سبب حقیقی شرک آوردن به خداوند و سرّ شفاعت....

[فاطمه]

- 22 -

الإمام ناصر محمد اليماني
20 - ذی الحجة - 1430 هـ
08 - 12 - 2009 مـ
۱۷-آذر-۱۳۸۸ه.ش.
10:27 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــ

بيان امام مهدی خطاب به تمام بندگان خدا در ملکوت آسمان‌ها وزمین: آیا حکمت آفرینشتان را محقق کرده‌اید؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ،.

خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا} صدق الله العظيم [الأنعام:١٥٣]
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:٥٦]
{وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كلّ أُمَّةٍ رَسُولًا أن اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ} صدق الله العظيم [النحل:٣٦]
{وَقَضَى ربّك أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالدّين إِحْسَانًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٢٣]
{وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا} صدق الله العظيم [النساء:٣٦]
{قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا} صدق الله العظيم [الأنعام:١٥١]
{إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾ إِنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا ﴿٩٦﴾ فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا(۹۷)} صدق الله العظيم [مريم]

از امام مهدی به تمام بندگان خدا در ملکوت آسمان‌ها وزمین، من امام مهدی منتظر، همان کسی که در آیات محکم قرآن از او به عنوان «خبیر به الرحمن» یاد شده‌است؛ از شما دعوت می‌کنم خداوند را آن گونه که شایسته اوست عبادت کنید و قسم به خداوند علی العظیم که استخوان‌های پوسیده و پراکنده را زنده می‌کند، من شما را به‌سوی نعیمی هدایت می‌کنم که از نعیم ملکوت آسمان‌ها وزمین و همین‌طور از نعیم بهشتی که به اندازه آسمان‌ها و زمین است؛ عظیم‌تر است. به خداوندِ واحدِ قهار قسم! خداوندی که جن را از شراره آتش و انسان را از گل سفال‌گونه آفرید؛ شما درحالی‌که هنوز در همین دنیا به سر می‌برید؛ نعیمی اعظمی را درک خواهید کرد که از ملکوت دنیا و آخرت بزرگ‌تر است. من راست می‌گویم و هرکس به خداوند نسبت دروغ دهد؛ ناامید و زیان‌کار می‌گردد.

ای بندگان خدا که در آسمان‌ها و زمین هستید! خداوند این آسمان‌ها و زمین را تنها برای شما خلق نموده و شما را نیز تنها برای این آفریده است که «نعیمِ رضوانِ خداوند بر بندگانش» را عبادت کنید و حکمت خلقت شما در این امر نهفته است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:٥٦]

آیا شما هدف خلقت خود را محقق ساخته‌اید؟ آیا نعیم رضوان خداوند رحمانی را که پروردگار عالمیان است و از بالای عرش،-بر همه چیز احاطه دارد، عبادت کرده‌اید؟ خداوند آسمان‌ها و زمین را جز برای شما خلق نکرده و شما را نیز خلق نفرموده مگر برای اینکه نعیم اعظمی را عبادت کنید که حکمت خلقت شما منحصر به آن است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:۱۶]
{وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ} صدق الله العظيم [الحجر:٨٥]
{وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ} صدق الله العظيم [الأنعام:٧٣]
{فَإِذَا هُمْ مِنَ الأَجْدَاثِ إِلَى ربّهم يَنسِلُونَ}صدق الله العظيم [يس:٥١]
{ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ} صدق الله العظيم [التكاثر:٨]

آیا می‌دانید بیان حق این فرموده خداوند چیست:
{ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عن النَّعِيمِ}؟

راز و حکمت آفرینش شما در این آیه نهفته است، [اما] افزون‌طلبی و زیاده‌اندوزی در حیات دنیوی، شما را از آن غافل کرده‌است به‌طوری که برای به دست آوردنِ حیات دنیوی به رقابت برخاسته و از حکمت آفرینش خود که همانا عبادت نعیم رضوان خداوند است؛ باز مانده و از آن غافل شده‌اید. هدف آفرینش شما این است که رضوان خداوند را عبادت کنید تا خداوند نیز با روح خود به شما یاری رساند تا بدانید نعیم رضوان خداوند بر شما چیست و حکمت آفرینش خود را درک کنید. من راست می‌گویم و اگر نتوانم شما را به‌سوی نعیمی راهنمایی کنم که از نعیم دنیا و آخرت بسیار بزرگتر است؛ مهدی منتظر «خبیر به رحمان» نیستم که خداوند بیان حق اسم اعظم الهی را به او اختصاص داده تا با آیات محکم قرآن عظیم درمورد آن برایتان حجت بیاورد، اگر به قرآن ایمان داشته باشید...

ای بندگان خدا! شما در مورد مقام حق «وسیله» اشتباه کرده‌اید، من از شما دعوت نمی‌کنم تا «نعیم اعظم» را وسیله‌ای برای تحقق نعیم حورالعین و نعیم جنت کنید. بلکه به خداوندِ این نعیمِ اعظم قسم! من شما را به‌سوی نعیمی عظیم‌تر و بزرگ‌تر از نعیم جنت خدا می‌خوانم و آن، نعیم رضوان خداوند رحمان و رحیم است و شما آن نعیم را در نفس خود احساس خواهید کرد آن هم درحالی‌که هنوز در همین حیات دنیوی هستید و درک می‌کنید که این نعیم، به‌حق از نعیم دنیا عظیم‌تر و از نعیمِ جنتِ خداوند بزرگ‌تر است. من درمورد فتوای اسم اعظم الهی، «نعیم اعظم» راست می‌گویم . اسم اعظم الهی، صفت رضوان نفس خدا از بندگانش است. من از راستگویانم و کسانی که خداوند ایمان را در قلب‌هایشان نوشته و با روحِ رضوانِ نفسِ خود آنان را یاری کرده؛ حقیقت اسم اعظم الهی را در نفس خود درک کرده و می‌دانند که این نعیم به حق از نعیم دنیا و آخرت بزرگ‌تر است؛ تصدیق وصفی که خداوند رحمان در آیات محکم قرآن درمورد صفت «رضوان» خداوند «الرحمن» آورده و آن را نعیمی بزرگ‌تر از نعیم دنیا و آخرت خوانده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:٧٢]

راز هدایت مردم توسط مهدی منتظر در این آیه نهفته است. او مردم را به‌سوی حکمت حق آفرینششان راهنمایی می‌کند؛ ای جماعت مسلمین، آیا ایمان می‌آورید؟ چگونه ممکن است کسی که از مردم دعوت می‌کند نعیم رضوان خداوند بر بندگانش را عبادت کنند و به آنان وعده می‌دهد که با تحقق رضوان خدا بر آنان، به حق به نعیمی دست خواهند یافت که بزرگ‌تر از نعیم دنیا و آخرت است؛ گمراه باشد!!

بلکه خداوند مرا برانگیخته تا به اذن الهی از شما امتی واحد بسازم که رضوان خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت می‌کنند و راز رضوان تمام انبیا و رسولان الهی و راز رضوان خلیفه خداوند مهدی منتظر در همین نهفته است که پروردگارم را به یکتایی و بدون شریک عبادت کنید؛ ربانیّ باشید و نعیم رضوان خداوند بر خویش را عبادت نمایید؛ اگر به دعوت حق پروردگارتان ایمان دارید. من امام مهدی منتظر از شما دعوت می‌کنم که از ربانیّیون بوده و همان چیزی را عبادت کنید که مهدی منتظر، عبد النعیم الاعظم، ناصر محمد یمانی عبادت می‌کند. من به‌حق و یقین خدا را به شهادت می‌گیرم که در پی رضوان هیچ یک از ملائکه خداوند الرحمن و ثنا گفتن ایشان برخویش نیستم؛ من رضوان جن و انس را هم نمی‌طلبم و عبادت نمی‌کنم و در پی این نیستم که ثنایم را بگویند. رضوان همه اینها برود به درک؛ من رضوان خداوند الرحمن را عبادت می‌کنم و از آن به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به درجه‌ی خلافت دنیا و آخرت استفاده نمی‌کنم. خدا، خود، مرا خلیفه آنان خواهد کرد درحالی‌که همگی زبون و ناتوانند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم]

به تعداد ذراتی که در ملکوت خداوند هستند، به خدا پناه می‌برم از اینکه نعیم رضوان خدا را وسیله‌ای برای تحقق ملکوت دنیا و آخرت قرار دهم؛ چگونه می‌توانم نعیم اعظم را وسیله رسیدن به نعیمی کوچک‌تر قرار دهم؟! مگر خداوند تعالی در آیات محکم کتابش به عالم و جاهل شما نفرموده است که نعیم رضوان خدا برعابدان خدا، از نعیم جنت او بزرگ‌تر است؛ خداوند در آیات محکم کتابش چنین فتوایی به شما داده است:

{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:٧٢]

بلی به پروردگارم قسم چنین است، سبحان الله که چه راست گفت پروردگارم!! به پروردگارم قسم می‌خورم که من حب و قرب و نعیم رضوان نفس او را نعیمی یافته‌ام که از تمام ملکوت خداوند، هرچه که هست و هر چه که می‌خواهد باشد، بزرگٔتر یافته‌ام و خدا را بر این امر به شهادت می‌گیرم که نعیم رضوان خدا؛ نعیمی است که از نعیم دنیا عظیم‌تر و از نعیم بهشت خدا بزرگ‌تر است. بلی به پروردگارم قسم که چنین است، ای جماعت مؤمنان به پروردگار عالمیان... آخر چرا؟! من نه به شما خدعه می‌زنم و نه وعده دروغ می‌دهم. اگر به دعوت حق پاسخ دهید، از همان لحظه‌ای که از بیان من باخبر شده و این دعوت را اجابت کنید، خداوند لباس تقوای روح رضوان نفسش را بر تن صادقان شما خواهد کرد و درحالی‌که هنوز در برابر کامپیوتر خود نشسته‌اید؛ درمی‌یابید که نعیم رضوان خداوند به حق نعیم اعظم است. به محض اینکه شهادت دادید عبدالنعیم اعظم، ناصر محمد یمانی، به‌حق سخن می‌گوید و راه راست، یعنی حقیقت اسم اعظم الهی را نشان می‌دهد که همان صفت رضوان نفس خداوند بر بندگانش است، به محض اعتراف به این امر؛ پوستتان به لرزه می‌افتد و سپس قلبتان نرم شده و به‌خاطر سخن حقی که آموخته‌اید، اشک از چشمانتان جاری می‌گردد. چون حکمت خلقتتان را درک کرده‌اید و نشانه تصدیق این دعوت حق، یعنی صفت رضوان خدا را در نفس خود حس می‌کنید. این برای کسانی است که توبه و انابه کرده و به دعوت حق پاسخ گویند و بگویند: «سبحان الله؛ چگونه ممکن است امام مهدی ناصر محمد یمانی در گمراهی آشکار باشد؛ او مردم را به عبادت نعیمی فرا می‌خواند که از نعیم دنیا وآخرت بزرگ‌تر است؛ نعیم رضوان خداوند بر بندگانش. خداوند بندگانش را برای عبادت نعیم رضوان خود بر بندگان آفریده و دنیا و آخرت را هم برای بندگانش خلق نموده است! تا نعیم رضوان خداوندشان را عبادت کنند» و دنیا آنان را به خود مشغول نکند تا از حکمت خلقتشان غافل شوند، چرا که آخرت و دنیا از آن خداوند است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم]
پس از نعیم اعظم، به عنوان وسیله‌ای برای تحقق نعیم کوچک‌تر استفاده نکنید که اگر چنین کردید؛ خدا را چنان که باید نشناخته و ارج ننهاده‌اید. ولی کسانی که حقیقت رضوان خدا را شناخته‌اند، به خدا قسم که تمام اهالی آسمان‌ها و زمین نمی‌توانند آنها را بعد از شناختی که پیدا کرده‌اند، از حق دور کرده و به فتنه بیندازند و هر چه که بکنند تنها بر ایمان و ثبات آنان افزوده می‌‌شود. آنان وقتی از کتاب خداوند نعیمی را که از تمام ملکوت بزرگ‌تر است، یعنی نعیم رضوان خدا بربندگانش را، شناختند؛ از ربانیّیونی می‌شوند که در ایات محکم کتاب ذکرشان آمده است.
آیا خداوند را دوست دارید؟ آیا خداوند را دوست دارید؟ آیا خداوند را دوست دارید؟ پس از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و به قرب خود برساند و با [نهادنِ] روح و ریحانی در نفستان «روح نعیم اعظم» به شما یاری رساند، تا پوستتان به لرزه درآید و با آن قلبتان را نرم کند و سپس به‌خاطر شناختی که نسبت به حق پیدا کرده‌اید؛ اشک از چشم‌هایتان جاری شود و حق، همان خداوند و پروردگار من و شماست؛ رب همه چیزها و مالک آن، پروردگار عالمیان. ای کسانی که می‌خواهید به محبت خدا نایل شوید! از من پیروی نمایید تا خدا شما را دوست بدارد. من بدعت گزار نیستم، بلکه پیروام؛ مگر خداوند «خاتم الأنبياء و المرسلين، النّبي الأميّ الأمين» و تمام انبیای پیش از ایشان را برای این نفرستاد تا مردم را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الأنبياء:٢٥]

پس چرا در طول این پنج سال به دعوت مهدی منتظر پاسخ نداده‌اید؟ آیا علت آن پیروی از امیال و هواهایتان و دعا به درگاه شفیعان [به زعم خودتان] به‌جای خدا نیست؟ اگر چنین است پس مرگ بر رضوان شما باد.

به نعیم اعظم قسم می‌خورم اگر دعوت من به اندازه عمر جهان، پنجاه ملیون سال طول بکشد؛ از امیال شما پیروی نکرده و ذره‌ای از دعوت حق خود عقب نخواهم نشست و پیرو باطل نخواهم شد. اگر حق پیرو امیال شما گردد، آسمان‌ها و زمین به فساد کشیده می‌شوند. ای کسانی که به پرودگار عالمیان شرک آورده‌اید! اگر راست بگویید بعضی‌ از آنها بر بعضی دیگر برتری جسته و راهی به‌سوی عرش خداوند پیدا می‌کردند، اما خدایی جز خداوند نیست و معبودی جز او در زمین و آسمانش وجود ندارد.

بیان را با فرمانی که خداوند قبل از من به جدم داده است به پایان می‌برم. خداوند به جدم امر نموده تا بگوید:

{قُلْ يَا أيُّها الْكَافِرُونَ ﴿١﴾ لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٢﴾ وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٣﴾ وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ ﴿٤﴾ وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٥﴾ لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الكافرون]
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين.. الذليل على المؤمنين عبد النّعيم الأعظم، المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110803 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 22 -
الإمام ناصر محمد اليماني
21 - 12 - 1430 هـ
08 - 12 - 2009 مـ
10:27 مساءً
ـــــــــــــــــــــ


بيان الإمام المهديّ إلى كافة عبيد الله في ملكوت السماوات والأرض: هل حققتم الحكمة من خلقكم؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قال الله تعالى: {وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا} صدق الله العظيم [الأنعام:١٥٣].

{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:٥٦].

{وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كلّ أُمَّةٍ رَسُولًا أن اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ} صدق الله العظيم [النحل:٣٦].

{وَقَضَى ربّك أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالدّين إِحْسَانًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٢٣].

{وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا} صدق الله العظيم [النساء:٣٦].

{قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا} صدق الله العظيم [الأنعام:١٥١].

{إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾ إِنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا ﴿٩٦﴾ فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا} صدق الله العظيم [مريم].

من الإمام المهديّ إلى كافة عبيد الله في ملكوت السماوات والأرض إنّي الإمام المهديّ المنتظَر الخبير بالرحمن في مُحكمُ القرآن أدعوكم إلى عبادة الرحمن كما ينبغي أن يُعبد، وأقسم بالله العلي العظيم من يحيي العظام وهي رميم أنّي أهديكم إلى النّعيم الأعظم من نعيم ملكوت السماوات والأرض والأعظم من نعيم الجنّة التي عرضها كعرض السماوات والأرض، وأقسم بالله الواحدُ القهار الذي خلق الجان من مارجٍ من نارٍ وخلق الإنسان من صلصالٍ كالفخّار لَئن أجبتم دعوة الخبير بالرحمن أنّكم سوف تعلمون بالنعيم الأعظم من ملكوت الدُّنيا والآخرة وأنتم لا تزالون هاهنا في الحياة الدُّنيا، وإنا لصادقون وقد خاب من افترى على الله كذباً.

ويا عباد الله في السماوات والأرض، ما خلق الله السماوات والأرض إلا من أجلكم وما خلقكم إلا لتعبدوا نعيم رضوان الله على عباده وفي ذلك تكمن الحكمة من خلقكم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:٥٦].

فهل حقّقتُم الحكمة من خلقكم فعبدتُم نعيم رضوان الرحمن على العرش استوى الله ربّ العالمين؟ وما خلق السماوات والأرض إلا من أجلكم وما خلقكم إلا لتعبدوا النّعيم الأعظم الذي تنحصر فيه الحكمة من خلقكم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ}صدق الله العظيم [الأنبياء:١٦].

{وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ} صدق الله العظيم [الحجر:٨٥].

{وَيَوْمَ يَقُولُ كُنْ فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ} صدق الله العظيم [الأنعام:٧٣].

{فَإِذَا هُمْ مِنَ الأَجْدَاثِ إِلَى ربّهم يَنسِلُونَ} صدق الله العظيم [يس:٥١].

{ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ} صدق الله العظيم [التكاثر:٨].

فهل تعلمون البيان الحقّ: {ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عن النَّعِيمِ}؟ لأنّ فيه يكمن سرّ الحكمة من خلقكم فألهاكم عنهُ التكاثر في الحياة الدُّنيا فتنافستُم عليها فألهتكُم عن الحكمة من خلقكم (أن تعبدوا نعيم رضوان الرحمن عليكم ثم يمدّكم بروح منه لتعلموا نعيم رضوان الله عليكم فتدرِكوا الحكمة من خلقكم)، وإنا لصادقون، فإذا لم أدلّكم على النّعيم الأعظم من نعيم الدُّنيا والآخرة فلستُ المهديّ المنتظَر الخبير بالرحمن الذي اختصّه الله بالبيان الحقّ لاسم الله الأعظم فأحاجّكم به من مُحكم القرآن العظيم إن كنتم مؤمنين.

ويا عباد الله، لقد أخطأتم الوسيلة الحقّ فإنّي لا أدعوكم إلى اتّخاذ النّعيم الأعظم وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر (الحور العين وجنّات النّعيم)؛ بل أقسم بالله النّعيم الأعظم أنّي أدعوكم إلى نعيم أعظم وأكبر من جنّات النّعيم ذلك نعيم رضوان الله الرحمن الرحيم تجدونه في أنفسكم وأنتم لا تزالون في الدُّنيا هو حقاً أعظم من نعيم الدُّنيا وأكبر من نعيم جنّات النّعيم وإنّا لصادقون في الفتوى عن اسم الله الأعظم (النّعيم الأعظم) الذي جعله الله صفة لرضوان نفسه على عباده، وإنّا لصادقون بالفتوى الحقّ يجده الذين كتب الله في قلوبهم الإيمان وأيَّدهم بروح رضوان نفسه إلى أنفسهم فيجدون حقيقة اسم الله الأعظم في أنفسهم إنّهُ حقاً نعيمٌ أكبر من نعيم الدُّنيا والآخرة تصديقاً لوصف الرحمن في مُحكم القرآن عن صفة رضوان الرحمن إنهُ نعيم أكبر من نعيم الدُّنيا والآخرة. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلْمُؤْمِنِينَ وَٱلْمُؤْمِنَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّٰتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَٰنٌ مِّنَ ٱللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏‏}صدق الله العظيم [التوبة].

وفي ذلك يكمن سرّ الهُدى للمهديّ المنتظَر الذي يهدي النّاس إلى الحكمة الحقّ من خلقهم، أفلا تؤمنون يا معشر المسلمين؟ فكيف يكون على ضلالٍ من يدعو النّاس أن يعبدوا نعيم رضوان الله على عباده فيعدهُم أنّهم حقاً سوف يجدون النّعيم الأعظم من نعيم الدُّنيا والآخرة في تحقيق رضوان الله عليهم، فهل بعد الحقّ إلا الضلال؟ بل ابتعثني الله لأجعلكم بإذنه أمّةً واحدةً تعبدون رضوان الله وحده لا شريك له وفي ذلك سرّ رضوان كافة الأنبياء والمرسلين ورضوان خليفة الله المهديّ المنتظَر أن تعبدوا الله ربّي وربّكم وحده لا شريك له فتكونون ربانيّين فتعبدون نعيم رضوان الله عليكم إن كنتم مؤمنين بدعوة الحقّ من ربكم، فأنا الإمام المهديّ المنتظَر أدعوكم لتكونوا ربانيين فتعبدوا ما يعبدُ المهديّ المنتظَر عبد النّعيم الأعظم ناصر محمد اليماني، وأشهدُ لله شهادة الحقّ اليقين أنّي لا أعبدُ رضوان كافة ملائكة الرحمن وثناءهم عليّ، ولا أعبدُ رضوان كافة الجنّ والإنس وثناءهم عليّ، فسُحقاً لرضوانهم أجمعين؛ بل أعبدُ رضوان الرحمن فلا أتّخذهُ وسيلةً لتحقيق درجة الخلافة عليهم في الدُّنيا والآخرة ثم يستخلفني الله عليهم وهم صاغرون. تصديقاً لقول الله تعالى: {أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم].

وأعوذُ بالله عدد ذرات ملكوت الله أن أتّخذ نعيم رضوان الله وسيلةً لتحقيق ملكوت الدُّنيا والآخرة، فكيف أتّخذُ النّعيم الأعظم وسيلة لتحقيق النّعيم الأصغر؟ ألم يقُل الله تعالى في مُحكم كتابه لعالمكم وجاهلكم أنّ نعيم رضوان الله على العابدين هو أكبر من نعيم جنّات النّعيم، وأفتاكم الله بذلك في مُحكم كتابه في قول الله تعالى: {وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلْمُؤْمِنِينَ وَٱلْمُؤْمِنَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّٰتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَٰنٌ مِّنَ ٱللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏} صدق الله العظيم [التوبة].

