنوباً فتابوا فتاب الله عليهم والله يحبّ التوابين ويحبّ المتطهرين، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..

أخوكم عبد النّعيم الأعظم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
وأسمائي قد جعلها الله حقيقة أمري فمن شاء فليؤمن ومن شاء فليكفر وإلى الله عاقبة الأمور يعلم خائنة الأعين وما تخفي الصدور.
_____________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 3 -

الإمام ناصر محمد اليماني
11 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
02 - 03 - 2015 مـ

۱۱-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.

08:36 صباحاً
ـــــــــــــــــ

بیان راز استمرار اصرار انصار بر حقیقت نعیم اعظم كه تبديلی در آن نيست ...

اقتباس المشاركة :

نوشته اصلی توسط «مخلوق»

وعلیکم السلام و رحمة الله و برکاته

— انتهى الاقتباس

ههههههههههههههههههههههههه بسم الله و بالله والصلاة والسلام على رسول الله،

«مخلوق» [نام یکی از اعضای پایگاه] به خداوند قسم که باعث خنده من شدی؛ انگار که جواب‌های انصار بتعث دهشت تو شده است. حتی اگر منکر حقیقت نعیم اعظم [نعیمی بزرگتر از نعیم جنت خداوند] باشی، باز هم همان‌قدر که مشتاق خواندن نظرات انصار هستم؛ دوست دارم نظر تو را در لابه‌لای پاسخ‌های انصار بخوانم. اما عزیز من، چیزی که از تو انتظار دارم این است که شگفت‌زدگی و تعجب شدیدت را برایمان تشریح کنی. چه بسا بگویی: «آیا اینها دیوانه‌اند؟ چگونه هیچ‌یک به ملکوت جنت راضی نمی‌شوند و حتی اگر محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده نسبت به عرش گردند و سپس خداوند امر کاف و نون را به آنها بدهد تا به چیزی بگویند باش و موجود شود: «کن فیکون» ، با این وجود علی‌رغم رضایت خداوند از آنان، هیچ‌یک حتی به این هم نیز راضی نشوند؛ این چیز عجیبی است!!» انگار که این زبان حال «مخلوق» است که چنین می‌گوید و اگر از بندگان نعیم اعظم نباشد؛ حتماً چنین خواهد گفت...
ولی میهمان عزیز من «مخلوق»! پیش از این به حق قسم خورده شد که حقیقت آنچه را که در این بیان آمده است، جز بندگان نعیم اعظم؛ کس دیگری نمی‌تواند درک نماید و ما نمی‌دانیم در نفس تو چه می‌گذرد. اما دیدیم تو به پاسخ گفتن به سلام بر امام اکتفا کرده و سپس سکوت اختیار نمودی؛ انگار به شدت حیرت کرده و متعجب شده بودی. شاید تصمیم گرفتی که از حقیقت این امر سر در بیاوری؛ یا کار دیگری می‌خواهی بکنی؟ عزیز من، ولو اینکه منکر حقیقت نعیم اعظم باشی، من مشتاق خواندن نظر تو هستم. اما می‌بینم نه آن را انکار می‌کنی و نه تأیید، ولی این کلام بسیار بزرگ، تو را به شدت و به صورت جدی حیرت زده کرده است! و نزدیک است بگویی: «آیا این قوم درباره حقیقت چیزی که در قلب‌هایشان است متفق‌اند؟ انگار که همگی با زبانی واحد سخن می‌گویند و پاسخ همگی آنها و اصرارشان نیز یکی است. گویا روح واحدی هستند که در جسم‌هایشان تقسیم شده و احساسشان یکی است. آیا آنها واقعاً صادق‌اند و به ملکوت بهشتی که عرضش به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شوند، مگر اینکه پروردگارشان راضی گردد؟» پس امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به تو و تمام پرسشگران می‌گوید: عزیز من ای «مخلوق» محترم از مخلوقات خداوند، به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست قسم، تمام پیروان انبیا، اگر نبیّ‌ِشان از امری عقب می‌نشست و به صحابه خود می‌گفت که از فلان فتوا باز می‌گردد، بر آنان بود که از آن فتوا بازگشته و از فرمان وی پیروی نمایند. عده‌ای از آنها [به فرمان نبیّ از آن فتوا] بازگشته و همراه نبی می‌ماندند[و در قلبشان هرچه كه باشد] و اما دیگران روبرگردانده و به اعتقادات پیشین باز می‌گشتند و نبیّ را دروغ‌گو می‌خواندند. اما درباره قومی که محبوب خداوند هستند و محب او [یحبهم الله و یحبونه] انصار مهدی منتظر درعصر گفت‌وگو قبل از ظهور، اگر امامشان فتوا دهد که او از فتوای خود در مورد حقیقت نعیمی که از بهشت جنت خداوند بزرگتر است [نعیم اعظم] بازمی‌گردد و بر آنهاست که از این فتوا بازگشته و رضوان نفس خداوند را وسیله تحقق بهشت نعیم کنند؛ بندگان نعیم اعظم خواهند گفت:
«به خداوند قسم که ما بازگشت از هر چیزی را از تو قبول کرده و همراه تو از آن باز می‌گردیم و از شما پیروی و از امرتان اطاعت می‌نماییم مگر در باره این چیز که هیچ‌چیز مثل آن نیست و آن هم فتوای شما پیرامون حقیقت رضوان نفس خداوند بر بندگان است که همانا نعیمی است که از جنات نعیم بزرگتر است [نعیم اعظم]. اینجاست که بازگشتی در کار نیست و در واقع چنین امری غیرممکن و محال است».
و حتی اگر امامشان آنها را مورد خطاب قرار دهد و بگوید: این من بودم که بیان حقیقت نعیم اعظم نسبت به نعیم جنت را به شما آموختم؛ خواهند گفـت: «صبرکن امام ما، ما گفتیم اگر شما از هر فتوایی که برایمان داده و به ما آموختی، بازگردی؛ ما نیز همراه شما از آن فتوا بازگشته و همراه تو خواهیم بود و از هر مسئله‌ای که بازگردی ما نیز باز خواهیم گشت مگر بیان تو درباره این فرموده خداوند تعالی:

{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة]

و این بیان با تمام بیانات متفاوت است، چون تمام بیانات دیگر فقط بر پایه دانش قاطع علمی است که از جانب خداوند در آیات محکم کتاب برایمان آورده‌ای. اما بیان این حقیقت که «رضوان خداوند بر بندگانش نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت است» بیانی است که ما عظمت و حقیقت آن را در قلب خود احساس و پیدا کردیم و این حقیقت همان‌گونه که خداوند در آیات محکم کتابش برای تمام مردم بیان نموده این است که رضوان خداوند بر بندگانش نعیمی بزرگتر از نعیم جنت است. تصدیق از فرموده خداوند تعالی :
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة].
ای امام ما، چگونه ممکن است با وجود اینکه حقیقت این بیان را در قلب‌هایمان یافته‌ایم [در صورت بازگشت شما از آن] همراه تو از این فتوا بازگردیم؟ آگاه شدن از بیان حقیقت نعیم اعظم باعث شد یقین کنیم که شما بی شک و تردید امام مهدی هستید و ما در حالی که هنوز در حیات دنیایی هستیم می‌دانیم که رضوان نفس الله بر بندگانش به حق نعیمی است که از نعیم جنت عظیم‌تر است و لذا به ملکوت بهشتی که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شویم تا نعیم اعظم رضوان نفس «الرحمن» برایمان محقق گردد و حزن از نفس او برود. ما به يقين رسيده‌ايم ای امام و الگوی ما، معذرت می‌خواهیم ولی اگر تو از این امر بازگردی، به عزت خداوند قسم که ما باز نمی‌گردیم؛ بلکه خواهیم گفت:‌ ای امام ما! به عزت و جلال خداوند قسم که اگر «الرحمن الرحیم» از بلندای عرش عظیم و از عرش اعلی ما را مورد خطاب قرار دهد، اگر خداوند سبحان بفرماید: آیا رضوان پروردگارتان را وسیله ورود به جنت من و دوری و نجات از آتش قرار می‌دهید؟ می‌گوییم: ای خداوند عالمیان؛ آیا ما را به‌خاطر جنات نعیم و حورالعین آفریده‌ای؟ آیا ما را برای عذاب دادن در آتش خلق نموده‌ای؟ یا اینکه برای هدفی آفریده شده‌ایم که منحصر به نفس توست تا رضایت تو را هدف نهایی خود قرار دهیم و تو را به یگانگی و بدون شریک عبادت کرده و برای تو سجده نماییم و راضی نشویم تا تو راضی گردی؟ چگونه حق را با گمراهی عوض کنیم؟ هیهات هیهات که در خلقت خداوند تبديلی ندارد و برای همین آفریده شده‌ایم».

این جواب آنان به خداوند و خلیفه او و تمام خلق الله است و نه در حیات دنیوی و نه بعد از مرگشان از این امر باز نمی‌گردند. آنها از این تصمیم باز نمی‌گردند و اصرار آنها در زندگی دنیوی و بعد از مرگ ادامه خواهد داشت تا روزی فرا رسد که مردم در برابر خداوند واحد قهار گرد خواهند آمد اصرار آنها همچنان و بدون نهایت ادامه خواهد یافت تا خداوند نعیم عظیم‌تر از نعیم جنت را برایشان محقق گرداند و راضی شود. آیا می‌دانید علت اصرار قلبی شدید و بی‌نهایت آنها برای تحقق نعیم اعظم چیست؟ سؤال را تکرار کرده و می‌گویم: آیا می‌دانید چرا؟ جواب را از آیات محکم کتاب خداوند برایتان می‌آورم که می‌فرماید:
{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (۳۰)} صدق الله العظيم [الروم].

راز اصرار آنان در این آیات نهفته است چون این راز فطرتی است که خداوند آنان را بر آن آفریده است، فطرتی که انسان بر آن آفریده شده و در خلقت خداوند تبدیلی نیست. یعنی تبدیلی در هدفی که پروردگارشان آنان را به‌خاطر آن خلق کرده، نیست. برای همین می‌بینید که نمی‌خواهند قلبشان به راه دیگری هدایت شود و قلب‌هایشان نمی‌خواهد که تبدیلی در آن صورت گیرد و لذا می‌بینید که هیچ‌یک از آنها چنین جوابی را به سؤال امام مهدی نمی‌دهد و نخواهد داد که : «ای امام من، به درگاه پروردگارم با تضرع روکرده و از وی می‌طلبم تا قلبم را به این سو هدایت نماید که رضوان الله را وسیله تحقق نعیم جنت سازد تا مانند کسانی که به جنات نعیم شاد هستند؛ از آنچه که خداوند از فضلش به او عطا نموده شاد باشد». تکرار کرده و می‌گوییم آیا کسی از آنها را دیدی که بگوید در پیشگاه خداوند انابه می‌کند تا قلبش را هدایت نماید و رضوان نفس الله را وسیله تحقق نعیم جنت سازد؟ هیچ‌یک از بندگان نعیم اعظم چنین چیزی نگفته و نخواهند گفت بلکه می‌بینید که در عهد خود تبدیلی نخواهند داد و این فطرتی است که خداوند مردم را بر اساس آن آفریده است و راز خلقت آنان در این نهفته است و خلقت خداوند قابل تغییر و تبدیل نیست. وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
عزیز من «مخلوق»نظر تو درباره آنان چیست؟ می‌خواهم روی تک‌تک کلماتی که [دست] چپ و راستت در پاسخ خواهند نوشت، تدبر كنم با اینکه تو را نمی‌شناسم و نمی‌دانم چه کسی هستی اما جوابت برایم اهمیت دارد و بسیار از شما متشکرم. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
ـــــــــــــــــــــــ

اقتباس المشاركة 178927 من موضوع السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار ..

- 3 -
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=178921

الإمام ناصر محمد اليماني
11 - 05 - 1436 هـ
02 - 03 - 2015 مـ
08:36 صباحاً
ـــــــــــــــــ


بيان السرّ وراء استمرار إصرار الأنصار على حقيقة النّعيم الأعظم، وما بدلوا تبديلاً ..

اقتباس المشاركة : مخلوق

وعليكم السلام ورحماته الله وبركاته

— انتهى الاقتباس من مخلوق

ههههههههههههههههههههههههه بسم الله وبالله والصلاة والسلام على رسول الله، فوالله أنك أضحكتني يا أيها العضو (مخلوق) فكأنك في دهشةٍ مما قرأتَ من ردود الأنصار، وكما أنا في شوقٍ شديدٍ لقراءة تعليقات الأنصار فكذلك أحبّ أن أسمع تعليقك بين ردود الأنصار وحتى ولو كنتَ منكراً لحقيقة النّعيم الأعظم من جنات النّعيم، ولكن ما أرجوه منك حبيبي في الله أن تشرح لنا ذهولك واستغرابك عساك تقول: "فهل هؤلاء مجانين! فكيف لا يرضى كلٌّ منهم بملكوت جنّات النّعيم؛ بل حتى ولو جعله الله أحبّ عبدٍ والأقرب لذات العرش ومن ثمّ يؤيّده بأمر الكاف والنون فيقول للشيء كن فيكون، فكذلك لا يرضى كلٌّ منهم بهذا كلّه برغم أنّ الله قد رضي عليه، إن هذا لشيء عجاب!". فكأنّ لسان حال العضو (المخلوق) هكذا يقول، وحتماً يقول ذلك إذا لم يكن من عبيد النّعيم الأعظم.