أي وربي.. ويا سبحان ربي ما أصدق ربي! وأقسم بربّي أنّي وجدت حُبّ الله وقُربه ونعيم رضوان نفسه لهو النّعيم الأعظم من ملكوت الله أجمعين مهما كان ومهما يكون، وأشهِدُ الله على ذلك وأشهِدُ كافة الإنس والجان وملائكة الرحمن وكفى بالله شهيداً أنّ نعيم رضوان الله لهو النّعيم الأعظم من نعيم الدُّنيا وأكبر من نعيم جنّات النّعيم، إي وربي يا معشر المؤمنين بربّ العالمين حرام عليكم صدّقوني فإني لا أخدعكم ولا أعدُكم كذِباً لَئن أجبتم دعوة الحقّ بأنّكم من لحظة الاستجابة فور اطلاعكم على بياني هذا سوف يلبس الله المصدقين منكم بلباس التقوى روح رضوان نفسه فتشهدوا وأنتم لا تزالون أمام الجهاز أنّكم حقاً وجدتم نعيم رضوان الله لهو النّعيم الأعظم وفور شهادتكم بأنّ عبد النّعيم الأعظم ناصر محمد اليماني ينطق بالحقّ ويهدي إلى صراطٍ مُستقيم إلى حقيقة اسم الله الأعظم الذي جعله الرحمن صفة لرضوان نفسه على عباده وفور اعترافكم بالحقّ تقشعر جلودكم ثم تلين قلوبكم ثم تدمع أعينكم مما عرفتم من الحقّ لأنّكم أدركتُم الحكمة الحقّ من خلقكم آية التصديق لدعوة الحقّ تأتي إلى أنفسكم صفة رضوان الله عليكم للذين تابوا وأنابوا واستجابوا لدعوة الحقّ وقالوا: "ويا سبحان الله! كيف يكون الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على ضلالٍ مبينٍ وهو يدعو النّاس إلى عبادة النّعيم الأعظم من نعيم الدُّنيا والآخرة (نعيم رضوان الرحمن على عباده) ولذلك خلقهم وخلق الدُّنيا والآخرة من أجلهم فعبدوا نعيم رضوان الله"، فلا تلهِكم الدُّنيا عن الحكمة من خلقكم فلله الآخرة والأولى. تصديقاً لقول الله تعالى: {أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم].

فلا تتّخذوا النّعيم الأعظم وسيلةً لتحقيق النّعيم الأصغر، فإن فعلتُم فلم تقدِّروا الله حقّ قدره، ولكن الذين عرفوا حقيقة رضوان الله أقسم بالله العظيم لا يستطيع فتنتهم عن الحقّ من بعد ما عرفوه كافّة أهل السماوات والأرض ولن يزيدهم إلا إيماناً وتثبيتاً؛ أولئك هم الربانيّون في مُحكم الكتاب بما علموا من الكتاب أنّ النّعيم الأعظم من الملكوت كُله هو في رضوان الله على عباده. فهل تحبون الله؟ فهل تحبون الله؟
فهل تحبون الله؟ فاتّبعوني يحببكم الله فيُقرِّبكم فيمُدّكم برَوح ورَيحان في أنفسِكم روح النّعيم الأعظم تغشى جلودكم فيلين الله بها قلوبكم ثم تفيض أعينكم من الدمع مما عرفتم من الحقّ والحقّ هو الله ربّي وربّكم ربّ كلّ شيء ومليكه الله ربّ العالمين يا من يريدون أن يفوزوا بحُب الله اتّبعوني يحببكم الله، وما كنت مُبتدِعاً بل مُتّبِعاً، وهل ابتعث الله خاتم الأنبياء والمرسلين النّبيّ الأمّي الأمين وكافة الأنبياء من قبله إلا ليدعو النّاس إلى عبادة الله وحده لا شريك له. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الأنبياء:٢٥].

فلماذا لا تستجيبون لدعوة المهديّ المنتظَر طيلة هذه الخمس السنوات؟ ليس إلا بسبب أنّه لم يتّبع أهواءكم فيدعو شُفعاءكم من دون الله، إذاً فسحقاً لرضوانكم. وأقسم بالنعيم الأعظم لا ولن أتّبع أهواءكم لو استمرت دعوتي عُمر الدهر خمسين مليون سنة لما تزحزحتُ عن دعوة الحقّ ولما اتبعت الباطل، ولو يتّبع الحقّ أهواءكم لفسدت السماوات والأرض، ولعلا بعضُهم على بعضٍ واتّخذوا إلى ذي العرش سبيلاً لو كنتُم من الصادقين يا معشر المشركين بربّ العالمين ولا إله غيره ولا معبود سواه في أرضه وسماه.

و أختمُ هذا البيان الحقّ بما أمر الله جدّي من قبلي أن يقوله: {قُلْ يَا أيُّها الْكَافِرُونَ ﴿١﴾ لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٢﴾ وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٣﴾ وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ ﴿٤﴾ وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٥﴾ لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿٦﴾}صدق الله العظيم [الكافرون].

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الذليل على المؤمنين عبد النّعيم الأعظم؛ المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني.
___________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 23 -
الإمام ناصر محمد اليماني
06 - محرم - 1431 هـ
23 - 12 - 2009 مـ
۲-دی-۱۳۸۸ه.ش.
11:01 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــــــ

پاسخ به «رافضی تا نخاع» :
فرقی بین شرک به خدا به دلیلِ مبالغه در مورد رسول یا نبیِّ الهی و صالحان و مقربان وجود ندارد..

اقتباس المشاركة :

بسم الله الرحمن الرحيم

السلام عليكم.
ای امام، بر اساس تمام مطالبی که شما در این باره فرموده‌اید و من خوانده‌ام، علت شرک به خداوند برحسب گفته شما این است: «علت بت‌پرستی مبالغه درمورد بندگان مقرب خدا وغلو کردن ناحق درباره ایشان است تا جایی که بعد از مرگشان، کسانی که از کرامات ودعاهای استجابت‌شده ایشان باخبرند، در باره‌شان به ناحق مبالغه می‌کنند و از هریک از آنها بتی به شکلشان ساخته و به‌جای خدا، از آنان درخواست و به درگاه آنان دعا می‌کنند». پایان نقل قول از شما.
سؤال من این است که دلیلتان چیست؟ هیچ‌کس باور ندارد بندگانی باشند که از انبیا و رسولان علیهم السلام به درگاه خدا مقرب‌تر باشند. پس چرا در میان بت‌ها کسی که به نام انبیا یا رسولان الهی باشد پیدا نمی‌کنیم؟ چرا بتی به نام عیسی یا موسی یا ابراهیم نداریم و تمام مردم باور دارند اینان بندگان مقرب درگاه خدا هستند.
یا خواهی گفت مردم معتقدند که ودا و سواعاً و یغوث و یعوق و نسراً از انبیا و رسولان الهی؛ در درگاه خداوند عزوجل مقرب‌تر بودند؟
رافضی تا نخاع

— انتهى الاقتباس

بسم الله الرحمن الرحيم، السلام عليكم جناب «رافضی تا نخاع» که اسمت روی پیشانی‌‌ات ثبت است؛ آیا حق را رد می‌کنی؟ مگر نمی‌بینی شدت مبالغه‌ی شما در مورد آل بیت، بیش از محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - است و امام علی را می‌خوانید و یا می‌گویید: «یا ابالحسن ما را دریاب و شفاعت ما را بکن» و هم‌چنین می‌گویید: «یا فاطمه الزهراء»؟ مبالغه درمورد بندگان مکرم خداوند، بیش از مبالغه در مورد انبیا و رسولان است و انبیا و رسولان خداوند از خدا می‌خواهند عاملی برای به فتنه افتادن مردم ظالم نگردند و می‌گویند:‌

{رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ} صدق الله العظيم [يونس:٨٥]
در هر صورت فرقی در شرک نیست چه به علت مبالغه در مورد رسول یا نبی الهی باشد و چه به علت مبالغه درمورد بندگان مکرم و صالح خدا. هرکس با خدا، کس دیگری را بخواند مشرک است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الجن:١٨]
اما برهانی آشکار که نشان دهد کسانی را که می‌خواند، خود از بندگان خدا بودند؛ در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنیم:
{وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} صدق الله العظيم [القصص]
وتأویل حق فرموده خداوند:
{وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ}،
مقصود خداوند این است که: «بندگانِ مقربِ مرا که به‌جای من، از آنها درخواست و به درگاهشان دعا می‌کردید، حالا کجا هستند؟». کسانی که بت‌پرست بودند می‌گویند: «خدایا اینها ما را اغوا کردند» و‌ مقصودشان پدران‌ و اجدادشان هستند. فرزندان، پدرانشان را بت‌پرست یافته بودند و بدون اینکه از رازبت‌پرستی ایشان آگاه باشند؛ از راه روش گذشتگان‌شان پیروی کردند و پدرانشان می‌دانند راز عبادت‌شان چه بوده است .
پس بینید جواب پدران نخستینشان چیست؛ می‌گویند:
{أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا}،
مقصودشان گمراه کردن امت‌های بعد از خودشان است. آنها بندگان مقرب را به امید اینکه باعث نزدیکی ایشان به خدا شود، عبادت می‌کردند. خداوند حجاب بین آنها و بندگان مقرب را برمی‌دارد. آنها را دیده و می‌شناسند همان گونه که آنها را در حیات دنیوی می‌شناختند و بعد ازمرگشان درباره‌ شان مبالغه کرده بودند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ} صدق الله العظيم [النحل:٨٦]
و بی‌تردید مبالغه درمورد بندگان مکرم خداوند بعد از مرگشان رخ می‌دهد، اگر آنها هنوز زنده بودند؛ مانع این کارشده و فتوا می‌دادند این کار ظلمی بزرگ و شرک است. اما بندگان مکرم خداوند، از اتفاقاتی که بعد از آنها رخ داده و از مبالغه ناحق مسلمانان در مورد خودشان و این که کار به‌ جایی رسیده که به‌جای خداوند؛ از آنان درخواست شده و مورد دعا واقع شده‌اند؛ بی‌خبرند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كنتم إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [يونس]
چون آنها از این مبالغه‌ی ناحقی که در حقشان شده‌است، بی‌خبر هستند و این امر بعد از مرگ بنده مکرم خدا رخ داده‌است و برای همین می‌گویند:
‌{فَكَفَى بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ} صدق الله العظيم

از خدا بترس و عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک را رد مکن و اگر سر باز بزنی؛ آل بیت در برابر پروردگار عالم به کارت نخواهند آمد.
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الداعي إلى صراط العزيز الحميد بالقرآن المجيد الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110805 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 23 -
الإمام ناصر محمد اليماني
07 - 01 - 1431 هـ
23 - 12 - 2009 مـ
11:01 مساءً
ــــــــــــــــــــــ


الردّ على الرافضي حتى النخاع
فلا فرق في الإشراك بين المبالغة في رسولٍ أو نبيٍّ أو من الصالحين المكرّمين ..

اقتباس المشاركة :

بسم الله الرحمن الرحيم
السلام عليكم
بنيت أيها الإمام كل ماقلته في هذا الموضوع وقررت أنه شرك بالله على قولك ( سبب عبادة الأصنام هي المُبالغة في عباد الله المُقربون والغلو فيهم بغير الحق حتى إذا مات أحدهم من الذين عُرفوا بالكرامات
والدُعاء المُستجاب بالغ فيهم الذين من بعدهم وبالغوا فيهم بغير الحق ثم يصنعون لكُل منهم صنم
تمثال لصورته فيدعونه من دون الله ) إنتهى نص قولك

وسؤالي ماهو دليلك على قولك هذا ؟
ولو صح هذا القول
فلا أحد يعتقد بأن هناك عباد مقربون لله عز وجل أكثر من الأنبياء والمرسلين عليهم السلام
فلماذا لم نجد بين الأصنام التي عُبِدَت أصنام بإسم أي من الأنبياء والمرسلين عليهم السلام ؟
لماذا لم نجد أصنام بإسم عيسى وموسى وإبراهيم والناس جميعاً يعتقدون بأنهم عباد الله المقربون ؟
ام ستقول بأن الناس كانوا يعتقدون بأن وَدًّا وَسُوَاعًا وَيَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا كانوا عباداً مقربون لله عز وجل أكثر من الأنبياء والمرسلين ؟
رافضي حتى النخاع

— انتهى الاقتباس

بسم الله الرحمن الرحيم، السلام عليكم يا (رافضي حتى النخاع) فاسمك في جبينك، فهل ترفض الحقّ؟ أفلا ترى أنّكم تبالغون في أئمة آل البيت أكثر من محمدٍ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم، وتدعون الإمام علي فتقولون يا أبا الحسن أغثنا واشفع لنا وكذلك يا فاطمة الزهراء؟ فالمبالغة تكون في عباد الله المُكرّمين أكثر من الأنبياء والمرسلين! ومن الأنبياء والمرسلين من يدعو الله أن لا يجعله فتنة للقوم الظالمين فيقولوا: {رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ} صدق الله العظيم [يونس:٨٥].

وعلى كلٍّ فلا فرق في الإشراك بين المبالغة في رسولٍ أو نبيّ أو من الصالحين المكرّمين، فمن دعا مع الله أحداً فهو مشركٌ. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الجن:١٨].

وأما بالنسبة للبرهان المُبين أنّ المشركين كانوا يدعون عباداً من عباد الله فتجده في قول الله تعالى: {وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} صدق الله العظيم [القصص].

والتأويل الحقّ لقوله: {وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ}، ويُقصد الله أين عبادي المُقربين الذين كنتم تدعون من دوني؟ وقال الذين كانوا يعبدون الأصنام: "ربنا هؤلاء أغوينا"، ويقصدون آباءهم الأولين بأنّهم وجدوهم يعبدون الأصنام ولم يكونوا يعلمون ما سرّ عبادتهم لها فهرعوا على أثارهم دون أن يعلموا بسرّ ذلك وآباؤهم يعلمون بسرّ عبادتها.

ثم ننظر إلى ردّ آبائهم الأولين فقالوا: {أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا}، ويقصدون بذلك بأنّهم أغووا الأمم الذين من بعدهم بسبب عبادتهم لعباد الله المُقربين ليقربوهم إلى الله زُلفى، ومن ثم زيَّل الله بينهم وبين عباده المُقربين فرأوهم وعرفوهم كما كانوا يعرفونهم في الحياة الدُنيا من الذين كانوا يُغالون فيهم من بعد موتهم. وقال تعالى: {وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ} صدق الله العظيم [النحل:٨٦].

وإنما تحدث المبالغة في عباد الله المُكرمين من بعد موتهم، ولو كانوا لا يزالون فيهم لمنعوهم من ذلك وأفتوهم أنّ ذلك شركٌ وظُلمٌ عظيمٌ، ولكن عباد الله المُكرمين لا يعلمون بما حدث من بعدهم وأنّ المسلمين بالغوا فيهم بغير الحقّ حتى صاروا يدعونهم من دون الله. وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كنتم إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [يونس].

وبما أنّهم لا يعلمون بالمبالغة في شأنهم بغير الحقّ؛ بل حدث ذلك من بعد موت العبد المُكرم، ولذلك قالوا: {فَكَفَى بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ} صدق الله العظيم، فاتّقِ الله ولا ترفض عبادة الله وحده لا شريك له، فإن أبيْتَ فلن يُغنِ عنك آلُ البيتِ شيئاً من ربّ العالمين.

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الدّاعي إلى صراطِ العزيز الحميد بالقرآن المجيد الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_____________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 24 -
الإمام ناصر محمد اليماني
06 - محرم - 1431 هـ
23 - 12 - 2009 مـ
۲-دی-۱۳۸۸ه.ش.
11:29 شامگاه
_______

ای «رافضي حتى النُخاع» ! پس جواب تو را به محمد رسول الله واگذار می‌کنیم.

رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرمودند:
[الوسيلة منزلة في الجنّة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو]

[وسیله، منزلی در بهشت است که تنها شایسته یکی از بندگان خداوند است و امیدوارم من آن بنده باشم]
صدق عليه الصلاة والسلام
یعنی این، نزدیک‌ترین درجه نسبت به خداوند تعالی است و برای همین هم بندگان مکرم برای نایل شدن به این مقام با هم رقابت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
ای «رافضي حتى النُخاع»! اسمت روی پیشانی‌ات است، از خدا پروا کن و در امر حق مغالطه مکن. برادرگرامی، در بیانات امام مهدی تدبر کن و در پی یافتن حق باش و اصرار داشته باش که جز حق نخواهی و تنها به دنبال پیروی از حق باش. از عقلت استفاده کن، چون اگر از عقل استفاده کنی، بدان! عقل، هیچ وقت از دیدن حق کورنمی‌شود. کورکورانه از چیزی پیروی مکن، مگر علت گمراهی اقوام پیشین چیزی جز پیروی کورکورانه و عدم استفاده از عقلشان بوده است؟ انا لله و انا الیه لراجعون...

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
برادر شیعیان و اهل سنت و تمام مسلمانان الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110806 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 24 -
الإمام ناصر محمد اليماني
07 - 01 - 1431 هـ
23 - 12 - 2009 مـ
11:29 مساءً
_______


سوف نترك الردّ من محمدٍ رسول الله عليك يا (رافضيّ حتى النُّخاع) ..


قال رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم: [الوسيلة منزلة في الجنّة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو] صدق عليه الصلاة والسلام؛ بمعنى أنّها أقرب درجةٍ إلى الله سبحانه، ولذلك يتنافس عليها عباده المُكرمون أيّهم أقرب فيفوز بها. تصديقاً لقول الله تعالى: {أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧].

ويا (رافضي حتى النُخاع) إنّ اسمك في جبينك فاتَّقِ الله ولا تُغالط في الحقّ وتدبَّرْ بيانات الإمام أخي الكريم وابحث عن الحقّ بإصرارٍ شديدٍ وأنك لا تريد إلا الحقّ فتتّبعه، واستخدم عقلك الذي لا يعمى عن الحقّ لو استخدمته ولا تتّبع الاتّباع الأعمى، فهل أضلّ الأقوام من قبلكم إلا الاتِّباع الأعمى وعدم استخدام العقل؟ إنّا لله وإنا إليه لراجعون.

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو الشيعة والسُّنّة وجميع المسلمين الإمام المهديّ؛ ناصر محمد اليماني.
________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 25 -
الإمام ناصر محمد اليماني
08 - محرم - 1431 هـ
25 - 12 - 2009 مـ
۴ - دی - ۱۳۸۸ ه.ش.
10:33 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــــ

از بنده خداوند به تمام بندگان خدا در آسمان‌ها و زمین..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمرسلين جدّي محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - والتّابعين للحقّ إلى يوم الدّين.


ای بندگان خدا از جن و انس! از خدا پروا کنید و برای معبود خود رقابت نمایید ودر پی آن باشید تا مقرب‌ترین خدا بوده وبه مقام وسیله نایل گردید و رقابت به خاطر پروردگار را منحصر به انبیای الهی جن وانس نکنید. همانا که خداوند از جن و انس رسولانی برانگیخته و به سوی بندگان جن و انس خود فرستاده تا از ایشان دعوت کنند تنها خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت کنند و برای حب و قربش رقابت نمایند. ای جماعت جن و انس که به رسولان الهی ایمان آورده‌اید؛ شما را چه می‌شود که انبیاءتان را به ناحق مورد تعظیم قرار داده و رقابت به سوی معبود را منحصر به آنان کرده‌اید و مسلمانان را از این رقابت محروم؟ خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٣٠]
ای جماعت مسلمین؛ شما بدون این که خود بدانید؛ به خداوند شرک آورده‌اید. ما همچنان تلاش کرده و برای خارج کردن بندگان از عبادت بندگان دیگر جهاد کرده و مردم را به عبادت پروردگار معبود و رقابت برای قرب بیشتر به خدا و رسیدن به مقام رفیعی دعوت می‌کنیم که تنها شایسته یکی از بندگان خداست و محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - در حدیث حق خود برایتان بیان فرموده:
[الوسيلة درجة فى الجنّة لا تنبغى الا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا ذلك العبد]
[ وسیله درجه ای از بهشت است که تنها به یکی از بندگان خدا تعلق خواهد گرفت؛ و امیدوارم آن بنده من باشم] صدق رسول الله
سؤالی که امام مهدی از تمام علمای مسلمین و امتشان دارد این است: چرا ایشان که سلام صلوات بر او باد فرموده‌اند:
[تنها به یکی از بندگان خدا تعلق خواهد گرفت]؟
سؤال مهدی منتظر این است: به من فتوا دهید که بندگان خدا چه کسانی هستند؟ اگر شما به سؤال مهدی منتظر پاسخ ندهید؛ پس از خداوند واحد قهار سؤال خواهم کرد و می‌گویم؛ ای پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آنهاست، ای پروردگار عرش عظیم؛ به من فتوا بده که بندگانت، چه کسانی هستند؟ پاسخ حق از پروردگار معبود چنین است:
{إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم]