ونعم.. و يا حبيبي في الله الضيف (مخلوق)، سبق القسم بالحقّ أنّه لا يفقه حقيقة ما جاء في هذا البيان إلا عبيد النّعيم الأعظم، ولا نعلم بما في نفسك يا (مخلوق) ولكني رأيتك اكتفيت بردّ السلام على الإمام فمن ثمّ التزمت الصمت وكأنك في دهشةٍ وذهولٍ فعساك قررت أن تعرف حقيقة هذا الأمر؛ أم ماذا أنت فاعلٌ؟ فلكم أنا في شوقٍ لسماع تعليقك حبيبي في الله حتى ولو كنت منكراً حقيقة النّعيم الأعظم. ولكني لا أراك مُنكراً ولا مُقرّاً ولكنك مستغربٌ هذا الكلام الكبير جداً جداً جداً! وكأنك تقول: "فهل هؤلاء المتفقين على حقيقة شيءٍ توحّد في قلوبهم فكأنهم ينطقون بلسانٍ واحدٍ وردّهم وإصرارهم واحدٌ؛ بل كأنهم روحٌ واحدةٌ تجزّأت في أجسادهم بأحاسيس واحدةٍ؛ فهل هم حقاً صادقون ولن يرضوا بملكوت الجنة التي عرضها السماوات والأرض حتى يرضى ربّهم حبيب قلوبهم؟". فمن ثم يردّ عليك وعلى كافة السائلين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: يا حبيبي من خلق الله (مخلوق) المحترم، والله الذي لا إله غيره ولا معبودَ سواه بأنّ كل أتباع الأنبياء لو تراجع نبيّهم عن شيءٍ وأخبر صحابته أنّه تراجع في الفتوى الفلانيّة وأنّ عليهم أن يتراجعوا فيتبعوه فإنّ منهم من سوف يتراجع ويبقى مع النّبيّ وفي قلبه ما في قلبه وآخرون ينقلبون على أعقابهم ويقولون إنما أنت مفترٍ. وأما بالنسبة لقوم يحبّهم الله ويحبّونه أنصار المهديّ المنتظَر في عصر الحوار من قبل الظهور فلو يفتيهم إمامهم أنّه تراجع في فتوى حقيقة النّعيم الأعظم من جنّات النّعيم وأنّ عليهم التراجع فيتخذوا رضوان الله وسيلةً لتحقيق نعيم الجنّة لقال عبيد النّعيم الأعظم: "والله لنتقبل منك أيّ تراجعٍ في أيّ شيءٍ فنتراجع معك ونتبعك ونطيع أمرك إلا في هذا الشيء الذي ليس كمثله شيء وهو فتواك عن حقيقة رضوان نفس الله على عباده أنّه النّعيم الأعظم من نعيم جنته، فهنا لا نستطيع التراجع؛ بل هذا هو المستحيل بذاته". وحتى ولو خاطبهم إمامهم وقال لهم: ولكنّي أنا من علّمتكم بيان النّعيم الأعظم من نعيم جنّات النّعيم. لقالوا:

"مهلاً مهلاً يا إمامنا فنحن قلنا لو تراجعتَ عن أيّ فتوى مما أفتيتنا وعلّمتنا لتراجعنا معك واتّبعناك كونك من أفتيتنا، فإذا تراجعت في مسألةٍ تراجعنا إلا في بيانك لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق الله العظيم [التوبة].

فهذا البيان يختلف عن كافة البيانات كون البيانات الأخرى مبنيّة فقط على سلطان العلم من الله تأتينا به من محكم القرآن، وأما بيان حقيقة أنّ رضوان الله على عباده هو النّعيم الأكبر من نعيم جنته فهذا البيان وجدنا له حقيقةً كبرى في قلوبنا، والحقيقة كما بيّنها الله في محكم كتابه للناس أجمعين بأنّ رضوان الله على عباده هو النّعيم الأكبر من نعيم جنته. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72)} صدق االله العظيم.

فكيف يا إمامنا نتراجع معك لو تراجعتَ وقد وجدنا حقيقة بيان هذه الآية في قلوبنا؟ حتى إذا علمنا ببيان حقيقة النّعيم الأعظم أتانا اليقين لا شكّ ولا ريب أنّك أنت الإمام المهديّ، فقد علمنا الآن ونحن لا نزال في الحياة الدنيا أنّ رضوان الله؛ نفس الله على عباده هو حقاً النّعيم الأكبر من جنته، ولذلك لن نرضى بملكوت الجنة التي عرضها السماوات والأرض حتى يتحقق لنا النّعيم الأعظم رضوان نفس الرحمن ويذهب حزنه، فقد آتانا اليقين يا إمامنا وقدوتنا فالمعذرة فلو تراجعتَ فبعزّة الله لن نتراجع؛ بل سوف نقول لك:
يا إمامنا، بعزّة الله وجلاله لو خاطبنا الرحمن الرحيم مِنْ على عرشه العظيم من عالي سماه سبحانه، فيقول لنا أفلا تتخذون رضوان ربّكم حبيب قلوبكم وسيلةً لأدخلكم جنّتي وأقيكم من ناري؟ لقلنا: وهل خلقتنا من أجل جنّات النّعيم والحور العين يا إله العالمين، أم خلقتنا كي تعذبنا في نار الجحيم، أم خلقتنا لهدفٍ محصورٍ في ذات نفسك لنبتغي رضوانك غايةً؛ فلك نعبد ولك نسجد لك وحدك لا شريك لك ثم لا نرضى حتى ترضى؟ فكيف نبدّل الحقّ بالضلال؟ هيهات هيهات لا تبديل لخلق الله، ولذلك خلقتنا".

فهذا جوابهم إلى الله وخليفته وإلى كافة خلق الله أجمعين، فلا رجعة لا في حياتهم ولا من بعد موتهم، فلا رجعة عن هذا القرار، ويستمر الإصرار في حياتهم ومن بعد موتهم إلى يوم يقوم الناس لله الواحد القهار، ويستمرّ الإصرار إلى ما لا نهاية حتى يتحقق لهم النّعيم الأعظم من نعيم الجنة فيرضى.. وهل تدري لماذا هذا الإصرار الشديد إلى ما لا نهاية في قلوبهم حتى يتحقق رضوان نفس ربّهم؟ وأكرر السؤال وأقول: فهل تدري لماذا؟ فمن ثم نأتيك بالجواب من محكم الكتاب في قول الله تعالى:
{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (30)} صدق الله العظيم [الروم].

وفي ذلك سرّ إصرارهم كون في ذلك السرّ من خلق الله لهم فطرة الله التي فطر الناس عليها لا تبديل لخلق الله؛ أي لا تبديل للهدف الذي خلقهم من أجله ربّهم. ولذلك تجد قلوبهم لا تريد أن تهتدي إلى غير هذا ولا تريد قلوبهم أن تبدّل تبديلاً ولا ولن تجد أحداً منهم ردّ الجواب على سؤال الإمام المهديّ عمَّا سيفعل، وقال: "يا إمامي فسوف أنيب إلى ربّي ليهدي قلبي إلى اتّخاذ رضوان الله وسيلةً لتحقيق نعيم الجنة حتى أكون سعيداً مسروراً كمثل الفرحين بجنّات النّعيم فأكون من الفرحين بما آتاهم الله من فضله". ونكرر ونقول فهل وجدت أحداً منهم قال ذلك بأنّه سوف ينيب إلى ربّه ليهدي قلبه إلى اتخاذ رضوان نفس الله وسيلةً لتحقيق نعيم الجنة؟ ولا ولن يقول ذلك من عبيد النّعيم الأعظم أحدٌ؛ بل وجدتهم لم يبدِّلوا تبديلاً، وتلك فطرة الله التي فطر الناس عليها ويكمن فيها الهدف من خلقهم لا تبديل لخلق الله، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين ..

فما رأيك فيهم يا حبيبي في الله (مخلوق)؟ أريد أن أتدبّر ردّك بكل حرفٍ وكلمةٍ تكتبها شمالك ويمينك برغم أنّي لا أعرفك ولا أعلم من تكون، ولكن جوابك يهمني كثيراً وشكراً.. وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.

أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
__________

تسجيل متابعة ......

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

-4-
الإمام ناصر محمد اليماني
12 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
03 - 03 - 2015 مـ

۱۲-اسفند-۱۳۹۳ه.ش
08:56 صبح
ـــــــــــــــــ

بيان فرموده خداوند تعالى:
{فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد رسول الله وآله الطيبين وجميع المؤمنين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..