پس ای علمای مسلمین و امتشان ، عقل‌هایتان کوچک است و کوتاه نظرید؛ آیا از نظر شما تنها انسان بنده خداست و جنیان و ملائکه؛ بنده خدا نیستند؟ چرا بنده ناشناسی که به آن درجه می‌رسد را به انسان‌ها منحصر کرده و فراموش نموده‌اید خداوند بنده‌های دیگر نیز در آسمانها و زمین دارد و امت‌های دیگری را نیز مانند شما برای رسیدن به همین هدف آفریده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٣٨]
آیا نمی‌دانید امت‌هایی از بندگان خدا وجود دارند که متقی‌ترو پاک‌تراز انسان می‌باشند؟ آیا بنده خدا؛ یعنی پرنده هدهد را نمی‌بینید که انسان‌ها را به خاطر پرستش خورشید و ماه وعبادت نکردن خداوند واحد قهار، تحقیر می‌کند؛ مگر درآیات محکم کتاب سخن بنده خدا هدهد را نخوانده‌اید که انسان‌هایی که خالق را رها کرده و دربرابر مخلوق سجده می‌کنند؛ تحقیر می‌کند! بنده خدا پرنده‌ی هدهد آمده و می‌گوید:
{فَقَالَ أَحَطْتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِنْ سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾ إِنِّي وَجَدْتُ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِنْ كلّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ ﴿٢٣﴾ وَجَدْتُهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ ﴿٢٤﴾ أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [۩]﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النمل]
ای انسان‌های کافر شما را به خدا به این بنده خدا هدهد پرنده؛ نگاه کنید که چطور عقل انسان‌هایی را که در برابر خورشید و ماه سجده کرده و خداوند واحد قهار را عبادت نمی‌کنند؛ تحقیر می‌کند:
{أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [۩]﴿٢٦﴾}صدق الله العظيم [النمل]
ای علمای مسلمین و امتشان من مهدی منتظر هم چنان جهاد می‌کنم تا مردم را از عبادت بندگان خارج و به سوی عبادت پروردگار و رب المعبود و رقابت برای رسیدن به بالاترین درجه حب و قرب خدا هدایت نمایم.آیا می‌دانید حکمت اینکه صاحب این درجه مشخص نشده چیست؟ برای این است که حکمت خلقت بندگان خدا از ملائکه گرفته تا جن و انس و ازهر جنسی که باشند، محقق شود و همه بندگان خدا در ملکوت آسمان و زمین در راه رب المعبود رقابت کنند تا به بالاترین مقام قرب الهی نایل گردند و به این ترتیب هدف خالق از آفرینش بندگان محقق گردد. اما مشرکان؛ کسانی که به جای خداوند رسولان او را عبادت می‌کنند؛ هم خود را گمراه کرده‌اند و هم امتشان را به گمراهی کشانده‌اند. آن بنده مجهول را انسان دانسته و این مقام را منحصربه انبیای انس می‌دانند. پس مسیحیان می‌گویند او رسول الله مسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وسلم است و امیون می‌گویند خیر، محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم است.
خدا شما را بکشد ای بندگان انبیاء ؛ ای کسانی که انبیاء را به ناحق مورد تعظیم قرار داده و عبادت بندگان برای خداوند معبود و نایل شدن به بالاترین درجه قرب الهی را منحصر به انبیای انس کرده‌اید. ایا نمی‌بینید رسولان و انبیای الهی از جنس‌های دیگر وجد دارند؛ همان طور که خداوند از میان انسان‌ها رسول و نبی برانگیخته؛ از میان جنیان نیز رسول و نبی برگزیده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٣٠]
اما علمای مسلمین خود را در مقام تقسیم کننده رحمت الهی قرار داده‌اند. محمد رسول الله عليه الصلاة والسلام نگفتند صاحب آن درجه هستند؛ بلکه فرمودند آرزو دارند ایشان به آن مقام نایل گردند. اینکه خداوند آن بنده را مشخص نفرموده، حکمت بالغه‌ای دارد. تا به این ترتیب رقابت بین تمام بندگان جن انس از هر نوعی ادامه داشته و همه بندگان در راه قرب الهی و رسیدن به آن مقام رفیعی که تنها به یک نفرازبندگان تعلق خواهد داشت؛ رقابت کنند؛ برای همین خداوند آن بنده را مشخص نفرموده است. پس چرا شما این حکمت کتاب را باطل شمرده و کسی را معین می‌کنید؟ آیا خداوند شما را وکیل کرده تا این بنده را مشخص نمایید؟
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ أن كنتم صَادِقِينَ} [البقرة:۱۱۱]
آیا به خدا افترا می‌زنید؟ یکی از شماها ممکن است بگوید: «چطور می‌خواهی این مقام را به کسی غیر از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم متعلق بدانی؟». مهدی منتظر در پاسخ می‌گوید: والله که اگر من به آن درجه نایل شدم؛ برای قرب الهی آن را به جدم اعطا می‌کنم؛ من به آن درجه نیازی ندارم؛ حکمت در رقابت برای ان درجه اعلی نیست؛ بلکه رقابت بین بندگان برای این است که کدام در نزد پروردگار و رب المعبود مقرب‌ترند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
ای علمای مسلمین و امت مسلمان؛ من مهدی منتظر هم چنان مجاهدانه به صورت شبانه روزی از راه اینترنت جهانی تلاش می‌کنم بندگان خدا را از بندگی دیگر بندگان خارج و به سوی عبادت رب المعبود هدایت نمایم و در میان آنها علمای مسلمین و امتشان هستند که انبیای الهی را مورد تعظیم بسیار قرار داده و رقابت به سوی معبود را منحصر به آنان می‌دانند و صالحان را محروم می‌کنند. پس هم خودشان گمراه شده‌اند و هم امتشان را به گمراهی کشانده‌اند. همان سخنی را که در ابتدای بیان آورده‌ام به شما یادآوری می‌نمایم. محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرمودند: [درجة فى الجنّة لا تنبغى الا لعبد][ درجه‌ای در بهشت که تنها شایسته یک بنده است] خداوند این بنده را مشخص نفرموده؛آیا این بنده انسان است یا از عالم جن یا ملایکه و یا هرجنس دیگری که خداوند از آفرینش آنها آگاه است؛ چون فقط انسان‌ها بنده خدا نیستند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم]

و خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٣٨]

و سؤال این است که: این بنده چه کسی خواهد بود؟ آیا یکی از بندگان انس خداست یا بنده‌ای از میان جنیان یا ملایکه خواهد بود؟ پس باید ناشناس بماند و حکمت آن هم در این است که رقابت بین تمام بندگان به سوی رب المعبود ادامه یابد و به این ترتیب حکمت آفرینش محقق گردد. ولی والله حکمت خلقت محقق نشده و نمی‌شود تا اینکه خداوند علمای مسلمین و امتشان را همراه کافران گرفتار عذاب بسیار شدید و بدی کند؛ چون آنها اصلا خدا را عبادت نکرده و در راه حب و قرب او رقابت نمی‌کنند و هربار که به آنها می‌گوییم برای حب و قرب خدا با محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - رقابت کنید؛ برای حب و قرب خدا با مهدی منتظر رقابت کنید؛ به گذشتگان‌‌شان برمی‌گردند و می‌گویند:" چگونه می‌خواهی ما برای حب و قرب الهی با محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - رقابت کنیم؟ همانا که تو از مشرکانی". مهدی منتظر در پاسخ آنان می‌گوید: چرا تصور می‌کنید حق ندارید برای حب و قرب الهی با محمد رسول الله و همه انبای و رسولان الهی رقابت کنید؛ شما از رقابت آنها برای رسیدن به حب و قرب الهی باخبرید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾ وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أن نُرْسِلَ بِالْآيَات إِلَّا أن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
و خداوند به شما خبر می‌دهد با اینکه بعضی از رسولان را به برخی دیگر برتری داده؛ آما آنها بازهم برای قرب بیشتر به پروردگار؛ رقابت می‌کنند. خداوند به شما امر نموده که اگر خدا را دوست دارید از انبیای الهی پیروی کنید و همان کاری را که آنان انجام می‌دهند را انجام دهید و به دعوت برای رقابت به سوی پروردگار پاسخ دهید. همانا که آنان نیز مانند شما بندگان خداوند هستند. ولی شما به ناحق آنها را مورد تعظیم قرار داده و ایشان را خط قرمز بین بنده و معبودشان قرار داده‌اید؛ مگر آنان مانند شما بنده خدا نیستند؛ شما را چه می‌شود؟ چرا این چنین قضاوت می‌کنید؟ اما شما آنان را مورد تعظیم قرار داده و امیدوارید در پیشگاه خدا شفاعت شما را بکنند؛ ای کسانی که امیدوارید کسی غیراز خدا ولی شما بوده و برایتان شفاعت کند؛ شما به خدا شرک آورده‌اید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أن يُحْشَرُوا إِلَىٰ ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٥١]
مهدی منتظر به شما نمی‌گوید مرا مورد تعظیم قرار دهید! پناه به خدا از غضبش... بلکه می‌گویم اگر خدا را می‌پرستید در راه حب و قرب الهی با من رقابت کنید و بدانید او پروردگار تمام بندگان است نه پروردگار رسولان وانبیا و راهبان شما که بعد، آنها را به جای خود ارباب شما قرار بدهد؛‌آ یا از خدا پروا نمی‌کنید؟ او پروردگار شما و پروردگار انبیای شماست؛ پس خداوندی را که پروردگار من و پروردگار شماست را عبادت کنید؛ پس خداوندی را که پروردگار من و پروردگار شماست را عبادت کنید؛ پس خداوندی را که پروردگار من و پروردگار شماست را عبادت کنید؛ والله که نبی یا رسولی از فرستادگان پروردگار عالمیان پیدا نمی‌شود که جز این بگوید: خداوندی را عبادت کنید که پروردگار من و شماست؛ پس چرا خدا را تنها منحصر به آنان دانسته و لذا رقابت برای حب و قرب الهی را بر خود حرام کرده‌اید؟! اگر چنین باشد؛ چه چیزی را عبادت می‌کنید {أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ} [الصافات:۸۶]
آیا حکم از آن خداوند نیست که به حق حکم می‌دهد و خیرالفاصلین است؟ پس ای کسانی که خدا را مانند انبیا ورسولان الهی عبادت نمی‌کنید و برای حب و قرب الهی رقابت نمی‌نمایید؛ خواهید دانست عذاب خوار کننده بر سر چه کسانی نازل خواهد شد؛ اگر خداوند را دوست دارید؛ پس چرا از محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - پیروی نمی‌نمایید؟ اگرفقط بنده خدا هستید؛ برای حب و قرب معبود رقابت کنید و هرکس جز خدا؛ مانند شما بنده خداست، پس نترسید؛ آیا بعد از حق چیزی جز گمراهی است؟

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

عبد الله وخليفته الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110807 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 25 -
الإمام ناصر محمد اليماني
09 - 01 - 1431 هـ
25 - 12 - 2009 مـ
10:33 مساءً
ـــــــــــــــــــــــ


من عبد الله إلى كافة عبيد الله في السماوات والأرض ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمُرسلين جدّي محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- والتّابعين للحقّ إلى يوم الدّين..

يا معشر العبيد جميعاً من الإنس والجنّ اتّقوا الله وتنافسوا إلى المعبود وابتغوا إليه الوسيلة أيُّكم أقرب ولا تذروا التنافس إلى الربّ حصرياً لأنبياء الله من الإنس والجنّ، وإنّما بعث الله الرُسل من الجنّ والإنس إلى الجنّ والإنس ليدعوهم إلى عبادة الله وحده لا شريك له فيتنافسوا على حبِّه وقربه، فما خطبكم يا معشر الذين آمنوا برسل الله من الجنّ والإنس تُعظِّمون أنبياءكم بغير الحقّ فتجعلون التنافس إلى المعبود حصرياً لهم من دون المسلمين! وقال الله تعالى: {يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٣٠].

ويا معشر المسلمين إنّكم بالله مشركون وأنتم لا تعلمون، ولا نزال نجاهد لإخراج العبيد من عبادة العبيد إلى عبادة الربّ المعبود أيّهم أقرب إلى الربّ، فيفوز بالدرجة العالية الرفيعة التي لا تنبغي إلا لعبدٍ من عبيد الله كما بيّن لكم محمدٌ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- في الحديث الحقّ: [الوسيلة درجة في الجنّة لا تنبغي الا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا ذلك العبد] صدق رسول الله.

والسؤال الذي يوجهه المهديّ المنتظَر إلى كافة عُلماء المسلمين وأمّتهم هو: لماذا قال عليه الصلاة والسلام: [لا تنبغي الا لعبد من عباد الله]؟ وسؤال المهديّ المنتظَر هو: أفتوني من هم عبيد الله؟ وإذا لم تجيبوا سؤال المهديّ المنتظَر فسوف يسأل الله الواحدُ القهار وأقول: يا رب السماوات والأرض وما بينهما وربّ العرش العظيم، أفتني من هم عبيدك؟ ثم يأتي الردّ من الله الحقّ المعبود، ويقول: {إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].

إذاً يا معشر عُلماء المسلمين وأمّتهم، إنّ عقولكم حقيرةٌ ونظرتكم قصيرة فهل عبيد الله فقط هم الإنس والآخرون من الجنّ والملائكة ليسوا بعبيد لله في نظركم؟ فلماذا حصرتم العبد المجهول صاحب الدرجة من البشر ونسيتُم عبيد الله في السماوات والأرض ونسيتم أنّها توجد أممٌ عبيد لله أمثالكم خلقهم لنفس الهدف الذي خلقكم من أجله، وقال الله تعالى: {وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٣٨].

أفلا تعلمون أنّها توجد أممٌ من غير البشر عبيد لله أتقى منكم وأطهر؟ أم لم تنظروا إلى عبد الله طائر الهُدهد الذي احتقر البشر الذين يعبدون الشمس والقمر ولا يعبدون الله الواحدُ القهار؟ أم لم تجدوا قول عبد الله طائر الهدهد في مُحكم الكتاب الذي احتقر البشر الذين يسجدون للمخلوق ويذرون الخالق! وجاء عبد الله طائر الهُدهد: {فَقَالَ أَحَطْتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِنْ سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾ إِنِّي وَجَدْتُ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِنْ كلّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ ﴿٢٣﴾ وَجَدْتُهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ ﴿٢٤﴾ أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [۩] ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النمل].

فبالله عليكم يا معشر كفار البشر انظروا لهذا العبد لله طائر الهدهد كيف أنه احتقر عقول البشر الذين يسجدون للشمس والقمر ولا يعبدون الله الواحد القهار، وقال: {أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [۩] ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النمل].

ويا معشر عُلماء المسلمين وأمّتهم، إنّي المهديّ المنتظَر لا أزال أُجاهد لأُخرج العباد من عبادة العبيد إلى عبادة الربّ المعبود وإلى التنافس في حبِّ الله وقربه، أفلا تعلمون الحكمة من أنْ يجعل صاحب الدرجة عبداً مجهولاً؟ وذلك لكي تتم الحكمة من خلق العبيد من الملائكة والجنّ والإنس ومن كلّ جنس، وذلك حتى يتنافس جميع عبيد الله في ملكوت السماوات والأرض إلى الربّ المعبود أيّهم أقرب ومن ثم تتحقق حكمة المعبود من خلق العبيد، ولكنّ المشركين الذين يعبدون الرُسل من دون الله قد أضلّوا أنفسهم وأضلّوا أمّتهم فجعلوا العبد المجهول حصرياً من الإنس ثم حصروه ليكون من أنبياء الإنس، ثم قال المسيحيون هو رسول الله المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وسلم، وقال الأميّون بل هو محمد رسول الله صلّى الله عليه وسلم.

قاتلكم الله يا عُبّاد الأنبياء يا من تُعظِّمونهم بغير الحقّ يا من حصرتم التنافس للعبيد إلى المعبود أيّهم أقرب حصرياً للأنبياء من البشر، أفلا تعلمون أنّه يوجد رسل وأنبياء آخرون من جنسٍ آخر، وكما جعل الله رسلاً وأنبياء من الإنس فكذلك بعث الله رسُلاً وأنبياء من الجنّ، وقال الله تعالى: {يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

ولكن عُلماء المسلمين قد جعلوا أنفسهم هم الذين يقسّمون رحمة الله، فلم يقُل محمدٌ رسول الله أنه هو عليه الصلاة والسلام بل يتمنى أن يكون هو. وإنّ الله جعله مجهولاً لحكمةٍ بالغةٍ وذلك لكي يتمّ التنافس من كافة العبيد من الجنّ والإنس ومن كلّ جنسٍ فيتنافس العبيد إلى الربّ المعبود أيّهم أقرب فيفوز بالدرجة التي لا تنبغي أن تكون إلا لعبدٍ من عبيد الله ولذلك جعله الله مجهولاً، فلماذا تبطلون الحكمة في الكتاب فتقومون بتحديده؟ فهل وكّلكم الله بتحديده؟ {قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كنتم صَادِقِينَ} [البقرة:111]، أم على الله تفترون؟ فمنكم من يقول: "وكيف تُريد أن تجعلها لغير محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم؟" ثمّ يردّ عليه المهديّ المنتظَر وأقول: ألا والله لو ملكتُها لأعطيتها لجدّي قربةً إلى الله فلا حاجة لي بها فليست الحكمة في التنافس على الدرجة؛ بل ليتنافس العبيد إلى الربّ المعبود أيّهم أقرب. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧].

ويا معشر عُلماء المسلمين وأمّتهم، إني المهديّ المنتظَر لا أزال أُجاهد ليلاً نهاراً عبر الإنترنت العالمية لكي أخرج العباد من عبادة العباد إلى عبادة ربّ العباد ومنهم عُلماء المسلمين وأمّتهم الذين عظّموا أنبياء الله وجعلوا التنافس إلى المعبود حصرياً لهم من دون الصالحين فأضلّوا أنفسهم وأضلّوا أمّتهم، وأذكِّركم بما ذكّرتكم به في أول هذا البيان لماذا قال محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم: [درجة في الجنّة لا تنبغي إلا لعبد] فجعله الله مجهولاً، فهل هذا العبد هو من الإنس أو من الجنّ أو من الملائكة أو من أي جنس يعلمه الله في خلقه وذلك لأنّ عبيده ليسوا فقط الإنس، وقال الله تعالى: {إِنْ كلّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾ لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا ﴿٩٤﴾ وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا ﴿٩٥﴾} صدق الله العظيم [مريم].

وقال الله تعالى: {وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٣٨].

والسؤال هو: فمن أي العبيد يكون هذا العبد؟ فهل هو عبدٌ من الإنس أم عبدٌ من الجنّ أم عبدٌ من الملائكة؟ فلا بُدّ له أن يظل مجهولاً والحكمة لكي يستمر التنافس لكافة العبيد إلى الربّ المعبود ثم تتحقق الحكمة من الخلق. ولكنّي والله أرى أنها لا ولن تتحقق الحكمة من الخلق حتى يُعذّب الله عُلماء المسلمين وأمّتهم مع الكافرين عذاباً نُكرا لأنهم أصلاً لا يعبدون الله فهم لا يتنافسون على حبِّه وقربه وكُلما قلنا لهم نافسوا محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- في حبِّ الله وقربه ونافسوا المهديّ المنتظَر في حبِّ الله وقربه انقلبوا على أعقابهم، وقالوا: "وكيف تريدنا أن نُنافس محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- في حبِّ الله وقربه؟ إنك لمن المشركين". ثمّ يردّ عليهم المهديّ المنتظَر وأقول: فلماذا ترون أنه لا ينبغي لكم أن تنافسوا محمداً رسول الله وكافة الأنبياء والمرسلين في حبِّ الله وقربه وقد علمتم بتنافسهم في حبِّ الله وقربه، وقال الله تعالى: {وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾ وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أنْ نُرْسِلَ بِالْآيَات إِلَّا أنْ كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

فعلَّمكم الله أنّه برغم أنّه فضَّل بعضهم على بعضٍ، ولكنهم لايزالون يتنافسون أيّهم أقرب إلى الربّ، وأمركم الله إنْ كنتم تحبّون الله أنْ تتّبعوا أنبياءه فتفعلوا ما يفعلون فتجيبوا دعوة التنافس إلى الربّ، وإنّما هم عبيد لله أمثالكم ولكنّكم تعظمونهم بغير الحقّ فجعلتموهم خطاً أحمراً بين العبيد والمعبود، أليسوا هم عبيد لله مثلكم ما لكم كيف تحكمون؟ ولكنكم تعظِّمونهم وترجون شفاعتهم بين يدي الله فأشركتم بالله يا من ترجون من دون الله ولياً ليشفع لكم، وقال الله تعالى: {وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٥١].

ولا يقول لكم المهديّ المنتظَر عظِّموني! وأعوذُ بالله من غضب الله؛ بل نافسوني في حبِّ الله وقربه إنْ كنتم تعبدون الله فاعلموا أنّه ربّ العبيد جميعاً وليس أنّه ربّ رسلكم وأنبيائكم وأحباركم ثم جعلهم أرباباً لكم من دونه أفلا تتّقون؟ بل الله هو ربّكم وربّ أنبيائكم فاعبدوا الله ربي وربكم، فاعبدوا الله ربي وربكم، فاعبدوا الله ربي وربكم.

ألا والله لا تجدون نبيّاً ولا رسولاً من ربّ العالمين إلا وقال لقومه اعبدوا الله ربّي وربّكم، فلماذا جعلتم الله حصرياً لهم من دونكم؟ ولذلك حرَّمتم على أنفسكم أنْ تنافسوهم في حبِّ الله وقربه! إذاً فمن تعبدون {أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ} [الصافات:86] ؟ أليس الحُكم لله يحكمُ بالحقّ وهو خير الفاصلين فسوف تعلمون من يأتيه عذابٌ يُخزيه يا من أعرضتم عن عبادة الله كما يعبده أنبياؤه ورسله فيتنافسون على حبِّه وقربه، فلماذا لا تتّبعون محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- إنْ كنتم تحبّون الله؟ فتنافسونه في حبِّ الله وقربه إنْ كنتم عبيداً لله وحده فتنافسوا إلى المعبود فما دونه عبيد أمثالكم فلا تخافوا، فهل بعد الحقّ إلا الضلال؟

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
عبد الله وخليفته الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 26 -
الإمام ناصر محمد اليماني
17 - محرم - 1431 هـ
01 - 01 - 2010 مـ
۱۱ - دی - ۱۳۸۸ ه.ش.
11:38 مساءً
ــــــــــــــــــــ


ای برادر پرسشگر؛ کسانی که به خداوند شرک می‌آورند سه گروهند.

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته السلام علينا وعلى جميع المسلمين، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
برادرسؤال کننده؛ مشرکان به خداوند به سه گروه تقسیم می‌شوند...

یک گروه مؤمنان مشرک هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{ وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٣﴾وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿١٠٤﴾ وَكَأَيِّنْ مِنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللَّـهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۗ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٠٩﴾ حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَنْ نَشَاءُ ۖ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿١١٠﴾ لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَـٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿١١١﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
اینان به خدا ایمان دارند؛ ولی بندگان مقرب خدا را می‌خوانند و به درگاه آنها دعا می‌کنند تا آنان را به خدا نزدیک کنند؛ اما خداوند مؤمنان مشرک را عذاب می‌کند ولی کسانی که به اربابی گرفته شده‌اند را عذاب نمی‌نماید؛ چون از بندگان مکرم خدا هستند. درمورد آنان به ناحق مبالغه شده و مؤمنان مشرک گفته‌اند که این بندگان مقرب در روزی که مردم در پیشگاه خداوند حاضر خواهند شد؛ شفاعت آنان را خواهند کرد. این بندگان مکرم نمی‌دانند که بعد از مرگشان مردمان چه کرده‌اند و با مبالغه‌ي ناحق در مورد آنان به جایی رسیده‌اند که جای خدا آنان را عبادت می‌کنند. بندگان مقرب خداوند از انبیا و مقربان مکرم نمی‌دانند مردم آنها را به جای خدا عبادت کرده‌اند، مگر روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالیمان قرار خواهند گرفت. آنجاست که خود را ازآنان مبری دانسته و عبادت شدن به جای خداوند را انکار می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كنتم إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كلّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الحقّ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [يونس]
یعنی نسبت به شرک و مبالغه ناحقی که درموردشان شده؛ کافرند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا ﴿٨١﴾ كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [مريم]

و اینها؛ مؤمنانی هستند که به جای خداوند؛ با عبادت و دعا کردن به درگاه بندگان مقرب مشرک شده‌اند و تصور می‌کنند این مقربان در پیشگاه خداوند شفیع آنان خواهند بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ هَٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِي بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الحقّ فَهُمْ معرضونَ ﴿٢٤﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾ وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا سبحانه بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ ﴿٢٦﴾ لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ ﴿٢٧﴾}
صدق الله العظيم [الأنبياء]
و اینها بندگان مقرب خداوند از گروه انبیا و اولیای مکرم او هستند که مؤمنان بعد از فوت در موردشان مبالغه کرده و نسل در نسل آن را ادامه داده‌اند و آنها را به صورت اسطوره‌هایی در آورده و به ناحق درباره آنان مبالغه کرده و سپس به جای خدا؛ آنها را می‌خوانند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{رَبُّكُمْ أعلم بِكُمْ أن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ أن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿٥٤﴾ وَربّك أعلم بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]

همانا که خداوند از میان جنیان و انسا‌ن‌ها؛ انبیایی بر گزیده وآنها را به سوی اقوام‌شان گسیل داشته تا انها را از عبادت بندگان خارج و به سوی عبادت پروردگار بندگان هدایت کرده و با آیات پروردگارشان برای آنان حجت بیاورند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٣٠]

همانا که بت‌ها در اصل مجسمه و تمثیلی از بندگان مکرم خدا در هر امت بودند. اما راز عبادت بت‌ها با گذشت نسل‌های پی درپی از بین رفته و سپس خداوند رسولان خود را می‌فرستد تا از بت‌پرستان درمورد راز عبادت بت‌ها سؤال کنند. اما راز این بت‌پرستی در طول نسل‌ها از بین رفته و لذا جواب مردم به رسولان خدا این بوده که پدران ما راز عبادت بت‌ها را می‌دانند و آنها از ما داناتر و احکام‌شان درست‌تر است و لذا از پدرانشان پیروی می‌کردند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ ﴿٦٩﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٧٠﴾ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ ﴿٧١﴾ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿٧٢﴾ أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ ﴿٧٣﴾ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾ قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كنتم تَعْبُدُونَ ﴿٧٥﴾ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ ﴿٧٦﴾ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا ربّ العالمين ﴿٧٧﴾ الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿٧٨﴾ وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ ﴿٧٩﴾ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿٨٠﴾ وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿٨١﴾ وَالَّذِي أَطْمَعُ أن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدّين ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [الشعراء]

ولی او (ابراهیم) منتظر شفاعت هیچ کس نیست و برای همین می‌گوید: {وَالَّذِي أَطْمَعُ أن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدّين} صدق الله العظيم ولی بت‌پرستان حجت را به پدرانی که باعث گمراهی ایشان شدند بازمی‌گردانند و هر امتی حجت را به پدرانی که قبل از آنان بودند برمی‌گردانند. پس می‌گویند ما آنان را گمراه کردیم؛ همان طور که خود به علت دنباله روی از پدران‌مان، گمراه بودیم. هر امتی پدرانی را ملامت می‌کنند که قبل از آنان بوده اند تا اینکه نوبت به امتی می‌رسد که راز بت‌پرستی را می‌دانستند و اعتراف می‌کنند که این بت‌ها را به شکل بندگان مقرب خدا ساخته‌اند و آن بندگان مقرب خود را از آنان مبری می‌سازند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} صدق الله العظيم [القصص]
و اما کسانی که گفتند: {رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا} پدرانی که قبل از خودشان بودند را ملامت می‌کنند؛ پدران آنها تقصیر را گردن پدران قبل از خودشان می‌اندازند تا اینکه به نسلی می‌رسند که از امت‌های اولین بوده و راز عبادت بت‌ها را می‌دانند و اعتراف می‌کنند به علت مبالغه درمورد بندگان مقرب و ساختن مجسمه و تمثال از آنان؛ باعث گمراهی و اغوای نسل‌های بعد شده‌اند و سپس بندگان مکرم خدا؛ خود را از عبادت شدن توسط آنان مبری می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} صدق الله العظيم [القصص]
آنها بندگان مقرب را به این امید عبادت می‌کردند که آنان را به خدا نزدیک‌تر کنند و به درگاه انها دعا می‌کردند تا در پیشگاه خداوند از ایشان شفاعت نمایند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الأرض سبحانه وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:١٨]

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَا لِلَّهِ الدّين الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إن اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إن اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ} صدق الله العظيم [الزمر:٣]

ای مردم؛ پس دانستید علت شرک به خدا چه بود؛ دلیل مبالغه در مورد بندگان مکرم خدا-چه جن و چه انس-بود.
و اما گروهی دیگر برای خدا شریک گرفته و جنیان را به جای خدا عبادت می‌کردند؛ این گروه توسط شیاطین گول خورده‌اند. اما چگونه این گروه دیگر با پرستیدن جنیان به خدا شرک آوردند؟ شیاطین جن دربرابر آنان ظاهر می‌شوند ولی نمی‌گویند که شیاطین جن هستند؛ بلکه می‌گونید ما از ملایکه مقرب خداوند الرحمن هستیمم و به آنان فرمان می‌دهند برای قرب به پروردگارشان، در برابرشان سجده کنند و آنها را به جای خدا عبادت نمایند. خداوند از این گروه سؤال می‌کند؛ به جای او چه چیزی را پرستیده‌اند. آنان جواب می‌دهند ما ملایکه مقرب را عبادت می‌کردیم تا ما را به تو نزدیک‌تر کنند. سپس خداوند ازملایکه سؤال می‌کند و می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٤٠﴾ قَالُوا سبحانكَ أنت وَلِيُّنَا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الجنّ أَكْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [سبأ]
ای جماعت شیعیان و اهل سنت؛ شفیعان خود در پیشگاه خداوند را رها کنید. هرکس امیدوار باشد که یکی از بندگان در برابر خداوند شفاعت او را بکند؛ به خدا شرک آورده است و جز خدا ولی و نصیری برای او پیدا نمی‌شود. به ایات محکم و ام الکتاب چنگ زنید و درآویزید که این برای شما بهتر است. آیات متشابهی که درآن ذکر شفاعت آمده و به آنها احاطه علمی ندارید کنار بگذارید؛ شما از دانش لازم نسبت به این آیات برخوردار نیستید؛ پس آنها را فروگذارید و به آیات محکمی که آیات اساسی و ام الکتابند پایبند باشید. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أن يُحْشَرُوا إِلَىٰ ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٥١]

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿١٣﴾ وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿١٤﴾ يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدّين ﴿١٥﴾ وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدّين ﴿١٧﴾ ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدّين ﴿١٨﴾ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شيئاً وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾}صدق الله العظيم [الانفطار]

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شيئاً وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا له مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأرض ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ قُلِ اللهم فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأرض عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أنت تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْ أن لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الأرض جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [الزمر]

همانا که این رحمت خداست -که اگرخدا بخواهد- در برابر غضبش؛ برای شما شفاعت خواهد کرد. پس به درگاه خداوند ارحم الراحمین انابت کنید؛ چه کسی رحیم‌تر ازخداوند ارحم الراحمین پیدا می‌شود تا در پیشگاه او برای شما شفاعت نماید؟ چه کسی می‌تواند بیش از خداوند نسبت به بندگانش رحیم باشد؛ آیا پروا نمی‌کنید!

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

خليفة الله الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110809 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 26 -
الإمام ناصر محمد اليماني
16 - 01 - 1431 هـ
01 - 01 - 2010 مـ
11:38 مساءً
ــــــــــــــــــــ



أخي السائل إنّ المشركين بالله ينقسمون إلى ثلاثة أقسام ..

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته، السلام علينا وعلى جميع المسلمين، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

أخي السائل، إنّ المشركين بالله ينقسمون إلى ثلاثة أقسام:
أولاً: المؤمنون المشركون. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ ‎﴿١٠٣﴾‏ وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ‎﴿١٠٤﴾‏ وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ‎﴿١٠٥﴾‏ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ‎﴿١٠٦﴾‏ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ‎﴿١٠٧﴾‏ قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ‎﴿١٠٨﴾‏ وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۗ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ‎﴿١٠٩﴾‏ حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ ۖ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ‎﴿١١٠﴾‏ لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ‎﴿١١١﴾‏} صدق الله العظيم [يوسف].

وهؤلاء مؤمنون بالله، وإنما يعبدون عباده المقربين فيدعونهم ليقربوهم إلى الله زُلفى ولكن الله يُعذّب المؤمنين المشركين ولا يُعذب الذين اتّخذوهم أرباباً من دون الله لأنّهم عباده المُكرمين، وإنّما بالغوا فيهم بغير الحقّ وقالوا إنّهم شفعاؤهم يوم الدّين يوم يقوم النّاس لربّ العالمين، ولم يكونوا يعلمون بما فعل أقوامُهم من بعدهم وأنّهم عظَّموهم فبالغوا فيهم بغير الحقّ حتى عبدوهم من دون الله، ولم يعلم بذلك عباد الله المقربين من الأنبياء والمُكرمين المقربين أنّهم يعبدونهم من دون الله إلا يوم يقوم النّاس لربّ العالمين، ومن ثم تبرّأوا منهم وأنكروا عبادتهم لهم من دون الله. وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنْتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُمْ مَا كنتم إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شهيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾ هُنَالِكَ تَبْلُو كلّ نَفْسٍ مَا أَسْلَفَتْ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الحقّ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [يونس].

بمعنى أنّهم كفروا بشُركهم بالمبالغة فيهم بغير الحقّ. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا ﴿٨١﴾ كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [مريم].

وهؤلاء هم المؤمنون بالله المشركون به عباده المُقربون فيدعونهم من دون الله فيزعمون أنّهم شُفعاؤهم بين يدي الله. وقال الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ هَٰذَا ذِكْرُ مَنْ مَعِيَ وَذِكْرُ مَنْ قَبْلِي بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الحقّ فَهُمْ معرضونَ ﴿٢٤﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾ وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا سبحانه بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ ﴿٢٦﴾ لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ ﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

فهؤلاء عباد الله المُقربون من الأنبياء والأولياء المُكرمين يبالغ فيهم المؤمنون من بعدهم فيُعظِّمونهم جيلاً بعد جيل حتى يجعلوهم أسطورةً فيبالغوا فيهم بغير الحقّ ثم يدعوهم من دون الله. وقال الله تعالى: {رَبُّكُمْ أعلم بِكُمْ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿٥٤﴾ وَربّك أعلم بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

وقد ابتعث الله الأنبياء من الجنّ والإنس إلى أقوامهم ليخرجوهم من عبادة العباد إلى عبادة ربّ العباد ويحاجّوهم بآيات ربّهم. وقال الله تعالى: {يَا مَعْشَرَ الجنّ وَالْإِنْسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنْفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:١٣٠].

وإنما الأصنام هي أصلاً تماثيل صنعوها لعباد الله المُكرمين في كل أمّة، ولكن يضل السرّ في عبادة الأصنام جيلاً بعد جيل ثم يبعث الله رسله فيسألوا عُبّاد الأصنام عن سرّ عبادتهم للأصنام ولكن قد ضلّ السرّ عنهم في عبادتهم للأصنام وقالوا إنّ آباءهم يعلمون السرّ في عبادة الأصنام فهم أعلم وأحكم وإنّما يتّبعون آباءهم. وقال الله تعالى: {وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ ﴿٦٩﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٧٠﴾ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ ﴿٧١﴾ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿٧٢﴾ أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ ﴿٧٣﴾ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾ قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كنتم تَعْبُدُونَ ﴿٧٥﴾ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ ﴿٧٦﴾ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا ربّ العالمين ﴿٧٧﴾ الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ ﴿٧٨﴾ وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ ﴿٧٩﴾ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ ﴿٨٠﴾ وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ ﴿٨١﴾ وَالَّذِي أَطْمَعُ أنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدّين ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].

فهو لا ينتظر الشفاعة من أحد، ولذلك قال: {وَالَّذِي أَطْمَعُ أنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدّين} صدق الله العظيم، ولكنّ الذين كانوا يعبدون الأصنام ردوا الحجّة على آبائهم الذين أضلّوهم بعبادة الأصنام وكلّ أمّةٍ ردّت الحجّة على آبائهم الذين من قبلهم، فيقولون أغويناهم كما غوينا بسبب اتّباع آباءنا من قبلنا، وهكذا كلّ أمّة تلقي باللوم على آبائهم من قبلهم إلى الأمّة الذين يعلمون بسرّ عبادة الأصنام، فاعترفوا أنّهم صنعوا تماثيل لعباد الله المقربين وهنا يتبرّأ المقربون منهم. وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾} صدق الله العظيم [القصص].

فأما الذين قالوا: {رَبَّنَا هَؤُلاَءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا} فألقوا باللوم على آبائهم الذين من قبلهم، وآباؤهم يلقون اللوم على آبائهم الذين من قبلهم حتى وصل السرّ في عبادة الأصنام عن الأمّة الأولى واعترفوا أنهم أغووهم بسبب أنهم بالغوا في عباد الله المُكرمين فصنعوا لهم تماثيل، ومن ثم تبرأ من عبادتهم عبادُ الله المكرمون. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كنتم تَزْعُمُونَ ﴿٦٢﴾ قَالَ الَّذِينَ حقّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿٦٣﴾}صدق الله العظيم [القصص].

وكانوا يعبدونهم ليقربوهم إلى الله زُلفى ويدعوهم ليشفعوا لهم بين يدي الله. وقال الله تعالى: {وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الأرض سبحانه وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:١٨].

وقال الله تعالى: {أَلَا لِلَّهِ الدّين الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ}صدق الله العظيم [الزمر:٣].

إذاً يا قوم قد علمتم ما هو سبب الإشراك بالله إنّه المبالغة في عباد الله المكرمين سواء يكونون من الإنس أو من الجنّ.

وأما آخرين فيشركون بالله ويعبدون الجنّ من دون الله وخدعهم الشياطين، وأما كيف أشرك آخرون في عبادة الجنّ وذلك لأنّ شياطين الجنّ يَظْهَرون لهم ولكنهم لا يقولون لهم أنّهم شياطين من الجنّ بل يقولون نحنُ ملائكة الرحمن المُقربون فيأمرونهم أن يسجدوا لهم قربةً إلى ربّهم فيعبدونهم من دون الله، وسألهم الله ما كانوا يعبدون من دونه قالوا كُنا نعبد ملائكتك المقربين ليقربونا إليك زُلفةً، ومن ثم يسأل الله ملائكته؛ وقال الله تعالى: {وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ ‎﴿٤٠﴾‏ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ ‎﴿٤١﴾‏} صدق الله العظيم [سبأ].

ويا معشر الشيعة والسُّنة والجماعة، ذروا الشفعاء بين يدي الله، ومن كان يرجو شفاعة عبدٍ بين يدي الله فقد أشرك بالله ولن يجد له من دون الله ولياً ولا نصيراً، واعتصموا بآيات الكتاب المُحكمات هُنّ أمّ الكتاب خيراً لكم، وذروا المتشابهات التي لا تحيطون بعلمها في ذكر الشفاعة فإنكم لا تحيطون بها علماً فذروها واعتصموا بآيات الكتاب المحكمات هُنّ أمّ الكتاب. وقال الله تعالى: {وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:٥١].

وقال الله تعالى: {إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿١٣﴾ وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿١٤﴾ يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدّين ﴿١٥﴾ وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدّين ﴿١٧﴾ ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدّين ﴿١٨﴾ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شيئاً وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾}صدق الله العظيم [الانفطار].

وقال الله تعالى: {أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شيئاً وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا له مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأرض ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ قُلِ اللهم فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأرض عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أنت تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الأرض جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

وإنّما تشفع لكم رحمته في نفسه من غضبه إن يشأ، فأنيبوا إلى الله أرحم الراحمين، فمن ذا الذي هو أرحم بكم من الله أرحم الراحمين حتى يشفع لكم بين يديه؟ فكيف يكون أرحم من الله بعباده، أفلا تتقون!

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خليفة الله؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
__________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 27 -

منقول از بیانات امام مهدی ناصر محمد یمانی

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله الأطهارو برتمام انصاری که خداوند با بیان حق ذکر، شرح صدر به آنان عنایت نموده و با معرفت پیدا کردن نسبت به حق؛ دربیانات انسانی که خداوند بیان حق قرآن را به او آموخته، اشک از چشم‌شان فرو ریخته و رخساره و محاسنشان را خیس می‌کند.....

ای جماعت انصار پیشگام برگزیده؛ ای جماعت مسلمین؛ امانتی نزد من است که صبح روز جمعه گذشته از طریق جدم جدّي محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - با رؤیایی حق به من رسید. جدم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - به من وعظ نمود تا این رؤیا را که حاوی بشارت است؛ پنهان نکنم و من می‌ترسم به علت شباهت کلمات آن با بیان حق ذکر؛ انصار گرفتار فتنه شوند. چقدر آرزو داشتم می‌توانستم کلمات آن را تغییر دهم تا شبیه بیان حق ذکر نباشد و افراد متزلزل و منافقان نگویند:" نمی‌بینید لحن و کلماتی که در رؤیا آمده همان کلمات ونثر ناصر محمد یمانی در بیان او از قرآن است؟" اما من جرأت نمی‌کنم حتی یک کلمه از آن را تغییر دهم؛ تا مبادا به رسول الله چیزی را نسبت دهم که ایشان نفرموده‌اند. شاید قسمتی از آن را حذف کرده و همه‌ی آن را برایتان ننویسم ولی نمی‌توانم حتی یک کلمه از آن رؤیا را عوض کرده و کلمه‌ دیگری جایش بگذارم؛ پناه برخدا که از جاهلان باشم. هرکس می‌خواهد راضی باشد و هرکس می خواهد خشمگین... رؤیا چنین بود که در ادامه می‌آید:

[ای مهديّ منتظَر که خداوند او را برانگیخته تا بیان حق ذکر را به بشریت بیاموزد؛ پس به آنان که خداوند با هربیانی که به دنبال بیان دیگر می‌آید بر ایمان‌شان می‌افزاید بشارت بده؛آنها ازبشارت داده شدگانند. همانا که تو مهدی منتظری و خداوند با نور بیان-قرآن- شرح صدر به آنان عنایت می‌کند و سپس به خاطر معرفتی که نسبت به حق پیدا کرده‌اند اشک از چشم‌شان جاری می‌شود. به آنان بشارت کامل شدن این نور را بده تا حمد خدا را برای کامل کردن این نور بجا آورند. به خداوندی که محمد را به حق برانگیخته است؛ تنهاکسانی امام مهدی ناصر محمد را تکذیب می‌کنند که خدای خود را آن چنان که شایسته‌ی اوست نشناخته‌اند. آیا نمی‌دانند او-امام مهدی- خبیر بالرحمن است؛ کسی که خداوند از میان تمام بنی آدم و جنیان؛او را از اسم اعظم خود در قرآن باخبر کرده؟ آیا نمی‌دانند او انسانی" است که خداوند دانش او در علم بیان قرآن را وسعت بخشیده است؟آیا نمی‌دانند او همان کسی است که بشارت آمدنش از زبان جدش محمدرسول الله خاتم انبیا به مردم عالم داده شده است؟ آیا نمی‌دانند خداوند هرکس که امام ناصر محمد را دوست داشته باشد؛ دوست دارد و از هرکس که امام ناصر محمد را خشمگین کند خشمگین می‌شود؛ چون حب و بغض او در راه خداست؟ آیا می‌دانید در میان بندگان خدا در تمام ملکوت و از میان انس و جن؛ او اولین بنده‌ای است که نعیم بهشت را رد کرده و برای تحقق رضوان خداوند الرحمن بر بندگانش تلاش می‌کند؟ آیا می‌دانند خداوند او را به عنوان امام انبیا برگزیده و علم او در بیان قرآن را برهمه وسعت و فزونی داده است؟ چه کسی در استنباط نام اعظم خداونداز قرآن که از نعیم بهشت خدا بزرگ‌تر است؛ از او پیشی گرفته؟ راز مهدی منتظر در همین نهفته است و هیچ کس به او یقین نمی‌آورد جز کسانی که رازش را درک کنند و تنها انصاری با او می‌مانند که قلب‌شان نسبت به حق بصیر شده باشد. آنان کسانی هستند که خداوند با تمام ملکوتش نیز آنها را به فتنه نینداخته از آرزوی خود دست نمی‌کشند. آنها راضی نمی‌شوند مگر این که پروردگارشان؛ خداوند سبحان و تعالی راضی شود. چقدر غایت آنها عظیم و بزرگ است و چه قدر هدفشان والاست و چقدر مقام و درجه‌شان نزد پروردگارشان رفیع است. چقدر خدا دوست‌شان دارد و چقدر آنان خدا را دوست دارند. انبیا و شهدا به منزلت و قرب آنان به پروردگار؛ غبطه می‌خورند. آنها از انبیا و شهدا نیستند ولی از محبوب‌ترین و مقرب‌ترین اولیای الهی هستند. هرکس از آنها شفاعت بخواهد نسبت به رحمت پروردگارش کافر شده است و در برابر خدا هیچ کاری از آنان برنمی‌آید و در آتش فریادهلاکت سرخواهد داد و می‌سوزد. هرکس به روش عبادت آنها در درگاه پروردگار کافر شود؛ نسبت به روش عبادت انبیا و رسولان خدا و همین طور نسبت به رضوان خدا که از نعیم بهشت او بزرگ‌تر است؛ کافر گردیده.. و جز خدا ولی و نصیری نخواهد داشت....

ای مهدی منتظر؛ صبور باش و به صبر توصیه کن و با بیان حق ذکر به بشریت هشدار بده؛ به کسانی که از کتاب خدا رومی‌گردانند هشدار داده و آنان را از سیاره عذاب خدا که بر دروازهاست، برحذر بدار. به اذن پروردگارت؛ این رؤیای حق را به خاطر شباهت نثر آن با بیان حق ذکر؛ پنهان مکن و همه‌ی اینها به اذن خداوند است و تنها خردمندان پند گرفته و متذکر می‌شوند. این قرآنی جدید نیست؛ بلکه بیان حق قرآن مجید است. پس با قرآن به هرکس که از تهدید خدا هراسان است؛ تذکر بده.]

پایان .
خداوند شاهد سخنان حقی است که می‌گویم....

محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرمود:
[من كَذبَ عليّ متعمداً فليتبوأ مقعده من النار]
[ هرکس عامدانه نسبت دروغ به من بدهد؛ جای‌گاهش در آتش است]
صدق عليه الصلاة والسلام.

اما من به خداوند واحد قهار شهادت می‌دهم که رؤیا در طی خواب حجت خدا بر شما نیست؛ که در این صورت شیاطین از راه رؤیاهای پریشان؛ دین خدا را تغییر می‌دادند. بلکه برهان علمی برای بیان حق قرآن، حجت است و خداوند به عنوان شاهد و وکیل میان من و شما کافی است.

برادرتان إمام مهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110810 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 27 -

منقول من بيانات الإمام المهديّ المنتظَر ناصر محمد ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله الأطهار وعلى جميع الأنصار الذين يشرح الله صدورهم بالبيان الحقّ للذكر ثم يجدون أعينهم تفيض من الدمع حتى تتبلل خدودهم ولحاهم مما عرفوا من الحقّ في بيان الإنسان الذي علَّمه الله البيان الحقّ للقرآن.