ای قومی که محبوب خداوند هستید و محب او [قوم يحبهم الله و يحبونه] ، ای بندگان نعیم اعظم؛ آیا می‌خواهید درباره‌ی این سخن خداوند تعالی دانش بیشتری به شما بیاموزیم که می‌فرماید:

{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الروم]؟

و بیان بیشتر درباره این کلام خداوند تعالی است: {لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ} صدق الله العظيم.
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که مقصود از «لا تبدیل لخلق الله» چیست؟ آیا از عدم تبديل در قلب کسانی صحبت می‌شود که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند؟![اشاره به آیه کریمه سوره ابراهیم: أَلَم تَرَ إِلَى الَّذينَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللَّهِ كُفرًا وَأَحَلّوا قَومَهُم دارَ البَوارِ﴿۲۸﴾] یا اینکه «لا تبدیل لخلق الله» قلب مؤمنانی است که به حیات دنیا راضی شده و به آن اطمینان کرده‌اند و سهم آنان از علم در همین حد است و مثلشان همانند کافران است و از ایمان خود خیری کسب نکرده‌اند؟ اینها قلب‌هایی هستند که به دنیا و مُلک آن راضی شده و به آن اطمینان کرده‌اند و نه به خاطر خداوند، بلکه به خاطر حب به دنیا نمی‌خواهند آن را ترک کنند و چیزی بیشتر از این نمی‌دانند و به خاطر همین نیز به حیات دنیا راضی می‌شوند و به آن اطمینان می‌کنند و سهمشان از علم همین قدر است و هر یک از آنان آرزو می‌کند کاش هزار سال در دنیا زندگی نماید ولی هر چقدر عمر کند، از عذاب خداوند گریزی ندارد و فرجام و عاقبت او در آتش است. [اشاره به آیه کریمه سوره البقرة: يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ‌ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ‌(۹۶)].
یا اینکه مقصود از «لا تبدیل لخلق الله» قلب‌های صالحانی است که به نعیم جنت راضی شده‌اند:

{فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿١٧٠﴾‏ } صدق الله العظیم[آل عمران]
اما به نعیم بهشت و حورالعین و قصرهای آن راضی شده‌اند و از فضلِ عنایت شده از جانب خداوند راضی و شادمان هستند و خداوند نیز از تلاش آنها قدردانی کرده و به واسطه رحمت و عفو خود از آنان راضی است و از آنها قدردانی کرده و تلاش آنها مورد تشکر خداوند واقع گردیده و پروردگارشان از آنان راضی است و به وعده‌ای که به آنان داده‌است، وفا نموده و آنها را مورد مغفرت قرار داده و وارد بهشت شده‌اند. آنچه که می‌خواستند را خداوند به ایشان عنایت نموده است .این گروه گمراه نیستند اما خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست؛ نشناخته‌اند[اشاره به آیه کریمه سوره الانعام: وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ سوره الانعام (۹۱)]
ای عزیزان من،سؤال را یکبار دیگر تکرار می‌کنیم: «لا تبدیل لخلق الله» نزد چه کسانی است؟
وجواب : «لا تبدیل لخلق الله» در قلب قومی است که خداوند آنان را دوست دارد و آنان نیز دوست‌دار خدا هستند [یحبهم الله و یحبونه] و اگر نعیم اعظم برایشان محقق نشده و خداوند راضی نشود؛ می‌گویند: «ای خداوند عالمیان، پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ برای حیات دنیایی و باغ‌ها و نعمت‌های آن؛ یا برای حیات اخروی و بهشت و نعمت‌های آن و یا برای آتش و جهنم؟» و پاسخ خداوند که در آیات محکم کتابش آورده شده‌است، برای تمام پرسشگران روشن است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
اینان کسانی هستند که هدف حقی که در قلبشان است را دگرگون (تبدیل) نمی‌کنند، هدفی که خداوند آنان را به خاطر آن آفریده است. راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و به خاطر همین نیز آنان را آفریده است.

چه قدر به خداوند قسم بخورم؛ قسم بخورم؛ قسم بخورم و این سوگند مهدی منتظر حق است نه سوگند یک کافر یا یک مؤمن بدکار، خداوند با قدرت بی نهایت کلمات الهی نیز آنان را راضی نخواهند كرد مگر خود راضی شود؛ «لا تبديل لخلق الله» را در قلب‌های آنان خواهید یافت و راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و برای همین نیز آنان را آفریده است تا حق عبادت پروردگارشان را به‌جا آورده و او را چنان که شایسته اوست بشناسند و قدر بدانند. برهانی که نشان می‌دهد آنان خداوند را آن گونه که باید در قلب خود شناخته و قدر می‌دانند؛ این است که می‌بینید آنان به ملکوت بهشت پروردگار که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است نیز راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و از وعده‌ای که خداوند درآیات محکم کتاب خود به بندگان صالحان خویش داده است، استفاده می‌كنند :

{{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].

و قومی که محبوب خداوند هستند و محب او به پروردگار خویش می‌گویند: «یا رب، یا رب، یا رب، ای پروردگاری که در ورای حجابی، ای پروردگار همه جنبدگان در زمین و مرغان پرواز کننده در آسمان؛ ای پروردگار ملکوت که هرچه که در ملکوت است بنده تو هستند؛ ما تو را عبادت کرده و برای تو سجده می‌نماییم و تو خداوند بی‌شریک و همتای مایی؛ به وعده حق خود وفا کن که فرموده‌ای:
{{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].»
آن‌گاه پروردگارشان در پاسخ می‌فرماید: «ای کسانی که گناهان بسیاری مرتکب شده‌اید، آیا تمام گناهانتان را نیامرزیدم و با رحمت خود بدی‌هایتان را به حسنات مبدل نکرده و از شما راضی نشدم؟ و این جنات نعیمی است که به متقیان وعده داده‌ام .از هر دری که می‌خواهید وارد آن شوید». ولی آنان نمی‌توانند جز با اشک‌هایی که از دیدگانشان جاری است؛ نشان دهند که قادر به پذیرش پیشنهاد و پیشکش پروردگارشان نیستند. ملائکه می‌خواهند آنان را به سوی بهشت سوق دهند تا از هر دری که می‌خواهند وارد آن گردند؛ ولی آنان حاضر نمی‌شوند قدمی از جایگاه خود در زمین محشر کنار بروند! ملائکه به صورت‌های آنها نظری می‌اندازند و می‌بینند که چهره‌هایشان به شدت حزین و چشم‌هایشان مملو از اشک است که نشانه عمق و شدت عدم پذیرش آنها در برابر پیشنهاد و پاداش خداوند است. آنان بدون آنکه زبان خود را به حرکت درآورند و کلامی بر لب بیاورند بی‌صدا و با قلب‌هایشان مستقیم با پروردگارشان راز و نیاز می‌کنند و می‌گویند: «چگونه می‌خواهی ما به ملکوت جنت نعیم تو راضی شویم درحالی‌که محبوب‌ترین چیز در نزد ما حزین و متحسر است؟» و ملائکه به چشم‌های مملو از اشک و چهره‌های نورانی آنها نگاه می‌کنند که در انتظار رحمت پروردگارشان هستند...
آن‌گاه خداوند به ملائکه فرمان می‌دهد که منابری از نور برایشان آورده و در زیر پای هر یک از آنان منبری از نور قرار دهند و سپس این منابر نور آنها را به سوی حجاب پروردگار بالا می‌برد تا چون میهمانان مکرم در نزد خداوند باشند. آن‌گاه به ایشان اجازه سخن گفتن داده می‌شود و سخن صوابی گفته خواهد شد و خداوند راضی می‌گردد. اینجاست که بزرگترین شگفتی تاریخ خلقت روی می‌دهد! و گمراهان می‌گویند:

{مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظیم [سبأ:۲۳].
به خداوند بزرگ سوگند؛ انگار که چشم‌های محبوبان و محبان خداوند [قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه] را می‌بینم که به خاطر حقی که شناخته‌اند؛ مملو از اشک است و هر یک از آنان می‌خواهد پای امام مهدی را ببوسند. پس به حق به آنان می‌گویم: شما را به خداوند قسم می‌دهم که در روز ملاقاتمان چنین کاری نکنید، شما را به خداوند قسم می‌دهم درمورد امامتان مبالغه ننمایید و از او نخواهید برایتان دعا کند که این شرک به خداوند است؛ مگر آنکه من خودم برایتان دعا کنم و شما دعا را بازگردانده و یا با بهتر از آن پاسخ دهید. امام مهدی انسانی مانند شماست که عبد خداوند است و همان حقی که امام مهدی در ذات خداوند دارد را شما نیز دارید و فرقی بین من و شما نیست. پس خداوند را که پروردگار من و شماست عبادت کنید خداوند واحد احد و صمد را که همسر و فرزندی اختیار نکرده است و هیچ همانندی در ذات خود ندارد و به صالحان شما شمه‌ای از صفات بزرگ خود را داده است و از جمله آنها صفت رحمت است تا با یکدیگر مهربان و رحیم بوده و برای عالمیان نیز مایه رحمت باشید ولی این خداوند است که ارحم الراحمین است. و چقدر خداوند را کم شناخته و قدر او را ندانسته‌اید؛ هم علمایتان و هم جاهلانتان مگر کسی که خداوند به او رحم نماید. ای انسان‌ها تا کی می‌خواهید از دعوت مهدی منتظر ناصر محمد یمانی که شما را به سوی خداوند فرا می‌خواند تا مورد مغفرتش قرار گیرید؛ اعراض کنید. در ابتدای سومین ماه از یازدهمین سال دعوت جهانی مهدویت هستیم و هنوز حتی مسلمانان که به قرآن عظیم ایمان دارند هم حاضر نیستند دعوت به سوی آن را بپذیرند تا خداوند در موارد اختلافات فیمابین برایشان حکم نماید و از حق آمده از جانب پروردگارشان پیروی نمایند. هم‌چنان دچار اختلاف هستند مگر کسانی که خداوند به آنها رحم نماید و برای همین نیز آنان را آفریده است. هنوز صبری جمیل در قلب من است و می‌گویم:
خداوندا، مسلمانان را که به خاطر تو دوستشان دارم، مورد مغفرت خود قرار ده چرا که نمی‌دانند من امام مهدی حق پروردگارشان هستم. خداوندا بصیرت دیدن حق آمده از جانب پروردگارشان را به آنان عطا فرما باشد که تقوا پیشه کنند و آنان را؛ مردگان و زندگان و تمام نادمان در جهنم را مورد مغفرت خود قرار ده که تو خداوند غفار و رحیم هستی.ای که رحمتت همه چیز را در برمی‌گیرد ..و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
خليفة الله في الأرض الذليل على المؤمنين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــــ

اقتباس المشاركة 179108 من موضوع السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار ..

- 4 -
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيـان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=179103

الإمام ناصر محمد اليماني
12 - 05 - 1436 هـ
03 - 03 - 2015 مـ
08:56 صباحاً
ـــــــــــــــــ

بيان قول الله تعالى:
{فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}
ـــــــــــــــــــ

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد رسول الله وآله الطيبين وجميع المؤمنين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..

ويا معشر قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه يا عبيد النّعيم الأعظم، أفلا نزدكم علماً عن بيان قول الله تعالى: {فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الروم]؟ والمزيد هو في بيان قول الله تعالى: {لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ} صدق الله العظيم.

والسؤال الذي يطرح نفسه : لا تبديل لخلق الله عند مَنْ يقصد؟ فهل في قلوب الذين بدّلوا نعمة الله كفراً وأحلّوا قومهم دار البوار؟ أم لا تبديل لخلق الله في قلوب المؤمنين الذين رضوا بالحياة الدنيا واطمأنوا إليها وذلك مبلغهم من العلم ومثلهم كمثل الكافرين فما كسبوا في إيمانهم خيراً؛ كلّ قلبٍ رضي بالحياة الدنيا وسلطانها واطمئن إليها ولا يريد أن يفارقها محبةً فيها وليس من أجل الله وذلك مبلغهم من العلم، ولذلك رضوا بالحياة الدنيا واطمأنوا إليها وذلك مبلغهم من العلم، ويتمنى كلٌّ منهم لو يُعمّر ألف سنةٍ في الحياة الدنيا وما هو بمزحزحه من العذاب أن يعمّر ومصيره في النار وبئس القرار؟

أم إنّه يقصد لا تبديل لخلق الله في قلوب الصالحين الذين رضوا بنعيم الجنة: {فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ} [آل عمران:170]. ولكنّهم رضوا بنعيم الجنة وحورها وقصورها فرحين بما آتاهم الله من فضله وشكر الله سعيهم ورضي الله عنهم برحمته وعفوه وشكر لهم وكان سعيهم مشكوراً ورضوا عن ربّهم كونه أوفاهم بما وعدهم وغفر لهم وأدخلهم جنّته وبلّغهم الله ما كانوا يطمعون إليه، وأولئك ليسوا على ضلالٍ ولكنّهم لم يقدّروا ربّهم حقّ قدره.

ويا أحبتي في الله نطرح السؤال للمرة الأخيرة: لا تبديل لخلق الله عند مَنْ؟ والجواب : لا تبديل لخلق الله في قلوب قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه لو لم يتحقّق لهم النّعيم الأعظم فيرضى لقالوا: "فلماذا خلقتنا يا إله العالمين؟ فهل خلقتنا من أجل الحياة الدنيا وجنانها ونعيمها أم من أجل الحياة الآخرة وجناتها ونعيمها أم من أجل النار وجحيمها؟". ومعلوم جواب الربّ لكافة السائلين يجدوه في محكم القرآن العظيم. قال الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]. أولئك لا تبديل للهدف الحقّ في قلوبهم الذي خلقهم الله من أجله فلن يرضوا حتى يرضى ولذلك خلقهم.

فلَكَم أُقسمُ وأُقسم وأُقسم بالله وحده لا شريك له قسمَ المهديّ المنتظَر بالحقّ لا قسم كافرٍ ولا مؤمنٍ فاجرٍ أنّه لا يرضيهم ربّهم بمداد كلماته إلى ما لا نهاية حتى يرضى، لا تبديل لخلق الله يجدونه في قلوبهم فلن يرضوا حتى يرضى، ولذلك خلقهم ليعبدوا ربّهم حقّ عبادته فيقدروه حقّ قدره. وبرهان قدر ربّهم في قلوبهم أنّكم تجدونهم لا ولن يرضيهم ربّهم بملكوت الجنة التي عرضها السماوات والأرض حتى يرضى، واستغلوا وعد الله لعباده الصالحين في محكم كتابه: {{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}} صدق الله العظيم [المائدة:119].