ويا معشر الأنصار السابقين الأخيار، ويا معشر المسلمين، إنّ لديَّ أمانة تلقيتُها فجر يوم الجمعة المنقضي في الرؤيا الحقّ عن طريق جدّي محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - وقد وعظني جدّي محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - أن لا أكتم هذه الرؤيا التي جاءت بالبشرى وأخشى فتنة الأنصار بسبب تشابه كلمات النثر بينها وبين البيان الحقّ للذكر. وكم تمنّيتُ لو أنّي أستطيع أن أغيّر فيها كلمات النثر حتى لا تتشابه مع البيان الحقّ للذكر فيستغل ذلك المُرجفون والمنافقون ومن ثم يقولون: "أفلا ترون أنّ منطق الكلمات في الرؤيا هو ذات منطق ناصر محمد اليماني في بيانه للقرآن؟". ولكني لن أجرؤ على تغيير حرفٍ واحدٍ فيها حتى لا أقول على رسول الله ما لم يقله، وربما أتجرأ على الحذف منها فلا أمليها جميعاً عليكم غير أنّي لا أستطيع أن أستبدل كلمات الرؤيا بكلماتٍ أُخر، وأعوذُ بالله أن أكون من الجاهلين، رَضِيَ من رضي وسَخِط من سخط وهي كما يلي:

[ يَا أيُّها المهديّ المنتظَر الذي بعثه الله ليُعلّم البشر البيان الحقّ للذكر، فبشّر الذين يزيدهم الله بالبيان تلو البيان إيماناً وهم يستبشرون أنك أنت المهديّ المنتظَر فيشرح الله بنور البيان صدورهم ومن ثمّ تفيض أعينهم مما عرفوا من الحقّ فبشرهم بالنور التام، فليحمدوا الله الذي أتمّ لهم نورهم، فوالذي بعث محمداً بالحقّ لا يُكذّب الإمام المهديّ ناصر محمد إلا الذين لم يقدروا ربّهم حقّ قدره. أفلا يعلمون أنهُ هو الخبير بالرحمن الذي آثره الله بعلم اسمه الأعظم في القرآن من بين بني الإنسان والجان؟ أفلا يعلمون أنهُ هو الإنسان الذي زاده الله بسطةً في علم البيان للقرآن؟ أفلا يعلمون أنه البشرى الكُبرى للعالمين على لسان جده محمد رسول الله خاتم أنبيائه؟ أفلا يعلمون أن الله يحُب من أحبّ الإمام ناصر محمد ويبغضُ من أبغضه كونهُ يحب من أجل الله ويبغض من يبغضه الله؟ أفلا يعلمون أنهُ أوّل عبد في الملكوت من بين بني الإنسان والجان رفض نعيم الجنان ويسعى إلى تحقيق رضوان الرحمن على عباده؟ أفلا يعلمون أنّ الله اصطفاه إمام الأنبياء وزاده بسطةً في علم البيان للقرآن؟ ومن ذا الذي سبقه في استنباط اسم الله الأعظم من نعيم الجنان من القرآن؟ وفي ذلك يكمن سرّ المهديّ المنتظَر ولن يوقن بأمره إلا الذين أدركوا سرّه، ولن يثبتُ من أنصاره إلا الذين أبصروا الحقّ بقلوبهم. أولئك لا يفتنهم الله بملكوته أجمعين عمّا يرجون من ربّهم، فلا يرضون حتى يرضى ربّهم سبحانه وتعالى، فما أعظم غايتهم وما أسمى هدفهم في الكتاب وما أرفع درجاتهم عند ربّهم، فكم يحبّهم الله ويحبونه يغبطهم الأنبياء والشهداء لمنازلهم وقربهم من ربّهم وهم ليسوا بأنبياء الله ولا شهداء ولكنهم من أولياء الله الأحبّ والأقرب إلى الربّ، من تشفَّع بهم كفر برحمة ربه، ولن يغنوا عنه من الله شيئاً وسوف يدعو ثبوراً ويصلّى سعيراً، ومن كفر بطريقة عبادتهم لربّهم فقد كفر بطريقة عبادة الرسل والأنبياء و كفر برضوان الله أنّه النّعيم الأكبر من نعيم جنّاته، ولن يجد له من دون الله وليّاً ولا نصيراً.

ويَا أيُّها المهديّ المنتظَر ناصر، اصبر وصابر وأنذر البشر بالبيان الحقّ للذكر، وحذّر وأنذر المعرضين عن الكتاب بعذاب الله من كوكب العذاب على الأبواب، ولا تكتم الرؤيا الحقّ بإذن ربّك بسبب تشابه النثر بينها وبين البيان الحقّ للذكر فكلٌّ بإذن الله وما يذّكر إلا أولوا الأبصار. وما هو بقرآن جديد بل البيان الحقّ للقرآن المجيد، وذكّر بالقرآن من يخاف وعيد.]
انتهى، والله على ما أقول من الحقّ شهيد.

قال محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم: [من كَذبَ عليّ متعمداً فليتبوأ مقعده من النار] صدق عليه الصلاة والسلام.

ولكنّي أشهدُ لله الواحدُ القهار ما جعل الله عليكم الحجّة في رؤيا المنام، إذاً لبدّلوا الشياطين دين الله عن طريق أضغاث الأحلام تبديلاً؛ بل الحجّة عليكم هو سلطان علم البيان الحقّ للقرآن وكفى بالله شهيداً بيني وبينكم وكفى بالله وكيلاً.

أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_______________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 28 -
الإمام ناصر محمد اليماني
16 -ربیع الآخر -1431 هـ
1 - 4 - 2010 مـ
۱۲ - فروردین - ۱۳۸۹ ه.ش.
02: 58 صباحاً
ــــــــــــــــــ

به علت جهل نسبت به مهدی منتظر؛ این بیان شما را به فتنه نیندازد!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمرسلين جدّي محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم والتّابعين للحقّ إلى يوم الدّين..
ای علمای مسلمین و امت‌شان؛ امیدوارم جهل و ناآگاهی‌تان نسبت به مهدی منتظر باعث نشود این بیان شما را گرفتار فتنه کند؛ همانا که شما قدر مهدی منتظر را نشناخته و از رازش آگاهی ندارید. از شما سؤالی می‌کنم: آیا معتقد نیستید که خداوند امام مهدی را امام رسول الله مسیح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم قرار داده است؟ شما می‌دانید این فتوای خداوند و رسولش درباره امام مهدی است که پروردگار او را امام مسیح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم قرار داده و و نصرانی‌ها(مسیحیان) از این امر بسیار ناراحت خواهند شد. و باعث فتنه گروه کثیری از آنان شده و از امام مهدی منتظر حق پروردگارشان پیروی نخواهند کرد و علت گرفتار شدن آنها به این فتنه، مبالغه درمورد نبی‌شان مسیح عیسی بن مریم است. آنها آن قدر در حق او مبالغه کرده‌اند که وی را پسر خدا می‌خوانند و برخی مبالغه را به جایی رسانده‌اند که او را خود خداوند می‌دانند؛ سبحانه وتعالى علواً كبيراً، حال با چنین مبالغه‌ای؛ آیا تصور می‌کنید از امام مهدی حق پروردگارشان پیروی خواهند کرد؟ چرا که نمی‌پذیرند مهدی منتظر، امام رسول الله مسيح عيسى ابن مريم صلى الله عليه وعلى أمّه وآل عمران وسلم باشد.
لذا مسیحیان ( نصاری ) به علت مبالغه ناحق درمورد رسول الله مسيح عيسى ابن مريم عليه الصلاة والسلام؛ ابداً راضی نخواهند شد که امام مهدی امام رسول الله مسیح عیسی بن مریم باشد. مسلمانان هم همین طور؛ آنها هم به خاطر این که ناصر محمد یمانی می‌گوید درعلم کتاب داناترین عبد خداست؛ نسبت به او خشمگین شده وگرفتار فتنه می‌شوند و می‌گویند: چگونه ممکن است امام مهدی از محمد رسول الله صلى الله عليه وآله داناتر باشد؟ و برخی از انصار از تصدیق خود برگشته و مسلمانان نسبت به بیان حق قرآن عظیم کافرتر شده و آن را بیش از پیش انکارمی‌کنند و علت به فتنه افتادنشان هم، مبالغه در مورد جدم محمد رسول الله صلى الله عليه وآله است.
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: والله هرچقدر هم خداوند امام مهدی منتظر حق پروردگارتان گرامی بدارد؛ او باز هم تنها بنده‌ای مانند شماست؛ و بنده زندگی می کند و بنده می‌میرد و بنده برانگیخته می‌شود و شایسته و سزاوار نیست از قاعده‌ی حق آمده در آیات محکم کتاب تجاوز کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن كلّ مَن فِي السموات وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْداً (۹۳) لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدّاً (۹۴)}صدق الله العظيم [مريم].
و این بین شما و مهدی منتظر باشد که او از قاعده خداوند برای بندگانش در آسمان‌ها و زمین تجاوز نکرده و ازآن تعدی نمی‌کند. او شما را به عبادت عاری از شرک خداوند یکتا دعوت می‌کند و از شما می‌خواهد هیچ چیز را با خداوند شریک نگیرید و از ربانییون بوده و نعیم رضوان خدا را عبادت کرده و برای حب و قرب بیشتر در نزد خداوند رقابت کنید سبحانه وتعالى علواً كبيراً. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنّبوة ثمّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كنتم تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كنتم تَدْرُسُونَ} صدق الله العظيم [آل عمران:۷۹].
ای علمای مسلمین و امت‌شان این قرار بین من و شماست و اگر روزی دعوتم را تغییر دادم که خدا آن روز را نیاورد؛ خداوند در برابر ناصر محمد یمانی به شما حجت داده و امیدوارم پروردگارم مرا ثابت قدم نگاه دارد که او بین انسان و قلبش حایل می‌شود و سمیع و بصیراست. ولی علت به فتنه افتادن شما، مبالغه درمورد انبیا و رسولان خداست تا جایی که "وسیله" را منحصر به آنان کرده و صالحان را محروم می‌دانید و به این ترتیب به پروردگار عالمیان شرک آورده‌اید.
ای امت اسلام؛ ای حجاج بیت الله الحرام؛ همانا که خداوند از میان خلفایش ؛ بیشترین نشانه‌ها و آیات را برای یاری مهدی منتظر می‌فرستد؛ ولی می‌دانم اگر خداوند اکنون مرا با آن نشانه‌ها یاری فرماید؛ تنها باعث کفر و روگرداندن بیشتر شما خواهد شد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آية مِّن ربّه ۚ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ قَادِرٌ‌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آية وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌هُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ‌ يَطِيرُ‌ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّ‌طْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثمّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُ‌ونَ ﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّـهُ يُضْلِلْـهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مستقيم ﴿٣٩﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كلّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۱۱۱].
و در این ملکوت، امام مهدی، خلیفه‌ی خدا بر تمام امت‌هایی است که در زمین و آسمان هستند و ساکنان زمین و آسمان از او راضی‌اند؛ چون علی رغم ملکوتی که خداوند به او عنایت نموده؛ او راضی نمی‌شود مگر با نعیمی که از تمام اینها بزرگتر است یعنی راضی بودن خدا در نفسش. حال چگونه خداوند در نفس خود راضی می‌شود؟ این که بندگانش مشمول رحمتش گردند و سپس شفاعت، تنها از جانب خداوندی که تمام شفاعت از آن اوست شامل بندگان می شود . اما شما از راز شفاعت بی‌خبرید؛ برادران مسلمان من، شفاعت آن گونه که شما می‌پندارید نیست. اگر شفاعت چنان باشد که شما می‌پندارید؛ این کافر شدن نسبت به تمام آیات محکمی است که به شما درمورد نفی شفاعت-بندگان- فتوا می‌دهند.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۵۱]
بلکه می‌بینید خداوند در آیات محکم کتابش خطاب به مؤمنانی که منتظرند بندگان در پیشگاه پروردگار معبود برای آنان شفاعت کنند می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ*} صدق الله العظيم [البقرة:۲۵۴].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شيئاً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ}صدق الله العظيم [البقرة:۴۸].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بالحقّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُردّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۵۳].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَبُرِّ‌زَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ ﴿٩١﴾ وَقِيلَ لهمْ أَيْنَ مَا كنتم تَعْبُدُونَ ﴿٩٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ هَلْ يَنصُرُ‌ونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُ‌ونَ ﴿٩٣﴾ فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ ﴿٩٤﴾ وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ ﴿٩٥﴾ قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ ﴿٩٦﴾ تَاللَّـهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مبين ﴿٩٧﴾ إِذْ نُسَوِّيكُم بِربّ العالمين ﴿٩٨﴾ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا المجرمون ﴿٩٩﴾ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ ﴿١٠٠﴾ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(۱۰۱)}صدق الله العظيم [الشعراء].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السموات وَلاَ فِي الأرض سبحانه وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ}صدق الله العظيم [يونس:۱۸]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كنتم تَزْعُمُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۴].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ ﴿١٣﴾} صدق الله العظيم [الروم].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾ } صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنيا وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ} صدق الله العظيم [الأنعام:۷۰].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السموات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثمّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [السجدة:۴].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُل لِّلَّهِ الشّفاعة جَمِيعًا له مُلْكُ السموات وَالأرض ثمّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ} صدق الله العظيم [الزمر:۴۴].

ای امت اسلام؛ ای حجاج بیت الله الحرام؛ حال که شفاعت در پیشگاه خدا به صورت مطلق نفی شده است؛ شما را به خدا چگونه است که به شفاعت در پیشگاه خدا باور دارید؟ اینجاست که علمای امت و خردمندان برای تدبر و تفکر درنگ کرده و می‌گویند: ما می‌پنداشتیم شفاعت یعنی کسی در پیشگاه پروردگارش درخواست شفاعت-بندگان- را بکند درحالی که شفاعت به این صورت نیست سبحانه و تعالی علواً کبیرا! چطور نسبت به آیات محکمی که از آیات ام الکتابند و به کلی شفاعت را -حتی برای مؤمنان- نفی می‌کنند ؛ کافر شویم؟ و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ}صدق الله العظيم [البقرة:۲۵۴].*

پس خردمندان راز شفاعت را به خداوند می‌سپارند تا امام مهدی را برایشان برانگیزد او در مورد راز شفاعت به آنان فتوا دهد. و ما به آنان می‌گوییم:

ای امت اسلام؛ راز شفاعت در حقیقت اسم اعظم الهی نهفته است؛ و تا کنون هیچ یک از بندگان خدا در آسمان‌ها و زمین آن را بیان نکرده‌اند؛ و هیچ کس آن را برای بندگان خداوند در تمام ملکوتش روشن نکرده؛ مگر خلیفه خداوند عبدالنعیم الأعظم مهدی منتظر ناصر محمد یمانی؛ من نگفتم صاحب شفاعت من هستم نه انبیا؛ بلکه من شفاعت بنده را به کل نفی می‌کنم. و حال از راز آن به شما خبر می‌دهم: امام مهدی با پروردگارش بر سر این که نعیم اعظم را برایش محقق نماید محاجه می‌کند؛ نعیمی که از تمام ملکوت پروردگار در دنیا و آخرت بزرگ‌تر است. او به تمام ملکوت پروردگارش راضی نمی‌شود؛ بلکه از پروردگارش می‌خواهد نعیمی را برایش محقق سازد که از همه‌ی اینها بزرگ‌تر است؛ یعنی راضی بودن خداوند در نفسش و چگونه ممکن است خداوند در نفس خود راضی شود؟ این که بندگانش را مشمول رحمت خود گرداند و هدف بنده‌ای را محقق نماید که بهشت پروردگارش را برخود حرام نموده ونعیمی را می‌خواهد که از آن بزرگ‌تراست. آن گاه است که شفاعت از سوی خدا می‌آید. چون خداوند به امام مهدی اجازه سخن گفتن داده و او سخن صواب را برزبان می‌آورد. خداوند به خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند متحسر است؛ با این که خود به آنان هیچ ظلمی نکرده؛ ولی او حقاً ارحم الراحمین است.پس ای خردمندان، سخن صواب این است و خداوند برای بندگانش شفاعت می‌کند؛ او با رحمتی که برخود فرض نموده؛ شفاعت بندگان را خواهد کرد؛ خداوند (سخن )بنده خود که او ( خداوند ) حقاً ارحم الراحمین است را منکر نمی شودو برای همین هم به خاطر بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند متحسر است و سپس شفاعت از جانب خدا می‌رسد و تنها از جانب او...و بندگان خدا با عفو فراگیر پروردگارشان غافل‌گیر می‌شوند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{لَا تَنفَعُ الشّفاعة عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ له حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظيم [سبأ:۲۳].
در اینجا برایتان روشن می‌شود که راز شفاعت به یکی از بندگان خدا اختصاص دارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَا تَنفَعُ الشّفاعة عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ له} صدق الله العظيم [سبأ:۲۳].
و این بنده‌ای است که سخن صواب را خطاب به خداوند برزبان می‌آورد و تنها کسی است که خدا اجازه می‌دهد درباب شفاعت با پروردگارش سخن بگوید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِلاَّ مَنْ أَذِنَ له الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا} صدق الله العظيم [النبأ:۳۸].
از نظر شما سخن صواب چیست؟ آیا این است که یکی از انبیای الهی، پروردگار عالماین را مورد خطاب قرار داده و از او درخواست شفاعت برای امتش را بکند؟ آیا رحمت او به آنان بیش ازرحمت خداوند است سبحانه و تعالى علواً كبيراً؟آیا فکر نمی‌کنید؟ یا صواب همین فتوای امام مهدی پیرامون راز شفاعت است و شفاعت به حق تماماً از آن خداوند است سبحانه وتعالى علواً كبيراً؟همانا که سخن صواب این است: با این که خداوند درجه عالی و رفیع را به امام مهدی عطا نموده؛ ولی او آن را رد می‌کند و هنگام سخن گفتن با خداوند از اوطلب می‌کند نعیمی را محقق سازد که از ملکوت آسمان‌ها و زمین بسیار بزرگ‌تر است. او تحقق نعیم اعظم را طلب می‌کند؛ این که خداوند در نفس خود راضی بوده و نه متحسرباشد و نه خشمگین. اما شفاعت از جانب خدا می‌رسد؛ با این که امام مهدی به هیچ وجه از پروردگارش درخواست شفاعت نکرده -و سزاوار نیست که چنین کند- وسخن او با پروردگارش تحقق نعیمی است که از بهشت خداوند بزرگ‌تر است یعنی رضوان خدا درنفسش. این هدف امام مهدی در دنیا و آخرت است؛ این که حبیبش خداوند و پروردگار عالم در نفس خود راضی باشد و به خدا قسم امام مهدی از کسانی که به بهشت پروردگار خرسند و شادند به شدت تعجب می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فرِحِينَ بِمَا آتَاهُمْ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يحزنون}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۷۰].
علت تعجب من این است که چطور به بهشت جنت خدا و حورالعین رضایت می‌دهند در حالی که پروردگار رحمن و حبیب اعظم در نفس خود می‌فرماید:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾}صدق الله العظيم [يس].
هیهات هیهات که امام مهدی به ملکوت پروردگارش راضی شود؛ نعیم خدا او را به فتنه نمی‌اندازد ولو این که خداوند به اندازه تمام ذرات ملکوت بر آن بیفزاید و اگر هر ذره خود ملکوتی کامل باشد هم، تنها بر ایمان و تثبیت و عدم رضایت دادن من به چیزی جز نعیمی که از همه‌ی اینها بزرگ‌تر است؛ می‌افزاید. به پروردگار عالمیان قسم که تمام اینها ( ملکوت ) معادل یک پشه هم نیست حتی اگر همه‌ی ملکوتی که پروردگار مرا خلیفه آن گردانیده ( بالای پشه ) را فدای پشه کنم.
ای دوست‌داران خدا(احباب الله) ای کسانی که خدا را خیلی بیشتر از بهشت نعیم و حورالعین و بیشتر از تمام ملکوت پروردگارم دوست دارید- حال این ملکوت هرچه که هست ومی‌خواهد باشد- آیا فکر می‌کنید می‌توانید به بهشت نعیم و حورها و قصرها و ملکوت راضی باشید درحالی که حبیب شما سعید و مسرور نیست؛ بلکه متحسر و خشمگین است؟ از این که بندگانش درآتش جهنم فریاد می‌کشند متحسر است:
{وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ}صدق الله العظيم [فاطر:۳۷].
ولی ای دوستان خدا؛ آنها از پروردگارشان به حق رحمتی که برخود نوشته؛ درخواست نکرده و نمی‌گویند:
{رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۲۳].
ای اهالی آتش؛ چه کسی به شما فتوا داده که دعا در آخرت سودی ندارد و فرصت آن تمام شده است؟ در اعمال بسته شده و خداوند درآن روز نه عملی را قبول می‌کند و نه انفاقی را ولو این که یکی از شما به اندازه تمام زمین طلا انفاق نماید؛ از او پذیرفته نمی‌شود چون در اعمال بسته شده:
{اقْرَ‌أْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا ﴿١٤﴾}صدق الله العظيم [الإسراء].
ولی وعده راستین خدا دردنیا وآخرت باقی و برجاست. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَـٰهٌ مَّعَ اللَّـهِ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ﴿٦٢﴾} صدق الله العظيم [النمل].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقالَ ربّكم ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [غافر:۶۰].
اما متأسفانه اهالی آتش به جای دعا به درگاه خداوند؛ از بندگانش درخواست می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالَ الَّذِينَ فِي النّار لِخَزَنَةِ جهنّم ادْعُوا ربّكم يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دعاء الْكَافِرِ‌ينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾}صدق الله العظيم [غافر].
به سخن فرشتگان خداوند الرحمن توجه کنید: {قَالُوا فَادْعُوا}،یعنی از خدا بخواهید؛ خدا را بخوانید؛ چگونه به جای خدا از بندگانش درخواست می‌کنید؟ آیا آنها از خداوند ارحم الراحمین؛ مهربانترند؟ و به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{وَمَا دعاء الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم،
چون آنها برای کسب رحمت و کم شدن یک روز از عذاب‌شان به کسانی التماس می‌کنند که رحمت‌شان کمتر از خداوند است؛ و لذا دعایشان به بیراهه می‌رود. چون به جای خدا؛ ملایکه‌ی او را می‌خوانند تا نزد پروردگارشان شفاعت آنها را بکنند تا خداوند ولو شده یک روز از عذاب آنان کم کند؛ برای همین دعایشان در گمراهی است- و به جایی نمی‌رسد-. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَن كَانَ فِي هَـٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَ‌ةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سبيلاً ﴿٧٢﴾}صدق الله العظيم [الإسراء].
چرا؟ چون او قادر به دیدن و شناخت پروردگارش نیست؛ خداوند ارحم الراحمینی که از همه‌ بندگان به او رحیم‌تر است ولی آنان از رحمت او ناامیدند و تنها قوم ظالم از رحمت خدا مأیوس می‌شوند.
ای امت اسلام؛ ای حجاج بیت الله الحرام؛ ای امت مهدی منتظر، امتی که در زمان برانگیخته شدنش زندگی می‌کنید؛ خداوند بیش از تمام امت‌هایی که در کتاب بر آنان منت گذارده؛ برشما منت گذاشته است؛ اگر که شکرگزارباشید پس به دعوت امام مهدی برای عبادت نعیمی که از ملکوت دنیا و آخرت بزرگ‌تر است پاسخ دهید.
ای دوست‌داران خدا؛ ای انصار مهدی منتظر؛ ای کسانی که خداوند را بیش از همه‌ی دنیا و آخرت دوست دارید؛ ای کسانی که بیش از همه‌ امت‌ها دوست‌دار خداوندید؛ به خداوند بزرگ برایتان قسم می خورم؛ خداوندی که استخوان‌های پوسیده و پراکنده را زنده می‌کند که خداوند و پروردگار عالمیان در نفس خود مسرور و سعید نیست؛ بلکه نسبت به بندگانش خشمگین و متحسر است. خشمش از کسانی است که زنده هستند ولی قبل از مرگ به سوی پروردگار توبه نمی‌کنند و اما تحسرش برای امت‌هایی است که پیش از آنان هلاک شده و از کرده خود نادمند و تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كنت لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
خداوند دیگر نسبت به این گروه نادم؛ خشمگین نیست؛ بلکه به خاطر ظلمی که به خود کرده‌اند؛ برایشان متحسر است.اگر به حق رحمتش از او درخواست کنند؛ پاسخ می‌دهد، ولی آنان از رحمت خدا ناامیدند و تنها قوم ظالمین از رحمت خدا مأیوس می‌شوند.
ای دوست‌داران خدا؛ ای کسانی که خداوند را بسیار بسیار دوست دارید؛ به نام خداوند بزرگ از شما سوال کردم که اگر یکی از فرزندان‌تان تمام طول عمرش در برابر والدین عصیان کند و سپس در روز قیامت او را ببینید که در آتش جهنم فریاد می‌زند و والدینش صدای او را بشنوند که چگونه از حریق جهنم - که سوخت آن انسان‌ها و سنگ‌ها هستند- فریاد می‌کند؛ چه حالی خواهند داشت حال هرچقدرهم فرزندشان در دنیا در برابرشان عصیان کرده باشد؛ چه برسد به تحسر خداوند ارحم الراحمین که می‌فرماید:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
در اینجاست که مهدی منتظر گریه کرده و می‌گوید: الهی؛ چرا مرا آفریدی؟ ‌ چگونه می‌توانم با بهشت و حور العین شاد باشم در حالی که پروردگارم که او را بیش از بهشت نعیم و حورالعین دوست دارم در نفس خود مسرور نیست و متحسر وحزین است؟ اگر مانند ما می خوابید؛ لااقل در مدت خواب استراحتی داشت و طی آن بربندگان حسرت نمی‌خورد سبحان الله! اگر فراموش می‌کرد ولو برای یک ثانیه؛ در مدتی که فراموشی داشت؛ نفسش راحت بود! ولی او خداوند حی و قیوم است وخواب سنگین ویا سبک اورا فرا نمی‌گیرد؛ نه غفلت دارد و نه فراموشی و هر ثانیه که می‌گذرد او نسبت به بندگانش که در آتش عذاب می‌شوند متحسر است؛ بندگانی که در حق خود ظلم کرده و مانند امت نبی الله نوح بلافاصله بعد ازغرق شدن؛ وارد آتششان کرده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا} صدق الله العظيم [نوح:۲۵].
و همین طور تمام امت‌های بعدی که رسولان پروردگارشان را تکذیب می‌کردند. رسولان بر علیه آنان دست دعا بلند کرده و خدا نیز دعایشان را پاسخ می‌گفت و وعده‌ای را که داده بود محقق نموده وکسانی را که رسولان پروردگار را تکذیب می‌کردند نابود می‌ساخت؛ چطور ممکن است خداوند به وعده‌ای که به رسولانش داده است عمل نکند؟ چه کسی بیش از خداوند به وعده‌اش عمل می‌کند؟ اما هلاک کردن بندگان کافر- به دلیل تکذیب رسولان پروردگار-برای خدا سهل وآسان نیست؛ آیا عذاب کشیدن فرزند برای والدین آسان است؟ ولو این که در برابرشان عصیان کرده باشد... حال درمورد پروردگار ارحم الراحمین چه گمانی می‌کنید؟ آیا این که بندگان کافرش را به علت تکذیب رسولان پروردگار؛ هلاک کرده برای خداوند آسان است؛ در حالی که او ارحم الراحمین است؟ خیر برای او آسان نیست
وحزن او برای آنان بسیار بزرگ‌تر و عظیم‌تر از حزن والدین برای فرزند عصیان‌گرشان است که شاهد فریاد کشیدن او در آتش جهنمند؛ بلکه حسرت خدا بر بندگان کافرش بسیاربسیار عظیم است....
والله که بازهم به دوستانی که در قلبشان محبت به خدا بیش از تمام دنیا و آخرت است یادآوری می‌کنم و به آنان می‌گویم ای کسانی که خداوند را بیش از پدران و مادران و همسران و فرزندان و بهشت نعیم وحورالعین دوست دارید؛ آیا تصور می‌کنید می‌توانید با بهشت نعیم و حورالعین مسروروشاد باشید در حالی که حبیب قلب‌تان در نفس خود بگوید:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
اینجاست که اشک‌های امام مهدی بر محاسنش جاری شده وبا پروردگارش نجوا می‌کند و می‌گوید: خدایا چرا مرا آفریدی؟ و من می‌دانم در آیات محکم کتابت چه جوابی به بنده‌ات داده‌ای و هدف آفریدن من چیست:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (۵۶)} صدق الله العظيم [الذاريات].
سپس می‌گویم الهی مگر ظلم کردن را برخود حرام نکرده‌ای؟ و جوابت معلوم است در آیات محکم کتاب فرموده‌ای:
{وَلا يَظْلِمُ ربّك أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:۴۹].
پس می‌گویم: گناه کسی که تو را بیش از نعیم بهشت و حورالعین دوست دارد چیست؟چگونه می‌تواند با تهشت نعیم وحورالعین شاد و مسرور باشد ولی حبیب اعظم او؛ خداوند و پروردگار عالمیان در نفس خود مسرور نباشد و به خاطر بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند متحسر باشد؟ خدایا تو از مدت‌های بسیار دور برای بندگانت متحسری و می‌فرمایی:
{يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
سپس امام مهدی می‌گوید ای دوست‌داران خدا؛ ای کسانی که با شناختن حقیقت اسم اعظم الهی؛ دیدگانتان گریان است؛ شما از قومی هستید که محبوب خداوندند و محب او( یحبهم الله و یحبونه)؛ آیا به حور العین و بهشت نعیم راضی می‌شوید در حالی که حبیب اعظمتان خداوند عالم در نفس خود راضی نبوده و متحسر و حزین است؟ پس برای تحقق نعیم اعظم از من پیروی کنید تا خداوند درنفس خود راضی باشد و بدانید خداوند درنفس خود راضی نمی‌شود مگر این که تمام امت‌ها را به یک امت واحد که در راه راست قرار دارند؛ بدل سازد و این برای خداوند سخت نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{وَلَوْ شَاءَ ربّك لَآمَنَ مَنْ فِي الأرض كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:۹۹].
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَفَلَمْ يَيْأَسِ الذين آمنوا أَن لَّوْ يَشَآءُ الله لَهدًى النّاس جَمِيعاً} صدق الله العظيم [الرعد: ۳۱].
خدایا من از شاهدان این امرم، و این کار برای خدا مشکل نیست وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ..
أخو البشر في الدّم من حواء وآدم عبد النّعيم الأعظم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــ

* کسانی که نسبت به بخش اول آیه[نبودن شفیع غیر خدا] کافر هستند، ظالم‌اند.

اقتباس المشاركة 110811 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 28 -
الإمام ناصر محمد اليماني
16 - ربيع الثاني - 1431 هـ
01 - 04 - 2010 مـ
02:58 صباحاً
ــــــــــــــــــ


لا يكُن هذا البيان فتنةً لكم لجهلكم بالمهديّ المُنتظَر ..

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، والصلاة والسلام على خاتم الأنبياء والمرسلين جدّي محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم والتّابعين للحقّ إلى يوم الدّين..
ويا معشر علماء المسلمين وأمَّتهم، أرجو أن لا يكون هذا البيان فتنةً لكم فإنكم تجهلون قدر المهديّ المُنتظَر ولا تحيطون بسرّه، وألقي إليكم سؤالاً: ألستم تعتقدون أنّ الله جعل الإمام المهديّ إماماً لرسول الله المسيح عيسى ابن مريم صلّى الله عليه وآله وسلّم؟ وأنتم تعلمون أنّ هذه الفتوى من الله ورسوله في شأن الإمام المهديّ أنّه قد جعله الإمام للمسيح عيسى ابن مريم عليه الصلاة والسلام سوف تسوء النّصارى أيّما إساءة، فتكون فتنة لكثيرٍ منهم فلا يتّبعون الإمام المهديّ المُنتظر الحقّ من ربّهم، وسبب فتنتهم هي المُبالغة في نبيّهم المسيح عيسى ابن مريم لدرجة أنّهم قالوا ابن الله، ومنهم من بالغ أكثر وقال بل هو الله ذاته سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً، فإذا كانت هذه مبالغتهم في رسول الله المسيح عيسى ابن مريم، فهل ترونّهم سوف يتّبعون الإمام المهديّ المُنتظَر الحقّ من ربّهم لأنهم لن يقبلوا أن يكون المهديّ المُنتظر هو الإمام لرسول الله المسيح عيسى ابن مريم صلى الله عليه وعلى أمّه وآل عمران وسلم؟
إذاً النّصارى لن يرضوا أبداً أن يكون الإمام المهديّ إماماً لرسول الله المسيح عيسى ابن مريم بسبب المُبالغة بغير الحقّ في شأن رسول الله المسيح عيسى ابن مريم عليه الصلاة والسلام، وكذلك المسلمون حتماً سيغضبهم أن يقول ناصر محمد اليماني أنّه أعلم عبدٍ في الكتاب، ثمّ يكون ذلك سبب فتنتهم ويقولون: "كيف يكون الإمام المهديّ هو أعلم من محمدٍ رسول الله صلى الله عليه وآله؟". ثمّ يرتد عن التصديق بعض الأنصار، ويزيد المسلمين إنكاراً وكُفراً بالبيان الحقّ للقرآن العظيم، وسبب فتنتهم هي المُبالغة في شأن جدّي محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم.

ومن ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: والله يا قوم أنه مهما كرّم الله الإمام المهديّ المُنتظَر الحقّ من ربّكم فما هو إلا عبدٌ مثلكم، ويحيا عبداً ويموت عبداً ويُبعث عبداً، ولا ينبغي له أن يتجاوز النّاموس الحقّ في محكم الكتاب. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِن كلّ مَن فِي السموات وَالأرض إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْداً (93) لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدّاً (94)} صدق الله العظيم [مريم].

وذلك هو بينكم وبين المهديّ المُنتظَر أن لا يتجاوز النّاموس لعبيد الله في السموات والأرض، ويدعوكم إلى عبادة الله وحده لا شريك له كما ينبغي أن يُعبد لا تُشركون بالله شيئاً، فيدعوكم أن تكونوا ربانيين تعبدون نعيم رضوان الله عليكم وتتنافسون في حبّه وقربه سبحانه وتعالى علواً كبيراً. تصديقاً لقول الله تعالى: {مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنّبوة ثمّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كنتم تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كنتم تَدْرُسُونَ} صدق الله العظيم [آل عمران:79].

وذلك بيني وبينكم يا علماء المسلمين وأمَّتهم، فإن تغيرتْ دعوتي يوماً ما ولا قدَّر الله فعند ذلك قد جعل الله لكم الحجّة على ناصر محمد اليماني، وأرجو من ربّي التّثبيت الذي يحول بين المرء وقلبه وهو السميع العليم، ولكن سبب فتنتكم هي المُبالغة في الأنبياء والمرسلين لدرجة أنّكم حصرتم الوسيلة لهم من دون الصالحين حتى أشركتُم بالله ربّ العالمين.

ويا أمّة الإسلام يا حُجاج بيت الله الحرام، إنّ أكثر الآيات التي أمدّ الله بها خلفاءه هي للمهديّ المُنتظَر، ولكنّي أعلم أنَّ الله لو يمدني بها الآن فإنّها لن تزيدكم إلا كُفراً وإعراضاً. وقال الله تعالى: {وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آية مِّن ربّه ۚ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ قَادِرٌ‌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آية وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌هُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الأرض وَلَا طَائِرٍ‌ يَطِيرُ‌ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّ‌طْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثمّ إِلَىٰ ربّهم يُحْشَرُ‌ونَ ﴿٣٨﴾ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّـهُ يُضْلِلْـهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مستقيم ﴿٣٩﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

وقال الله تعالى: {وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كلّ شَيْءٍ قُبُلًا مَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:111].

وفي ذلك ملكوت خليفة الله الإمام المهديّ على الأمم (مَنْ في الأرض ومَنْ في السماء فيرضى عنه ساكن الأرض وساكن السماء) وذلك لأنّه برغم الملكوت الذي سيؤتيه الله فلن يرضى إلا بالنّعيم الأعظم من ذلك كُلّه وهو أن يكون الله راضياً في نفسه، وكيف يكون الله راضياً في نفسه؟ وذلك حتى يُدخل عباده في رحمته، ومن ثمّ تأتي الشّفاعة للعباد من الله وحده الذي له الشّفاعة جميعاً، ولكنّكم لا تحيطون بسرّ الشّفاعة فهي ليست كما تزعمون يا إخواني المسلمين، ولو كانت الشّفاعة كما تزعمون لكفرتم بآيات الكتاب المحكمات التي تفتيكم عن الشّفاعة فتنفيها جُملةً وتفصيلاً. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُمْ مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].

بل تجدون الله يخاطب في محكم الكتاب المؤمنين المنتظرين للشفاعة بين يدي ربّهم. وقال الله تعالى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:254].

وقال الله تعالى: {وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شيئاً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:48].

وقال الله تعالى: {يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بالحقّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُردّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:53].

وقال الله تعالى: {وَبُرِّ‌زَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ ﴿٩١﴾ وَقِيلَ لهمْ أَيْنَ مَا كنتم تَعْبُدُونَ ﴿٩٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ هَلْ يَنصُرُ‌ونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُ‌ونَ ﴿٩٣﴾ فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ ﴿٩٤﴾ وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ ﴿٩٥﴾ قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ ﴿٩٦﴾ تَاللَّـهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مبين ﴿٩٧﴾ إِذْ نُسَوِّيكُم بِربّ العالمين ﴿٩٨﴾ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا المجرمون ﴿٩٩﴾ فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ ﴿١٠٠﴾ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(101)} صدق الله العظيم [الشعراء].

وقال الله تعالى: {وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السموات وَلاَ فِي الأرض سبحانه وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:18].

وقال الله تعالى: {وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كنتم تَزْعُمُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:94].

وقال الله تعالى: { وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ ﴿١٣﴾} صدق الله العظيم [الروم].

وقال الله تعالى: {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

وقال الله تعالى: {وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنيا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ} صدق الله العظيم [الأنعام:70].

وقال الله تعالى: {اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السموات وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثمّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [السجدة:4].

وقال الله تعالى: {قُل لِّلَّهِ الشّفاعة جَمِيعًا له مُلْكُ السموات وَالأرض ثمّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ} صدق الله العظيم [الزمر:44].

ويا أمّة الإسلام يا حُجاج بيت الله الحرام، فبالله عليكم كيف تعتقدون بالشّفاعة بين يدي الله من بعد النفي المُطلق للشفاعة بين يدي الله؟ ومن ثمّ يتوقف علماء الأمّة وأولوا الألباب للتفكّر والتدبّر فيقولون: "إنً الشّفاعة هي ليست كما نزعم أن يتقدم أحدٌ بين يدي ربّه ويطلب الشّفاعة، سبحانه وتعالى علواً كبيراً! فكيف نكفر بآياتٍ محكماتٍ من آيات أمّ الكتاب البيِّنات تنفي الشّفاعة جُملةً وتفصيلاً حتى للمؤمنين؟ وقال الله تعالى: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:254]؟".

ومن ثمّ يردّ أولو الألباب سرّ الشّفاعة إلى علّام الغيوب حتى يبعث الله لهم الإمام المهديّ ليفتيهم في سرّ الشفاعة، ونقول لهم:
يا أمّة الإسلام، إن سرّ الشّفاعة هي في حقيقة اسم الله الأعظم الذي لم يسبق ببيانه أحدٌ من عبيد الله في السموات والأرض ولم يبيّنه لعبيد الله بالملكوت إلا خليفة الله عبد النّعيم الأعظم الإمام المهديّ المُنتظر ناصر محمد اليماني، ولم أقُل لكم إنّ الشّفاعة لي من دون الأنبياء بل ننفيها، وإنما علّمناكم بسرّها كيف تكون وهو:

إنَّ الإمام المهديّ يُحاجّ ربّه أن يُحقق له النّعيم الأعظم من كافة ملكوت ربّه في الدُّنيا والآخرة ولم يرضَ أبداً بملكوت ربّه؛ بل يطلب من ربّه أن يحقِّق له النّعيم الأعظم من ذلك وهو أن يكون الله راضياً في نفسه، وكيف يكون راضياً في نفسه؟ وذلك حتى يُدخل عباده في رحمته ويحقِّق لعبده الهدف الذي حرّم على نفسه نعيم جنّة ربّه ويريد النّعيم الأعظم منها، ومن ثمّ تأتي الشّفاعة من الله، وذلك لأنّ الإمام المهديّ أَذِنَ له الرحمن وقال صواباً، ذلك لأنّ الله المُتحسر على عباده الذين ظلموا أنفسهم (برغم أنّه لم يظلمهم شيئاً) هو حقاً أرحم الراحمين، وذلك هو الصواب يا أولي الألباب، ومن ثمّ تأتي الشّفاعة من الله لعبيده فتشفع لهم رحمته التي كتب على نفسه فلن ينكر على الله عبدُه أنّه حقاً أرحم الراحمين ولذلك يتحسّر على عباده الذين ظلموا أنفسهم ومن ثمّ تأتي الشّفاعة من الله وحده فيتفاجأ العبيد بعفو ربّهم الشامل. وقال الله تعالى: {وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ﴿٢٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ].

وفي هذا الموضع يتبيّن لكم أنّ سرّ الشّفاعة اختص به عبداً من عبيد الله. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ} صدق الله العظيم [سبأ:23].

وذلك هو العبد الذي يخاطب ربّه بالصواب، وهو الوحيد الذي أَذِنَ الله له أن يخاطب ربّه في مسألة الشفاعة. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِلاَّ مَنْ أَذِنَ له الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا} صدق الله العظيم [النبأ:38].

فما هو الصواب في نظركم؟ فهل هو أن يخاطب أحد أنبياء الله ربّ العالمين فيسأله الشّفاعة لأمّته؟ فهل هو أرحم بهم من الله سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً؟ أفلا تعقلون؟ أم إنّ الصواب هي فتوى الإمام المهديّ في سرّ الشّفاعة الحقّ أنّها لله جميعاً سبحانه وتعالى علوَّاً كبيراً؟ وإنّما القول الصواب هو: لأنّ الإمام المهديّ خاطب ربّه يسأله أن يحقِّق له النّعيم الأعظم من ملكوت الدُّنيا والآخرة برغم أنّ الله أتاه الدرجة العالية فرفضها ويريد تحقيق النّعيم الأعظم والأكبر منها أن يكون الله راضياً في نفسه لا متحسراً ولا غضبان، ومن ثمّ جاءت الشّفاعة من الله برغم أنّ الإمام المهديّ لم يسأل ربّه الشّفاعة شيئاً ولا ينبغي له، وإنما خاطب ربّه في تحقيق النّعيم الأعظم من جنتّه وهو أن يكون راضياً في نفسه، وذلك هدف الإمام المهديّ الذي يبتغيه في الدُّنيا والآخرة أن يكون ربّه الله حبيبه راضياً في نفسه، وأقسمُ بالله العظيم أنّ الإمام المهديّ لفي عجبٍ شديدٍ ممن فرحوا بجنّة ربّهم ! وقال الله تعالى: {فرِحِينَ بِمَا آتَاهُمْ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يحزنون} صدق الله العظيم [آل عمران:170]، وسبب عجبي هو كيف يرضون بنعيم الجنّة والحور العين وربّهم الرحمن الحبيب الأعظم يقول في نفسه: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس]!

هيهات هيهات أن يرضى الإمام المهديّ بملكوت ربّه فلن يفتنه عن نعيمه شيءٌ حتى لو ضاعفه الله لي عداد مثاقيل ذرّات الكون العظيم، وحتى لو كلّ ذرة ملكوت بأسرها لما ازددتُ إلا إيماناً وتثبيتاً وعدم الرضى إلا بتحقيق النّعيم الأعظم من ذلك كله، وأقسمُ بالله ربّ العالمين لا يساوي قدر بعوضة حتى ولو افتديت البعوضة بما فوقها من ملكوت ربّي الذي استخلفني عليه.

ويا أحباب الله يا من يحبّون الله أعظم من جنّة النّعيم والحور العين وأعظم من ملكوت ربّي كلّهُ مهما كان ومهما يكون، فهل ترون أنفسكم سوف ترضى بنعيم الجنّة وحورها وقصورها وملكوتها وحبيبكم ليس بسعيدٍ ولا فرحان؟ بل حزين في نفسه وغضبان ومتحسّر على عباده الذين يصطرخون في نار جهنّم ويقولون: {وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ} صدق الله العظيم [فاطر:37].

ولكن يا أحباب الله إنّهم لم يسألوا الله رحمته التي كتب على نفسه فيقولون: {رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:23].

ويا أصحاب النّار من الذي أفتاكم أنّ الدعاء قد رُفع في الآخرة؟ وإنما رفعت الأعمال وجفت الصحف فلا يقبل الله عملاً في ذلك اليوم ولا نفقةً حتى لو ينفق أحدهم مِلء الأرض ذهباً فلن يتقبل منه لأنها رفعت الأعمال وجفّت الصحف: {اقْرَ‌أْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

ولكن بقي وعدٌ من الله غير مكذوب في الدُّنيا والآخرة، وقال الله تعالى: {أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَـٰهٌ مَّعَ اللَّـهِ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ﴿٦٢﴾} صدق الله العظيم [النمل].

وقال الله تعالى: {وَقالَ ربّكم ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ} صدق الله العظيم [غافر:60].

ولكن للأسف فإن أصحاب النّار يدعون عباده من دونه. وقال الله تعالى: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النّار لِخَزَنَةِ جهنّم ادْعُوا ربّكم يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دعاء الْكَافِرِ‌ينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].

فانظروا إلى قول ملائكة الرحمن: {قَالُوا فَادْعُوا}، أي ادعوا الله، فكيف يدعون عبادَه من دونه؟ فهل هم أرحم بهم من الله أرحم الراحمين؟ ومن ثمّ انظروا إلى قوله: {وَمَا دعاء الْكَافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ} صدق الله العظيم، وذلك لأنهم يلتمسون الرحمة ممن هم أدنى رحمة من الله فيدعونهم من دونه أن يدعوا ربّهم أن يخفف عنهم يوماً من العذاب، ولكن دعاءهم في ضلال، وذلك لأنّهم يدعون الملائكة من دونه أن يشفعوا لهم عند ربّهم وأن يخفف عنهم حتى يوماً واحداً من العذاب، إذاً دعاؤهم في ضلالٍ. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمَن كَانَ فِي هَـٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَ‌ةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سبيلاً ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]، وذلك لأنّه أعمى عن معرفة ربّه؛ الله أرحم به من عباده؛ الله أرحم الراحمين، ولكنهم من رحمته يائسون ولا ييأس من رحمة الله إلا القوم الظالمون.

ويا أمّة الإسلام يا حُجاج بيت الله الحرام يا أمّة المهديّ المُنتظر في زمان بعثه، لقد منَّ الله عليكم أعظم مَنٍّ مَنَّهُ على أمّةٍ في الكتاب لو تكونوا من الشاكرين فتستجيبوا لدعوة الإمام المهديّ إلى عبادة النّعيم الأعظم من ملكوت الدُّنيا والآخرة.

ويا معشر أحباب الله يا أنصار المهديّ المُنتظر يا من يحبون الله أعظم من كلّ شيء في الدُّنيا والآخرة يا من كانوا أشدَّ حباً لله من بين الأمم، أقسمُ لكم بالله العظيم من يحيي العظام وهي رميم أنّ الله ربّ العالمين ليس بسعيدٍ في نفسه بل غضبان ومتحسر على عباده، فأمّا الغضب فهو من الأحياء الذين لم يتوبوا إلى ربّهم من قبل موتهم الآن، وأمّا التحسر فهو على أممٍّ أهلكهم من قبلهم فأصبحوا من النادمين، ويقول كلّ منهم: {يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كنت لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:56].

فهؤلاء لم يعُد الله غاضباً عليهم ولكنه متحسرٌ عليهم بسبب ظلمهم لأنفسهم، ولو سألوه رحمته لأجابهم ولكنّهم من رحمته يائسون، ولا ييأس من رحمة الله إلا القوم الظالمون.

ويا أحباب الله يا من يحبون الله حُباً شديداً، سألتكم بالله العظيم لو أنّ أحد أبناءكم كان عاصياً لوالديه طيلة الحياة الدُّنيا ومن ثمّ وجدوه يوم القيامة يصطرخ في نار جهنّم، فيسمعَ صوتَه والداه وهو يصرخ من حريق جهنّم التي وقودها النّاس والحجارة، فتصوروا مدى الحسرة في أنفسهم على ولدهم مهما كان عاصياً لهم في الحياة الدُنيا، فما بالكم بحسرة الله أرحم الراحمين الذي يقول: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس]!

وفي هذا الموضع يبكي المهديّ المُنتظر ويقول: لمَ خلقتني يا إلهي؟ فكيف يمكن أن أكون سعيداً بجنة النّعيم والحور العين وحبيبي ربّي من هو أحبّ من جنّة النّعيم والحور العين ليس بسعيدٍ في نفسه بل ومتحسر على عباده؟ ولو كان ينام مثلنا لكان ارتاح من الحسرة على عباده الذين ظلموا أنفسهم ما دام نائماً سبحانه! ولو كان ينسى ولو ثانية واحدة لارتاحت نفسه ما دام ناسياً! ولكنّه حيٌّ قيّوم لا تأخذة سنة ولا نوم لا يسهى ولا ينسى وفي كلّ ثانية تمرّ وهو متحسّرٌ على عباده الذين يتعذّبون في ناره بسبب ظلمهم لأنفسهم فأدخلهم كمثل أمّة نبيّ الله نوح دخلوا النّار فور غرقهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا} صدق الله العظيم [نوح:25].

وكافة الأمم من بعدهم المكذّبين برسل ربّهم يدعو عليهم رسلُ ربّهم فيستجيب لهم، فيصدقهم ما وعدهم، ويدمر المكذبين برسل ربّهم تدميراً، فكيف يخلف وعده لرسله؟ ومن أصدق بوعده من الله؟ ولكنّ عباده الكافرين الذين أهلكهم بسبب تكذيبهم لرسل ربّهم لم يهونوا عليه، فهل يَهون في قلوب الوالدين ولدهم مهما كان عاصياَ لهم؟ فما ظنّكم في الله أرحم الراحمين، فهل ترون أنّ عباده الكافرين الذين أهلكهم بسبب تكذيبهم لرسل ربّهم سوف يهونون عليه وهو أرحم الراحمين؟ بل لم يهونوا عليه وإنّه لحزين عليهم أعظم من حزن الوالدين على ولدهم العاصي لو ينظرون إليه وهو يصطرخ في نار جهنّم، بل حسرة الله على عباده الكافرين هي أعظم.

وتالله لا أزال أذّكر أحبابي الذين الله هو أشدّ حباً في قلوبهم من كل شيء في الدُّنيا والآخرة، وأقول لهم يا من يحبون الله أكثر من آبائهم وأمهاتهم وأزواجهم وأولادهم ومن جنّة النّعيم والحور العين، فهل ترون أنّكم سوف تكونون سُعداء بجنة النّعيم والحور العين وحبيبكم يقول في نفسه: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس]؟

وهنا تسيل دموع الإمام المهديّ على خديه فيُناجي ربّه ويقول: لمَ خلقتني يا إلهي؟ وإنّي أعلم بجوابك لعبدك في محكم كتابك عن الهدف من خلقي: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)} صدق الله العظيم [الذاريات].

ومن ثمّ أقول: يا إلهي ألم تُحرّم الظُلم على نفسك؟ وجوابك معلوم في محكم كتابك: {وَلا يَظْلِمُ ربّك أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:49].

ومن ثمّ أقول: فما ذنب من يحبك أعظم من جنّة النّعيم والحور العين؟ فكيف يكون فرحاً مسروراً بجنة النّعيم والحور العين وحبيبه الأعظم الله ربّ العالمين ليس بفرحٍ مسرورٍ في نفسه؟ بل متحسرٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم، بل حسرتك ربّي على عبيدك منذ أمدٍ بعيد وأنت تقول: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].

ومن ثمّ يقول الإمام المهديّ: يا أحباب الله يا من تفيض أعينهم مما عرفوا من حقيقة اسم الله الأعظم، إنّكم من القوم الذين يحبهم الله ويحبونه فهل ترضون بالحور العين وجنات النّعيم وحبيبكم الأعظم ليس راضياً في نفسه بل ومتحسر على عباده؟ فاتّبعوني لتحقيق النّعيم الأعظم فيكون الله راضياً في نفسه، واعلموا إنّ الله لن يكون راضياً في نفسه حتى يجعل الأمم أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ، وليس ذلك على الله بعزيز. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ ربّك لَآمَنَ مَنْ فِي الأرض كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:99].
وتصديقاً لقول الله تعالى: {أَفَلَمْ يَيْأَسِ الذين آمنوا أَنْ لَّوْ يَشَآءُ الله لَهدًى النّاس جَمِيعاً} صدق الله العظيم [الرعد: 31].

اللهم إنيّ على ذلك لمن الشاهدين، وما ذلك على الله بعزيز، وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ..
أخو البشر في الدّم من حواء وآدم عبد النّعيم الأعظم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_______________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 29 -
الإمام ناصر محمد اليماني
12 - جمادی الأول - 1433 هـ
03 - 04 - 2012 مـ
۱۵- فروردین - ۱۳۹۱ه.ش.
05:02 صباحاً
ـــــــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به یکی از شیاطین بشر؛ آنها که از رضوان خداوند-نعیم اکبر- بیزارند....

بسم الله الواحد القهّار خالق الجانّ من مارج من نار و خالق الإنسان من صلصال كالفخار، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله وآله الأطهار وجميع أنصار الله إلى اليوم الآخر، وبعد..
ای کسی که تو را از شیاطین بشر می‌بینیم؛ از کسانی که تظاهر به ایمان کرده و کفر و مکر خود برای بازداشتن مردم از ذکر-قرآن عظیم- پنهان می‌کنند؛ شما منکر این هستید که رضوان خداوند بر بندگانش؛ نعیم اکبر است و می‌گویید ناصر محمد یمانی دروغگوی گستاخی است، چون فتوا می‌دهد که رضوان خداوند بربندگانش نعیمی است که از بهشت نعیم او بسیار بزرگ‌تر است. پس بیایید حکمیت را به کتاب خدا بسپاریم و ببینیم آیا رضوان خداوند بربندگانش حقیقتاً نعیمی بزرگ‌تر از بهشت نعیم اوست؟ سپس حکم حق الهی را پیدا می‌کنیم که خداوند در زمان مقدر شده در کتاب مسطور، آن را در آیات محکم ذکر نهاده است. خداوند واحد قهار به شما فتوا می‌دهد که رضوان خدا بربندگانش، نعیمی بزرگ‌تر از بهشت نعیم اوست. این حکم حق پروردگار عالمیان را درآیات محکم کتابش و در این فرموده خداوند تعالی می‌یابیم:

{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنْ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:۷۲]
ولی این شیطان نسبت به این کافر است که رضوان خدا از نعیم جنتش بسیار بزرگ‌تر است و این آیه را ابداً درک نمی‌کند؛ می‌دانید چرا؟ چون در زمره کسانی است که خداوند درموردشان می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ ارْ‌تَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِ‌هِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٥﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِ‌هُوا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ‌ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ إِسْرَ‌ارَ‌هُمْ ﴿٢٦﴾ فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِ‌بُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَ‌هُمْ ﴿٢٧﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتّبعوا مَا أَسْخَطَ اللَّـهَ وَكَرِ‌هُوا رِ‌ضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [محمد]

ما از لحن گفتارش دریافتیم که به دنبال چیست وبرایتان روشن شد که از کسانی است که خداوند تعالی درموردشان می‌فرماید:

{ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتّبعوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ}صدق الله العظيم،
همچنین می‌بینید که مردم را به سوی شرک به خدا می‌خواند و می‌خواهد مسلمانان به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود باور داشته باشند؛ چرا که می‌خواهد با فرمان خداوند برای کفر نسبت به شفاعت انبیا و اولیا در پیشگاه پروردگار، مخالفت کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أن يُحْشَرُوا إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۵۱]

ای جماعت مسلمین؛ آیا می‌خواهید به شما نشان دهم چطورحق و باطل را از هم تشخیص دهید؟ به دعوت شیاطین جن و انس بنگرید؛ می‌بینید که مردم را به شرک به خدا و عقیده به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود فرا می‌خوانند؛ اما کسانی که شما را به سوی حق می‌خوانند، شما را ازعبادت بندگان در پیشگاه رب المعبود و خداوند یکتا و بی‌شریک بازمی‌دارند. گروه اول همچنان تلاش می کنند اگر بتوانند شما را از دین حقتان برگردانند و به فتنه بیندازند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ} صدق الله العظيم [التوبة:۴۷]
کارهای بسیارعجیبی را از آنان خواهید دید؛ أنواع مکرها و روش‌های خبیثانه و نیرنگ‌های باطل را به کاربرده واز هر حیله و وسیله‌ای استفاده می‌کنند؛ آنها افراد متزلزل و مرددی هستند که شیاطین برآنان سیطره یافته و از راه حق بازشان داشته‌اند ولی خود را هدایت شده می‌دانند. خداوند تعالی می‌فرماید: {وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ‌ الرَّ‌حْمَـٰنِ نُقَيِّضْ له شَيْطَانًا فَهُوَ له قَرِ‌ينٌ ﴿٣٦﴾ وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٧﴾ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِ‌قَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِ‌ينُ ﴿٣٨﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]

ای دشمن خدا و خلیفه‌اش؛ سزاوارامام مهدی نیست که شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود را نفی کرده و سپس بگوید من یوم الدین شفیع شما هستم! بلکه درمورد اذن خداوند برای تحقق یافتن شفاعت فتوا دادم. این طور نیست که کسانی که خداوند با ایشان اجازه سخن گفتن می‌دهد؛ بگویند خدایا شفاعت ما برای بندگانت را بپذیر و خدا هم قبول کند.... هیهات هیهات وسبحان الله العظيم وتعالى علواً كبيراً! بلکه کسانی که خداوند به آنان اجازه سخن گفتن داده؛ کلام صواب بر زبان می‌آورند و از پروردگارسبحان می‌خواهند در نفس خود راضی شود؛ وبرای آنان؛ بزرگ‌ترین نعیم همین است. و چگونه خداوند در نفس خود راضی می‌شود؟ برای تحقق این امر باید بندگانش مشمول رحمتش شوند و او راضی شود.

گوش کن چه می‌گویم: قسم به کسی که کتاب را نازل نموده و ابرها را روان می‌سازد و أحزاب را به هزیمت می‌فرستد؛ به خداوند عزیز وهاب قسم؛ بندگانی در این عالم هستند که پروردگارشان با تریلیون تریلیون تریلیون بهشت که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است؛ راضی‌شان نمی‌کند؛ مگر خودش راضی شود!! می‌دانی چرا؟چون آنها همین الآن و در همین زمان می‌بینند در حالی که حبیبشان درنفسش به خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند و در حبات دنیوی گمراه شده‌اند؛ متحسر و حزین است ؛ به بهشت نعیم و حور العین نیاز ندارند.
خداوند برای کسانی مانند تو که از مغضوب علیهم هستند متحسر نیست؛ ای شیاطین جن و انس شما گمراه (الضالین) نیستید؛ گمراهان کسانی هستند که از راه هدایت گمراه شده‌اند ولی می‌پندارند در مسیر هدایتند. اما شیاطین جن و انس از حق بیزارند واز آنچه که خدا را به خشم می‌آورد پیروی کرده و از رضوان خدا اکراه دارند. اینها اعمال‌شان برباد رفته و در دنیا و آخرت مورد لعن هستند و سه بار عذاب می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِّنَ ٱلأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ ٱلْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۰۱]
ممکن است کسی سخن مرا قطع کرده و سؤال کند: «‌اما خداوند تعالی فرموده است: {سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ} صدق الله العظيم، پس ناصر محمد؛ چرا می‌گویی خداوند سه بارعذابشان می‌کند؟».إمام مهدي ناصر محمد در پاسخ می‌گوید: دوبار در طول حیات دنیوی عذاب می‌شوند و سپس به سوی عذاب بزرگ در روز قیامت برده خواهند شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم

آنها منافقینی از جنس شیاطین بشرند؛ امثال کسی که نسبت به رضوان خدا کافر است ؛ پس از انان حذر کنید؛ که اگر حذر نکنید شما را به عبادت بندگان و بی‌نیازی جستن از رب المعبود-به خاطرتمسک به بندگان مقرب- باز می‌گردانند و در این صورت دیگر ولی و یاوری غیر خدا برایتان نخواهد بود. خداوند به خاطر کفرشان آنان را لعنت نموده و مورد غضبش هستند و لعنت خدا و ملایکه و تمام مردم بر آنان رواست. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ آمَنَّا بِاللَّـهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَىٰ إِبْرَ‌اهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَالنَّبِيُّونَ مِن ربّهم لَا نُفَرِّ‌قُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ له مسلمونَ ﴿٨٤﴾ وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ‌ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ منه وَهُوَ فِي الْآخِرَ‌ةِ مِنَ الْخَاسِرِ‌ينَ ﴿٨٥﴾ كَيْفَ يَهْدِي اللَّـهُ قَوْمًا كَفَرُ‌وا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أن الرَّ‌سُولَ حقّ وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٨٦﴾ أُولَـٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ أن عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّـهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿٨٧﴾ خَالدّين فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنظَرُ‌ونَ ﴿٨٨﴾ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ‌ رَّ‌حِيمٌ ﴿٨٩﴾ أن الَّذِينَ كَفَرُ‌وا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرً‌ا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ ﴿٩٠﴾ أن الَّذِينَ كَفَرُ‌وا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ‌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرض ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِ‌ينَ ﴿٩١﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
شیاطین جن و انس از سرخت‌ترین دشمنان مهدی منتظرناصر محمد یمانی هستند؛ چرا که نسبت به دعوت او کافرند. او مردم را به عبادت خداوند یکتا می‌خواند و این که احدی را همراه خدا نخوانند که جز خداوند ملجأ و پناهی نمی‌یابند(اشاره به آیه کریمه سوره الکهف: وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتَابِ رَبِّكَ ۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿٢٧﴾}او مردم را از شرک به خداوند برحذر می‌دارد و فرمان می‌دهد نسبت به خدا اخلاص داشته و تنها او را بخوانند. از جن و انس دعوت می‌کند که رضوان خداوند را هدف نهایی دنیا و آخرت خود قرار دهند. اما کسانی که به دنبال خشم خدا هستند و از رضوان الهی اکراه دارند؛ از دعوت امام وهدی ناصر محمد یمانی خوششان نمی آید و از هر حیله و وسیله‌ای استفاده خواهند کرد تا نور خدا را خاموش کنند؛ ولی خداوند ولی خدا جز اینکه نور خود را کامل کند، نمی خواهد، هر چند مجرمان از ظهور آن خشنود نباشند (اشاره به آیه کریمه سوره التوبه: يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّـهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿٣٢﴾)

والسلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
عدو شياطين البشر المهديّ المنتظَر الإمام ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110812 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 29 -
[ لمتابعة رابط المشاركــــــــة الأصليّة للبيـــــــــــــــان ]
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=37868

الإمام ناصر محمد اليماني
12 - 05 - 1433 هـ
03 - 04 - 2012 مـ
05:02 صباحاً
ـــــــــــــــــــــــــ


ردّ المهديّ المنتظَر على شيطانٍ من شياطين البشر الذين كرهوا رضوان الله النّعيم الأكبر ..

بسم الله الواحد القهّار خالق الجانّ من مارج من نار وخالق الإنسان من صلصالٍ كالفخار، والصلاة والسلام على جدّي محمد رسول الله وآله الأطهار وجميع أنصار الله إلى اليوم الآخر، وبعد..

ويا من نراه من شياطين البشر من الذين يُظهرون الإيمان ويُبطنون الكفر والمكر للصدّ عن الذكر، إنّكم تُنكرون النّعيم الأكبر رضوان الله على عباده فتقولون إنّ ناصر محمد اليماني كذّابٌ أشِر بسبب أنّه يفتي أنّ رضوان الله على عباده نعيمٌ أكبر من نعيم جنته، فتعالوا لنحتكم إلى محكم الذكر هل رضوان الله على عباده هو حقاً نعيمٌ أكبر من نعيم جنته؟ ومن ثم نجد حكم الله بالحقّ قد جعله بقدرٍ مقدورٍ في الكتاب المسطور في محكم الذكر يفتيكم الله الواحد القهار أنّ رضوان الله على عباده نعيمٌ أكبر من نعيم جنته، ونستنبط ذلك الحكم الحقّ لربّ العالمين من محكم كتابه في قول الله تعالى: {وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلْمُؤْمِنِينَ وَٱلْمُؤْمِنَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّٰتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَٰنٌ مِّنَ ٱللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏} صدق الله العظيم [التوبة].

ولكن هذا الشيطان الذي يكفر بأنّ رضوان الله نعيمٌ أكبر من نعيم جنته لن يدرك ذلك أبداً، وهل تدرون لماذا؟ وذلك لأنّه من الذين قال الله عنهم:
{إِنَّ الَّذِينَ ارْ‌تَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِ‌هِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٥﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِ‌هُوا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ‌ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ إِسْرَ‌ارَ‌هُمْ ﴿٢٦﴾ فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِ‌بُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَ‌هُمْ ﴿٢٧﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتّبعوا مَا أَسْخَطَ اللَّـهَ وَكَرِ‌هُوا رِ‌ضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [محمد].

وقد عرفناه من لحن قوله ما يرمي إليه فتبيّن لكم أنّه من الذين قال الله تعالى عنهم: {ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتّبعوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ}صدق الله العظيم، وكذلك تجدونه يدعو إلى الشرك بالله ويريد أن يعتقد المسلمين بشفاعة العبيد بين يدي الربّ المعبود كونه يريد أن يخالف أمر الله في الكفر بشفاعة الأنبياء والأولياء بين يدي ربّهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أنْ يُحْشَرُوا إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:51].

ويا معشر المسلمين أفلا أدلّكم كيف تميّزون بين الحقّ والباطل؟ فانظروا لدعوة شياطين الجنّ والإنس تجدونهم يدعون إلى الشرك بالله والاعتقاد بشفاعة العبيد بين يدي الربّ المعبود، ولكن الدَّاعي إلى الحقّ تجدونه يخرجكم من عبادة العبيد إلى عباده الربّ المعبود وحده لا شريك له. ولا يزالون يحاولون ردّكم عن دينكم الحقّ إن استطاعوا ويحاولون فتنتكم عن الحقّ. قال الله تعالى: {يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ} صدق الله العظيم [التوبة:47].

ولسوف تجدون منهم العجب العُجاب من طرق المكر والخبث والدهاء بالباطل بكل حيلةٍ ووسيلةٍ، ومن الممترين من استحوذت عليهم الشياطين ويصدّونهم عن السبيل ويحسبون أنّهم مهتدون. وقال الله تعالى: {وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ‌ الرَّ‌حْمَـٰنِ نُقَيِّضْ له شَيْطَانًا فَهُوَ له قَرِ‌ينٌ ﴿٣٦﴾ وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٧﴾ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِ‌قَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِ‌ينُ ﴿٣٨﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].

ويا عدو الله وعدو خليفته، ما كان الإمام المهديّ لينفي شفاعة العبيد بين يدي الربّ المعبود، ومن ثم يقول لكم أنا شفيعكم يوم الدّين، وإنّما أفتيتُ بالإذن من الله لتحقيق الشفاعة، فالذين يأذن الله لهم لن يقولوا شفّعنا يا رب في عبادك فيجيبهم، هيهات هيهات. وسبحان الله العظيم وتعالى علواً كبيراً! بل الذين أَذِنَ لهم بالخطاب فنطقوا بالقول الصواب وطلبوا من ربّهم أن ترضى نفسه سبحانه، فذلك هو النّعيم الأعظم بالنسبة لهم، وكيف يكون الله راضياً في نفسه؟ وحتى يتحقق ذلك فلا بدّ أن يدخل عباده في رحمته فيرضى.

واسمع يا هذا إلى ما أقول: أقسم بمن أنزل الكتاب ومُجري السحاب وهازم الأحزاب الله العزيز الوهاب إنّ لله عباداً في هذا العالم لن يرضيهم ربّهم بتريليون تريليون تريليون جنّةٍ عرضها السماوات والأرض حتى يرضى! وهل تدري لماذا؟ وذلك لأنهم يرون والآن والزمان أن لا حاجة لهم بجنّة النّعيم والحور العين وحبيبهم متحسر وحزين في نفسه بسبب ظلم عباده لأنفسهم من الذين ضلّوا في الحياة الدنيا، ولا يتحسر على المغضوب عليهم أمثالك كونكم يا شياطين الجنّ والإنس لستُم من الضالّين، وإنما الضالّون هم الذين ضلّوا عن سبيل الهدى ويحسبون أنهم مهتدون.