وقال قومٌ يحبّهم الله ويحبّونه لربهم: "يا ربّ يا ربّ يا ربّ يا من وراء الحجاب، يا ربّ ما يَدبّ أو يطير، يا ربّ الملكوت وكلّ ما في الملكوت لك عبد، فإياك نعبد ولك نسجد وأنت إلهنا وحدك لا شريك لك، فأوفِ بوعدك في قولك الحقّ: {{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}". فمن ثم يردّ عليهم ربّهم فيقول لهم: "ألم أغفر لكم كافة ذنوبكم يا كثيري الذنوب وبدّلت سيئاتكم برحمتي حسناتٍ ورضيت عنكم؟ وهذه جنّات النّعيم التي أعدّت للمتقين فادخلوا من أيّ بابٍ تشاءون". ولكنّهم لم يستطيعوا أن يعبِّروا عن مدى رفضهم لعرض ربّهم إلا بدمعٍ يفيض من أعينهم، وأرادت الملائكة أن يسوقوهم إلى جنّات النّعيم ليدخلوا من أيّ بابٍ يشاءُون فأبوا أن يتحلحلوا خطوةً من مقاماتهم في أرض المحشر! فنظر الملائكة إلى وجوههم فوجدوا حزناً عظيماً جداً يعلو وجوههم وأعينهم تفيض من الدمع بشكلٍ غزيرٍ تعبيراً عن مدى عظيم الرفض في قلوبهم لعرض ربّهم وهم يخاطبون ربّهم بالصوت الصامت من قلوبهم سراً مباشرةً إلى ربّهم دون أن يحرك الكلام ألسنتهم ولا شفاههم، فقالوا: "كيف تريدنا أن نرضى بملكوت جنّات النّعيم وأحبّ شيءٍ إلى أنفسنا متحسرٌ وحزينٌ؟". والملائكة ينظرون إلى أعينهم تفيض من الدمع بغزارة ووجوههم ناضرةٌ إلى ربّها ناظرةٌ لرحمته.

فمن ثمّ يأمر الله ملائكته أن يُحضروا لهم منابر من نورٍ ليضعوا تحت أقدام كلٍّ منهم منبراً من نورٍ، فمن ثمّ ارتفعت بهم المنابر صوب حجاب الربّ إلى الرحمن وفداً، فمن ثمّ أذِن الله لهم بالخطاب والقول الصواب فيرضى. وهنا المفاجأة الكبرى في تاريخ خلق الله! فقال الضالون: {مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ﴿٢٣﴾} [سبأ].

فو الله العظيم فكأنّي أرى أعين قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه تفيض بدمعٍ غزيرٍ مما عرفوا من الحقّ، ويودّ كلٌّ امرءٍ منهم لو يقبّل الآن قدم الإمام المهدي. فمن ثمّ أردّ عليكم بالحقّ وأقول: "أستحلفكم بالله العظيم أن لا تفعلوا ذلك يوم ألقاكم، وأستحلفكم بالله أن لا تبالغوا في إمامكم فتطلبوا منه الدعاء فذلك شركٌ إلا أن أدعو لكم من ذات نفسي وتردّون الدعاء أو بأحسن منه، وما الإمام المهديّ إلا بشرٌ مثلكم عبدٌ لله ولكم من الحقّ في ذات الله ما للإمام المهديّ فلا فرق بيني وبينكم، فاعبدوا الله ربّي وربّكم الواحد الأحد الفرد الصمد ولم يتخذ صاحبةً ولا ولداً، وليس كمثله شيء في ذاته، وآتى الصالحين منكم ذرةً من صفاته العظمى ومنها صفة الرحمة لتكونوا رحماء بينكم ورحمةً للعالمين، ولكنّه أرحم الراحمين. فلكم يجهل قدر الله علماؤكم وجهلاؤكم إلا من رحم ربّي.

فمن تكونون يا معشر البشر حتى تعرضوا عن دعوة المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني إذ يدعوكم إلى الله ربّكم ليغفر لكم. وصرنا في بداية الشهر الثالث من العام الحادي عشر للدعوة المهديّة العالميّة ولم يستجِبْ بعدُ حتى المسلمون المؤمنون بالقرآن العظيم الذي أدعوهم إليه ليحكم الله بينهم فيما كانوا فيه يختلفون ويتّبعون الحقّ من ربّهم، فلا يزالون معرضين عن دعوة الحقّ من ربّهم إلا من رحم ربّي ولذلك خلقهم. ولا يزال في القلب صبرٌ جميلٌ وأقول:
اللهم اغفر لأحبتي في الله المسلمين فإنهم لا يعلمون أنّني الإمام المهديّ الحقّ من ربّهم، اللهم بصِّرهم بالحقّ من ربّهم لعلهم يتّقون، واغفر لهم إنّك أنت الغفور الرحيم لحيّهم وميّتهم ولكافة النادمين في جهنم أجمعين، يا من وسعتْ رحمتك كلّ شيء ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين.

وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
خليفة الله في الأرض الذليل على المؤمنين؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
___________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 5 -

الإمام ناصر محمد اليمانی

13 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
04 - 03 - 2015 مـ

۱۳-اسفند-۱۳۹۳ه.ش

07:57 صباحاً
ـــــــــــــــــ

خداوند بندگان خود در آسمان‌ها و زمین را با آیات محکم کتابش مورد ندا قرار می‌دهد:

{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۵۳) وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (۵۴) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (۵۵) أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶) أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (۵۷) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (۵۸) بَلَى قَدْ جَاءَتْكَ آَيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (۵۹)} صدق الله العظيم [الزمر].

اما در خصوص مردگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد خداوند متحسر هستند، در نفس خداوند حزن و حسرتی نهفته است و خداوند درنفس خود می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (۳۰) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (۳۱) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)} صدق الله العظيم [يس].

و ممکن است پرسشگری بخواهد سؤال نماید: «ناصر محمد، آیا خداوند در نفس خود برای احدی از زندگان متحسر است؟». پس امام مهدی ناصر محمد در جواب می‌گوید: در نفس خداوند برای ظالمانی که در قید حیات هستند؛ حسرتی وجود ندارد؛ بلکه خداوند در نفسش نسبت به آنها به شدت خشمگین است و مورد لعن خداوند بوده و عذاب شدیدی برای آنها فراهم نموده است.
ای امت اسلام! شما را چه می‌شود که نمی‌خواهید متوجه سخن شده و هدایت گردید، مگر کسی که خداوند به او رحم نماید؟ ای پرسشگران عزیز؛ مثالی برایتان می‌آورم. اگر دو پسر جوان داشته باشید که باعث خشم و عصبانیت شدید شما شده باشند؛ سپس آنها را احضار کنید تا به حضورتان بیایند. یکی از آنها هم‌چنان اصرار داشته باشد که در برابر پدر عصیان نماید و تمرد کرده و امر او را اطاعت نکند ولی به چهره دیگری نگاه کرده و ببینید که چشمانش به خاطر حسرت خوردن بر کوتاهی‌هایی که در نزد پدر مرتکب گردیده و به خاطر عصیان‌هایش مملو از اشک است؛ آیا این دو برایتان یکسان هستند؟ در بیانات متعدد به شما آموختیم و گفتیم که سزاوار نیست در نفس خداوند نسبت به بندگان زنده ظالمی که در قید حیات هستند حسرت رخ دهد؛ بلکه خداوند نسبت به آنان غضبناک و خشمگین است و آنان را لعن نموده وعذابی بسیار عظیم برای آنان فراهم نموده است. سزاوار خداوند سبحان و تعالی نیست که در نفس خود نسبت به آنان متحسر باشد. چگونه می‌تواند بخاطر قوم مجرمی متحسر باشد که مصرانه در برابر پروردگارشان عناد می‌ورزند و به حدود الهی تعدی می‌کنند؟ آنچه را که خداوند در آیات محکم کتاب قرآن عظیم به ما آموخته را به شما آموختیم: همانا، آنان که در حق خود ظلم کرده‌اند به خاطر فرو گذاشتن جانب خداوند و کوتاهی‌های خود، دچار حسرت در نفس نمی‌گردند مگر بعد از آنکه خداوند آنان را هلاک نمود و به عذاب آتش جهنم گرفتار کرد؛ اینجاست که در نفسشان دچار حسرت می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (۵۴) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (۵۵) أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶) أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (۵۷) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (۵۸) بَلَى قَدْ جَاءَتْكَ آَيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (۵۹)} صدق الله العظيم [الزمر].

چون آنان دیگر در زمره کافران به پروردگار نیستند، بلکه اقوام مؤمنند [بعد از دیدن عذاب ایمان آورده‌اند] اما ایمانشان برایشان سودی نداشته و از رحمت خداوند مأیوس شده‌ و می‌گویند فرقی ندارد چه عجز و لابه کنیم و چه [بر عذاب خداوند] صبر کنیم؛ حاصل یکی است و راه نجاتی برایمان وجود ندارد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ ‎﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [إبراهيم]،

هنگامی که قلبشان به خاطر کوتاهی‌هایی که در برابر خداوند کرده‌اند، به شدت متحسر می‌گردد، اینجاست که خداوند بر بندگانی که در حق خویش ظلم کرده‌اند؛ حسرت می‌خورد. حسرت خداوند از لحظه‌ای آغاز می‌شود که خود بندگان به خاطر کوتاهی خود در نزد خداوند متحسر شوند.

ای کسانی که در مورد حال خداوند ارحم الراحمین و حال امواتی که به خود ظلم کرده‌اند، سؤال می‌کنید! و اما در مورد اموات، حال آنان را از سخن یک یکشان می‌فهمید که می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
و اما حال خداوند ارحم الراحمین، تصور می‌کنید اگر مادری ببیند پسرش ولو اینکه هزار سال در برابرش عصیان کرده باشد، در آتش جهنم عذاب شده و فریاد می‌کشد؛ چه حالی پیدا می‌کند؟ فکر می‌کنید حال او حین مشاهده فریادهای فرزندش در آتش چگونه است؟ خوب شما می‌دانید تحسر و اندوه این مادر چقدر شدید است. حال می‌گوییم: اگر این حال مادری است که نسبت به فرزندش رحیم است، پس حال خداوند که ارحم الراحمین است؛ چگونه خواهد بود؟ عقلتان چه جوابی می‌دهد؟ عقل همه شما چنین پاسخ می‌دهد: «از آنجا که خداوند ارحم الراحمین است، پس باید به خاطر بندگان گمراهش متحسر و حزین باشد؛ بندگانی که به خود ظلم کرده و در طول اعصار هلاک شده‌اند و بعد از آن نادم شده و به خاطر کوتاهی خود در نزد پروردگار بر خود حسرت می‌خورند؛ اما این ندامت و حسرت بعد از مرگ به سراغ آنها آمده است و به دلیل اینکه بر روی کفر و عناد با حق و ارتکاب معصیت مصر نبوده و به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار؛ نادم و متحسر هستند؛ لذا از آنجایی که پروردگار ارحم الراحمین است پس باید در نفس خود برای آنان متحسر و حزین باشد. اما اگر خداوند رحم نداشت و رحیم نبود؛ می‌بایست در بهترین حال بوده و مسرور باشد که کسانی را عذاب می‌کند که در حق خود ظلم کرده‌اند. جواب را مستقیم به خداوند و پروردگار عالمیان می‌سپاریم تا از حال خود به شما خبر دهد. در هر دوره و عصری بعد از آنکه امتی به خاطر تکذیب رسولان و ارتکاب گناه هلاک می‌شدند و این هلاکت ظلم خداوند نبود بلکه حاصل ظلمی بود که خودشان در حق خودشان مرتکب شده بودند، بعد از هلاکت به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار نادم می‌شدند. ممکن است «مخلوق» [نام یکی از اعضای پایگاه] بخواهد بگوید: «شما پیش از این از حال ظالمان به ما خبر دادید که تک‌تکشان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
ناصر محمد در مورد حال آنان و ندامت و تحسرشان به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند قبلا به ما خبرداده‌ای؛ از حال خداوند ارحم الراحمین بگو. آیا خداوند هم برایشان متحسر و حزین است؟ بیا و برایمان برهانی روشن از حال پروردگار عالمیان بیاور». پس جواب را به خداوند می‌سپاریم تا مستقیماً سؤال کنندگان را در جریان حال پروردگارشان قرار دهد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (۳۰) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (۳۱) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)} صدق الله العظيم [يس].

اگر از درگاه خداوند طلب رحمت نمایند؛ خواهند دید که پروردگار غفور و رحیم است ولی آنها تصور می‌کنند که خداوند بعد از ظلمی که ایشان در حق خود مرتکب شده‌اند؛ به حالشان رحم نمی‌کند و به همین دلیل نیز از رحمت خداوند نا امید و مأیوس هستند. این ظن و گمان آنها نسبت به خداوند است که باعث می‌شود دچار خسران و عذاب شوند؛ تا اینکه رو به سوی پروردگارشان نموده و با انابه بگویند:
«ربنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا و ترحمنا لنكونن من الخاسرين المعذَّبين الخالدين»
البته اگر بدانند که در میان آتش جهنم، تنها رحمت خداوند است که به کارشان می‌آید و از شفاعت در پیشگاه خداوند [توسط دیگران] نا امید شوند. اما با کمال تأسف گمان می‌کنند که خداوند به مؤمنان رحم نکرده است و مومنان را تنها به سبب اعمالشان؛ از عذاب آتش حفظ نموده و آنان را به بهشت برده است در حالی که ورود به بهشت با رحمت خداوند ممکن می‌شود. حتی انبیا و رسولان نیز اعمالشان فقط «سبب» است و منتظر نیستند که خداوند به واسطه اعمالشان آنها را به بهشت ببرد بلکه در انتظار رحمت خداوند هستند؛ چون هر چه کرده باشند خود را در پیشگاه خداوند مقصر و کم کار می‌دانند. لذا منتظرند که خداوند با رحمت خود آنان را از آتش حفظ نموده و با رحمت خود آنان را وارد بهشت نماید. ولی کسانی که در حق خود ظلم کرده‌اند پروردگارشان را نشناخته و قدر او را آن گونه که شایسته است نمی‌دانند. خداوند به آنان ظلم نمی‌کند؛ این خودشان هستند که در حق خویش ظلم می‌نمایند.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين، وعجلت إليك ربّي لترضى..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــ

اقتباس المشاركة 179283 من موضوع السلامُ عليكم ورحمة الله وبركاته أحَبَّتي الأنصار السابقين الأخيار ..

- 5 -
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيـان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=179276

الإمام ناصر محمد اليماني
13 - 05 - 1436 هـ
04 - 03 - 2015 مـ
07:57 صباحاً
ـــــــــــــــــ

نداء الله مباشرةً في محكم كتابه إلى عبيده في ملكوت السماوات والأرض:


{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ‎﴿٥٣﴾‏ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ‎﴿٥٤﴾‏ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ‎﴿٥٥﴾‏ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ‎﴿٥٧﴾‏ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٥٨﴾‏ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ‎﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

وأمّا ما يخصّ الأموات المتحسرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم فتجدونه خفيّاً في نفس الله حسرةً وحزناً، فيقول في نفسه: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].

وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "يا ناصر محمد، وهل الله في نفسه حسرةٌ على أحدٍ من الأحياء؟" فمن ثمّ يردّ له الإمام المهديّ ناصر محمد بالجواب وأقول: لا يوجد في نفس الله حسرةٌ على الظالمين من الأحياء؛ بل يوجد في نفس الله الغضب الشديد عليهم ولعنَهم وأعدّ لهم عذاباً عظيماً.

ويا أمّة الإسلام، ما خطبكم لا تكادون أن تفقهوا قولاً ولا تهتدوا سبيلاً إلا من رحم ربّي؟ ويا أحبتي في الله السائلين لسوف أضرب لكم على ذلك مثلاً، فلو أنّ لك اثنين من الأبناء الشباب فأغضبوك غضباً شديداً وتمّ احضارهم بين يديك، فأمّا أحدهما فلا يزال مصراً على عصيان أبيه والتمرد عليه فلا يطيع له أمراً، وأماّ الآخر فنظرتَ إليه فرأيتَ عَينَيه تفيضان من الدمع من عظيم حسرته على ما فرّط في جنب أبيه وعصى أمره، فهل يستويان مثلاً؟ فلكم علّمناكم في كثيرٍ من البيانات وقلنا لا ينبغي أن تحدث الحسرة في نفس الله على عباده الظالمين الأحياء في الحياة الدنيا؛ بل غاضبٌ عليهم ولعنَهم وأعدّ لهم عذاباً عظيماً، وما ينبغي لله سبحانه وتعالى أن يتحسّر عليهم في نفسه فكيف يتحسّر على قومٍ مجرمين مصرّين على عنادهم لربّهم وتعدّي حدود الله! فلكم علّمناكم مما علّمنا الله في محكم القرآن العظيم أنّ الظالمين لأنفسهم لا تأتي الحسرة في أنفسهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم إلا حين أهلكهم الله وجعلهم من المعذَّبين في نار الجحيم، وهنا تأتي الحسرة في أنفسهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ‎﴿٥٤﴾‏ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ‎﴿٥٥﴾‏ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ‎﴿٥٧﴾‏ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ‎﴿٥٨﴾‏ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ‎﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

وبما أنّهم لم يعودوا كافرين بربّهم؛ بل قومٌ مؤمنون ولكن لم ينفعهم إيمانهم واستيأسوا من رحمة الله وقالوا سواء علينا أجزعنا أم صبرنا ما لنا من محيص. وقال الله تعالى: {وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ} صدق الله العظيم [إبراهيم:21]، وحتى إذا حدثت الحسرة الشديدة في قلوبهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم فمن هنا تبدأ حسرة الله على عباده الظالمين لأنفسهم بدْءًا من لحظة حدوث حسرتهم على ما فرّطوا في جنب ربّهم.

ويا معشر السائلين عن حال الله أرحم الراحمين وعن حال الأموات الظالمين لأنفسهم، فأمّا حال الأموات فتعلمون حالهم من خلال قول كلّ واحدٍ منهم يقول: {يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ‎﴿٥٦﴾‏} صدق الله العظيم [الزمر].

وأما حال الله أرحم الراحمين، فما ظنّكم بحال الأمّ التي ترى ولدها يتعذّب ويصطرخ في نار الجحيم حتى ولو عصاها ألف عامٍ! فما ظنّكم عن حالها حين ترى ولدها يصرخ في نار الحريق؟ فقد علمتم كيف سيكون حالها حسرةً وحزناً شديداً. فمن ثمّ نقول: فإذا كان هذا حال الأمّ الرحيمة بولدها فكيف حال الله أرحم الراحمين؟ وماذا تجيب عقولكم جميعاً؟ ومعلومٌ جواب العقول جميعاً فسوف تقول: "بما أنّ الله هو أرحم الراحمين فحتماً لا بدّ أنّ حاله متحسرٌ وحزينٌ على عباده الضالين من الأمم أجمعين الذين أهلكهم الله وكانوا ظالمين لأنفسهم ثم صاروا نادمين ومتحسرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم؛ ولكن من بعد موتهم، فحتماً لا بدّ أنّ حال الله متحسرٌ عليهم وحزينٌ بسبب أنّهم لم يعودوا مصرّين على كفرهم وعنادهم لربّهم وارتكاب معاصيه بل أصبحوا نادمين متحسرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم، وبما أنّه أرحم الراحمين فحتماً متحسرٌ وحزينٌ، وأمّا لو كان الله لا يرحم وليس برحيمٍ فحتماً حاله في أحسن حالٍ فرِحاً مسروراً أنّه يعذّب الظالمين لأنفسهم. ونترك ردّ الجواب من الله ربّ العالمين ليخبركم عن حال نفسه من بعد أن أهلك الأمم المكذبة برسل ربّهم في كل زمانٍ ومكانٍ فأهلكهم الله بذنوبهم وما ظلمهم الله، ولكن أنفسهم يظلمون فمن ثمّ صاروا نادمين على ما فرّطوا في جنب ربّهم.

ولربّما يودّ العضو (المخلوق) أن يقول: "هيا، فقد علمنا بحال من كانوا ظالمين لأنفسهم فوجدنا كل منهم يقول: {يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾}؛ ويا ناصر محمد فقد علمنا بحالهم أنّهم نادمون متحسرون على ما فرّطوا في جنب ربّهم، فكيف حال الله أرحم الراحمين فهل هو متحسرٌ عليهم وحزينٌ؟ هيا آتنا بالبرهان المبين عن حال الله أرحم الراحمين". فمن ثمّ نترك الجواب من الله مباشرةً ليخبر السائلين عن حال ربّهم، وقال الله تعالى: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].

ولو سألوا الله رحمته لوجدوا الله غفوراً رحيماً ولكنّهم مُبلسون يائسون من رحمة الله بسبب ظنّهم أنّ الله لن يرحمهم من بعد ظلمهم لأنفسهم، وذلك ظنّهم الذي ظنّوه بالله أرداهم فأصبحوا من الخاسرين المعذَّبين حتى ينيبوا إلى ربّهم فيقولوا: "ربنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونن من الخاسرين المعذَّبين الخالدين"؛ لو علموا أنْ ليس لهم إلا رحمة الله واستيأسوا من الشفعاء بين يدي الله في نار الجحيم. ولكن للأسف فهم يظنّون أنّ الله لم يرحم المؤمنين فوقاهم عذاب الجحيم وأدخلهم جنات النعيم إلا بسبب أعمالهم فقط؛ بل برحمة الله. فحتى الأنبياء والرسل إنّما أعمالهم سببٌ فقط ولم يكونوا ينتظرون أنْ يقيَهم الله ناره ويدخلهم جنّته بأعمالهم كونهم يرون أنفسهم مقصِّرين في حقّ ربّهم عليهم مهما فعلوا؛ بل ينتظرون من ربّهم أنْ يرحمهم فيقيهم ناره برحمته ويدخلهم جنّته برحمته، ولكن الذين ظلموا أنفسهم لا يعرفون ربّهم وما قدروه حقّ قدره وما ظلمهم الله ولكن أنفسهم يظلمون.

وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين، وعجلت إليك ربّي لترضى..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
___________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..