وأما شياطين الجنّ والإنس فإنّهم للحقّ كارهون، واتّبعوا ما يسخط الله وكرهوا رضوان الله فأحبط أعمالهم ولعنهم في الدنيا والآخرة ويُعذّبون ثلاث مرات. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِّنَ ٱلأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ ٱلْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى ٱلنِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم [التوبة:101]

ولربّما يودّ أن يُقاطعني أحد السائلين فيقول: "ولكن الله تعالى يقول: {سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ} صدق الله العظيم، فلماذا يا ناصر محمد تقول سيعذبهم الله ثلاث مرات؟". ومن ثم يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد وأقول: إنّما المرّتان في خلال عمر الحياة الدنيا ومن ثمّ يردون إلى عذابٍ عظيمٍ يوم القيامة. تصديقاً لقول الله تعالى: {سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم.

أولئك المنافقون من شياطين البشر أمثال الكافر بنعيم رضوان الله فاحذروهم، وإن لم تحذروهم فسوف يردّوكم إلى عبادة العبيد والاستغناء بهم عن الربّ المعبود ثم لا تجدون لكم من دون الله ولياً ولا نصيراً. لعنهم الله بكفرهم وغضب عليهم وأحلّ عليهم لعنة الله وملائكته والناس أجمعين. وقال الله تعالى: {قُلْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ وَإِسْمَٰعِيلَ وَإِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ وَٱلْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِىَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُۥ مُسْلِمُونَ ‎﴿٨٤﴾‏ وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ ٱلْإِسْلَٰمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِى ٱلْـَٔاخِرَةِ مِنَ ٱلْخَٰسِرِينَ ‎﴿٨٥﴾‏ كَيْفَ يَهْدِى ٱللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا۟ بَعْدَ إِيمَٰنِهِمْ وَشَهِدُوٓا۟ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقٌّ وَجَآءَهُمُ ٱلْبَيِّنَٰتُ ۚ وَٱللَّهُ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ‎﴿٨٦﴾‏ أُو۟لَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ ٱللَّهِ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجْمَعِينَ ‎﴿٨٧﴾‏ خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ ٱلْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ‎﴿٨٨﴾‏ إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُوا۟ مِنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا۟ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ‎﴿٨٩﴾‏ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بَعْدَ إِيمَٰنِهِمْ ثُمَّ ٱزْدَادُوا۟ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ ‎﴿٩٠﴾‏ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَمَاتُوا۟ وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ ٱلْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ ٱفْتَدَىٰ بِهِۦٓ ۗ أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ ‎﴿٩١﴾‏} صدق الله العظيم [آل عمران].

وإنّ شياطين الجنّ والبشر لهم ألدّ أعداء المهديّ المنتظَر ناصر محمد اليماني كونهم يكفرون بدعوة الإمام ناصر محمد اليماني الذي يدعو النّاس إلى عبادة الله وحده وأن لا يدعوا مع الله أحداً ولن يجدوا من دونه ملتحدا، ويحذّرهم من الشرك بالله ويأمرهم بالإخلاص لله وحده، ويدعو الجنّ والإنس إلى أن يتّخذوا رضوان الله غاية في الحياة الدنيا وفي الآخرة، ولكنَّ الذين يتّبعون ما يسخط الله وكرهوا رضوانه لا ولن تعجبهم دعوة الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني ولسوف يسعون بكل حيلةٍ ووسيلةٍ ليطفئوا نور الله ويأبى الله إلا أن يُتمَّ نوره ولو كره المجرمون ظهوره.

والسلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
عدو شياطين البشر؛ المهديّ المنتظَر الإمام ناصر محمد اليماني.
_____________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

-30-

الإمام ناصر محمد اليماني
13 - رمضان - 1431 هـ
22 - 08 - 2010 مـ
۳۱-مرداد-۱۳۸۹ه.ش.
06:02 صبح
ـــــــــــــــــــــ

شفاعت آن‌طور که شما باور دارید نیست، پس از خدا تقوا کنید و هیچ‌چیزی را با او شریک نگیرید...

بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
سلام و رحمت و برکات خداوند بر تمامی مسلمانان، سلام بر ما و بندگان صالح خداوند و سلام بر رسولان الهی و الحمدُ لله ربّ العالمين..

س۱- آیا متقیانی که به شفاعت «الرحمن» امید دارند، حق سخن گفتن و درخواست شفاعت را از خداوند دارند یا خداوند به آنان اجازه نمی‌دهد در این مورد سخن گویند؟

و جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:

{إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿٣١﴾ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿٣٢﴾ وَكَوَاعِبَ أَتْرَ‌ابًا ﴿٣٣﴾ وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿٣٤﴾ لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿٣٥﴾ جَزَاءً مِّن رَّ‌بِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾ رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَـٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [النبأ].

س۲- به همین ترتیب آیا روح القدس و ملائکه مقرب «الرحمن» اجازه دارند در مورد درخواست شفاعت برای بندگان، با خداوند سخن بگویند؟

و جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:

{يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ} صدق الله العظيم [النبأ:۳۸].
ولی خداوند یکی از بندگان خود را مستثنی کرده است و به او اجازه داده تا با او سخن بگوید و لذا خداوند تعالی می‌فرماید:

{إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا} صدق الله العظيم [النبأ:۳۸].

و سؤالی که مطرح می‌شود این است که مقصود از «سخن صواب» چیست؟ و جواب را در آیات محکم کتاب، در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ‎﴿٢٦﴾‏} صدق الله العظيم [النجم]

بنده‌ای که خداوند به او اذن سخن گفتن داده است و از گفتار او راضی است، به هیچ‌وجه برای احدی از بندگان خداوند، درخواست شفاعت نمی‌کند بلکه از پروردگارش می‌خواهد برای تحقق نعیمی که از بهشت الهی بسیار بزرگتر است، در نفس خود راضی شود. چون خداوند ارحم الراحمین است و در نفس خود برای بندگانی که در حقِ خودشان ظلم کرده‌اند، حزین و متحسر است. از آنجا که به دلیل ارحم الراحمین بوده خداوند، حسرت پروردگار به خاطر بندگانش بسیارعظیم است، لذا می‌بینید بنده‌ای که اجازه دارد با خداوند سخن بگوید، فقط سخن درست و صواب را بر زبان می‌راند و از پروردگارش درخواست می‌کند تا در نفس خود راضی شود. چون خداوند ارحم الراحمین است و با اینکه به آنان هیچ ظلمی نکرده است، اما به خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند حزین و متحسر است. آنها خودشان در حق خود ظلم کرده‌ و نسبت به رسولان پروردگارشان کافر شدند، پس رسولان، از خداوند یاری خواستند و خداوند نیز به یاری رسولان خود آمده و کافران را گرفتارعذابی شدید نمود و برطبق وعده‌ی خود هلاکشان کرد و سپس در نفس خود برای آنان متحسر و حزین و متأسف گردید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا آَسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ} صدق الله العظيم [الزخرف:۵۵].
و بعد از انتقامی که بدون اینکه هیچ ظلمی در حقشان شده باشد، از ایشان گرفته شد، به‌خاطر آنان متحسر می‌شود. خداوند تعالی می‌فرماید:

{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۶۵].

و سؤالی که مطرح می‌شود این است: فردی که در قلبش، خداوند را از بیش از هر چیزی دوست دارد، کسی که خداوندش را از تمام عالم وجود و هرچه که در دنیا و آخرت است و بیشتر از بهشت نعیم و حور العین دوست دارد؛ آیا چنین کسی می‌تواند [بعد از اینکه از میزان حسرت خداوند در نفسش و حزن او نسبت به بندگانی که درحق خود ظلم کرده‌اند آگاه شد] در بهشت نعیم احساس شادی و سعادت کند؟ لذا ای دوستداران خداوند! اگر در قلبتان، خداوند را بیش از همه‌چیز دوست دارید، از اینکه خداوند به شما نصرت عطا کرده و کافران را هلاک نماید، شاد نباشید. چون وقتی خداوند شما را یاری کرد و از آنان انتقام گرفت و هلاکشان نمود و به وعده خود به شما عمل کرد و بعد از آن شما را به بهشت فرستاد، گرچه شما از این که خداوند در برابر دشمن خود و دشمنتان؛ به شما نصرت عطا نموده و شما را به بهشت و آنان را به جهنم فرستاده است شادمان و مسرور هستید؛ اما من خداوند را مانند شما خوشحال و خرسند نمی‌یابم . شما خرسندید چون او شما را یاری کرده و دشمنتان را هلاک نموده و بعد از آنها، زمین را به شما عطا کرده است و بعد از مرگ، شما را به بهشت فرستاده و از اهالی بهشت گردانده است:
{فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۷۰].

ای دوستداران خداوند! شما را چه شده که تنها به خود و سعادت خود فکر می‌کنید و رضوان خداوند را وسیله حفظ شدنتان از آتش و ورود به بهشت قرار داده‌اید تا به سعادت شخصی برسید؟ شما خودتان را دوست دارید یا خداوند را؟ اگر خداوند را به شدت دوست دارید، پس چگونه کسی که خدا را دوست دارد، می‌تواند خوشحال و مسرور باشد اما حبیبش سعید نبوده و به خاطر بندگانی که درحق خود ظلم کرده‌اند حزین و متأسف باشد؟ و برای همین می‌بینید که امام مهدی، بنده‌ی نعیم اعظم، بهشت و حورها و قصرهای آن را، هرچه که می‌خواهند باشد، برخود حرام نموده است و هرنعیمی را به من بدهند تا زمانی که خداوند نعیم اعظم را برایم محقق نسازد و در نفس خود راضی نشده و به‌خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند حزین و متحسر و متأسف باش،؛ از رفتن به بهشت سرباز خواهم زد. حزن و تأسف و حسرت خداوند نسبت به این بندگانی که به خود ظلم کرده‌اند به سبب صفت رحمت در نفس اوست چون او ارحم الراحمین است و کسی در میان خلق وجود ندارد که از خداوند ارحم الراحمین مهربان‌تر و رحیم‌تر باش،. تفاوت بسیار زیاد است و تنها به این سادگی نیست که او از تمام افراد رحیم، رحیم ترباشد. بلکه فرق -بین رحمت خداوند و رحمت دیگر مخلوقات - بسیار بسیار بسیار بزرگ است! حال تصور کنید شدت حسرت در نفس خداوند ارحم الراحمین چقدر است. شما قادر نیستید شدت و عظمت این حسرت را تصور کنید مگر اینکه تصور کنید که پدران و مادران و پسران و دخترانتان در آتش جهنم‌ هستند و از «عذاب حریق» فریاد می‌زنند. تصور کنید میزان حسرت شما برای نزدیکانتان چقدر است؛ چه برسد به حسرت خداوندی که ارحم الراحمین است؟ ای دوستان خداوند شما را چه می‌شود که فکر نمی‌کنید پروردگارتان در چه حالی است؟ آيا مسرور است یا نسبت به مردمی که هنوز هلاک نکرده غضبناک است و به‌خاطر آنانی که از آنها انتقام گرفته و ایشان نیز از کرده‌های خود پشیمان هستند متحسر است؟ ای دوستداران خداوند شما را چه می‌شود چطور‌است که تنها به فکر این هستید که خودتان سعادتمند شده و به فوز بهشت نعیم و حور العین نايل گردیده و از عذاب جهنم حفظ شوید؟ آیا هدف خلقت شما، ورود به بهشت و نجات از آتش است؟ خیر به پروردگارم قسم که چنین نیست و خداوند شما را تنها برای این آفریده است که رضوان خداوند بی‌شریک و یگانه را عبادت نمایید؛ در این صورت خواهید دید که رضوان خداوند از نعیم بهشت او بزرگتر است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴿۷٢﴾}
صدق الله العظيم [التوبة].
و راز و حکمت خلقت شما در این است که رضوان خداوند نسبت به بندگانش را عبادت کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ﴿۵۶﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيراً} صدق الله العظيم [الفرقان:۵۹].

آنچه که امام مهدی، «خبیر بالرحمن»ی که در محکمات قرآن از او یاد شده، می‌خواهد این است که از حال خداوند ارحم الراحمین به شما خبر دهد تا بدانید او خرسند نیست بلکه برای بندگانی که درحق خود ظلم کرده‌اند متحسر است، هربار که خداوند رسولی به سوی ایشان فرستاد تا گناهانشان را مورد مغفرت قرار دهد از آنها روگرداندند:

{وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْ‌نَا بِمَا أُرْ‌سِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِ‌يبٍ ﴿٩﴾ قَالَتْ رُ‌سُلُهُمْ أَفِي اللَّـهِ شَكٌّ فَاطِرِ‌ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ‌ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ...} صدق الله العظيم [إبراهيم].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا آَسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ} صدق الله العظيم [الزخرف:۵۵].
آیا نمی‌بینید که خداوند به‌خاطر بندگانش متأسف و اندوهگین است و برایشان حسرت می‌خورد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
`ای دوستداران خداوند، پس راه حل چیست؟ برایتان روشن شده است که خداوند در نفس خود خرسند نیست بلکه برای بندگانی که بعد از هلاک شدنشان توسط خداوند؛ پشیمان شده‌اند، متأسف و متحسر و حزین است. کسانی که بعد ازهلاکتشان می‌گویند:
{أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} [الزمر]
و بلافاصله بعد از مرگ یا حین هلاک شدن با عذابی که از نزد خداوند نازل شده، پشیمان شده‌‌اند و قلبشان غرق در ندامت است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿٤٠﴾ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ...} صدق الله العظيم [المؤمنون]
تا این‌که نادم شدند دیگر و اصراری به تکرار اعمالی که مرتکب شده بودند،؛ ندارند. اما فرصت از دست رفته است. بعد از هلاکت و ندامت، خداوند در نفس خود نسبت به این بندگان متحسر می‌شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
می‌بینید که امام مهدی همیشه از نشانه‌ی حسرت در نفس خداوند یاد می‌کند باشد که قلبتان با یاد آن زنده شود و چشم‌هایتان مملو از اشک شده و بگویید:« ای خداوند ارحم الراحمین، وا حسرتا بر نعیم اعظم اگر محقق نشو... پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ اگر ما رضوان تو را وسیله‌ای برای تحقق بهشت و نجات از آتش قرار دهیم، مشکل حل نخواهد شد. اینها چه فایده‌ای دارند وقتی تو در نفس خود راضی نبوده و متحسر و حزین نباشی؟ ای خداوند عالمیان اگر این امر برای ما محقق نشود، چرا ما را آفریدی،؟ و ما از آیات محکم کتاب حکمت خلقت بندگانت را می‌دانیم که به حق فرموده‌ای:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ﴿۵۶﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
اما هدف رضوان نفس تو محقق نمی‌شود مگر اینکه رضوان تو، هدف نهایی و غایت ما باشد نه وسیله‌ای برای ورود به بهشت و نجات از آتش و می‌دانیم که تو بر هر چیز توانایی و نعیم اعظم در قلب ما محقق نخواهد شد مگر آن‌که مشیت تو که در آیات محکم کتابت آمده تحقق یابد:
{وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:۹۹].

ای خداوند ارحم الراحمین، همانا که بنده‌ی، تو به حق لا اله الا انت و به حق رحمتی که برخود فرض نموده‌ای و به حق بزرگی و عظمت نعیم رضوان در نفست از تو مسئلت می‌کند که تمام اهل زمین را هدایت فرمایی و از روی رحمت به بنده‌ای که رضوان نفس تو را به عنوان غایتش عبادت می‌کند و نه وسیله؛ بندگانت را امتی واحد در صراط مستقیم قرار دهی و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَلَوْ شَاءَ رَ‌بُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّ‌حِمَ رَ‌بُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَ‌بِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩﴾} صدق الله العظيم [هود]».

همانا که جهنم از شیاطین جن و انس پرخواهد شد . تصدیق فرموده خداوند تعالی:

{قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ ﴿٨٤﴾ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [ص].

ولی بنده‌ی تو، امام مهدی، از تو می‌خواهد به‌خاطر او، جز این گروه، تمام بندگانت را هدایت نمایی؛ کسانی که اگر بدانند من امام مهدی، امام کریم ایشان و خلیفه‌ای هستم که خداوند برای آنان برگزیده است، کاری جز تسلیم کامل درمقابل خلیفه خداوند نخواهند کرد و دربرابر او سجده می‌کنند، نه سجده بر پیشانی بلکه سجده‌ به نشانه‌ی اطاعت و ما با قرآن مجید آنان را به راه خداوند عزیز حمید هدایت خواهیم کرد.
ای جماعت شیاطین و در راس آنها ابلیس، این‌گونه نیست که امام مهدی منتظر از خدا نخواهد که همگی شما را هدایت نماید؛ اما مشکلی که شما دارید این است که به یقین خواهید دانست که امام ناصر محمد یمانی، مهدی منتظر خلیفه پروردگارعالمیان در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» است، ظهوری که با عذابی دردناک رخ خواهد داد. اما آگاهی از اینکه ناصر محمد یمانی مهدی منتظر است و ایمان به این‌که او مهدی منتظر حق و خلیفه‌ی پروردگار عالمیان است، باعث تشدید اندوه شما گشته و چهره‌هایتان از این خبر در هم رفته و زشت می‌شود. چون وقتی دریافتید ناصر محمد یمانی، مهدی منتظر است و ایمان آوردید که او مهدی منتظرِ حق و خلیفه‌ی پروردگار عالمیان است، اما ایمان شما به این امر حق پروردگار، شما را به تلاش در جهت خاموش ساختن نور خداوند با دهان‌هایتان سوق می‌دهد درحالی که خداوند جز این نمی‌خواهد که نور خود را کامل گرداند ولو اینکه مجرمان ناخشنود باشند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].
ای عجب از برخی ازعلمای امت که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند و فرق بین {تَدَّعُونَ} وبين {تَدْعُونَ}را نمی‌دانند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].

پس بیایید تا امام مهدی بیان چیزی را که نمی‌دانید به شما یاد دهد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم؛
مقصود خداوند تعالی از این خطاب، کافرانی از شیاطین جن و انس است که از برانگیخته شدن امام مهدی در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» باخبر خواهند شد و می‌دانند که این خداوند است که در دوران گفت‌وگو قبل از ظهور، مهدی منتظر را برانگيخته است. درحالی‌که در هر عصر و دوره‌ای و هر ازچندگاهی عده‌ای هستند که ادعا می‌کنند مهدی منتظرند، اینها از طریق شياطين انس و جن تحریک می‌شوند. مسّ شیطان آنها را سرگردان و آشفته ذهن کرده و در سینه‌هاشان وسوسه‌شان می‌کند که مهدی منتظر هستند. شياطين هر چند وقت یک‌بار مهدی منتظر جدیدی را جلو می‌اندازند و حکمت خبیثانه این مکر شیاطین در این است که وقتی مهدی منتظر حق پروردگار عالمیان برانگیخته شد؛ مردم از او روگردانده و بگویند او هم مثل دیگرانی است که هرچند وقت یک‌بار با ادعای مهدویت [یدّعون] سربلند می‌کنند و سپس از مهدی منتظر حق پروردگارشان که در زمان مقدر شده در کتاب مسطور برانگیخته شده است، رو می‌گردانند. این مکر شیاطین برای بازداشتن مردم از پیروی از مهدی منتظر حق و خلیفه خداوند بر عالمیان امام ناصر محمد یمانی که از راه کامپیوتر در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» با مردم گفت‌وگو می‌کند کارگر افتاده و شیاطین بشر در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» از دعوت او آگاه شده و می‌دانند او مهدی منتظر است و چهره‌شان درهم رفته وعبوس شده است [چرا که دریافته‌اند عذاب الهی نزدیک شده است] و دانسته‌اند خداوند با کوکب عذاب دردناک، او را بر عالمیان چیره خواهد کرد و لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].

یعنی این همان مهدی منتظر حق است که گرفتاران مس شیاطین، هر از چند گاهی از شخصیت او تقلید نموده و ادعا می‌کردند مهدی منتظر جدید هستند و برای همین است که انصار حق در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» گفتند: {هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ } و این سخن انصاری است که در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» به خلیفه خداوند مهدی ایمان آورده‌اند و در این کلام خداوند سخن آنهاست که می‌آید: {وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، یعنی ای جماعت گرفتار مس شیطان و ای دجال‌های دروغ‌گو که هر از چند گاهی ظاهر می‌شوید؛ این همان مهدی منتظر حق است که شما ادعا می‌کردید او هستید: {تَدَّعُونَ}

به خداوند قسم، اگر امام مهدی از هریک از اساتید دانشکده زبان عربی سؤال کند چه فرقی بین {تَدَّعُونَ} و {تَدْعُونَ} وجود دارد؟ خواهند گفت: :اگر تشدید از روی حرف دال برداشته شود معنای آن دعا کردن است. برای مثال این فرموده خداوند تعالی:

{إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۹۴]

اما اگر روی حرف دال تشدید باشد مقصود ادعا کردن است نه دعا کردن و مثال آن این فرموده‌ی خداوند تعالی است:

{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].

آن‌گاه امام مهدی به آنان می‌گوید: ای علمای امت! پس چرا چیزی را که نمی‌دانید به خداوند نسبت می‌دهید؟ شما می‌دانید در این آیه، بالای حرف دال تشدید وجود دارد و می‌دانید مقصود ادعا کردن است نه دعا کردن، آیا از خداوند تقوا نمی‌کند تا ندانسته به او نسبت ندهید؟ آیا شما از یقین‌آوردگان هستید؟

به خداوند قسم؛ این بیان به‌خاطر آگاهی من از لغت عربی نیست، شما در علم نحو از امام مهدی که او خطاهای املایی زیادی دارد؛ بسیار بهتر هستید. با اینکه من در بسیاری از کلاس‌ها علم نحو را آموخته‌ بودم ولی آنها را فراموش کرده و تقریباً از آنها چیزی به یاد ندارم و خداوند شهید و وکیل این گفته من است و برای همین است که می‌بینید خطاهای املایی دارم ولی این ایرادی برای فهمیدن بیان مورد نظر پیش نمی‌آورد شما مقصود مرا از هر کلمه‌ای که می‌نویسم، می‌فهمید و الحمدلله که این حجت شما نیست؛ بلکه حجت خلیفه خداوند مهدی است که چگونه بیان حق بسیاری از آیات پیچیده را می‌داند درحالی‌که در نحو و املا خوب نیست. پس به حق برایتان فتوا داده و می‌گویم: از خدا تقوا کرده و ندانسته به او نسبت ندهید آن‌گاه است که خداوند به شما می‌آموزد همانا که خداوند از همه‌چیز آگاه است. با این‌که ظهور مهدی منتظر برای بشریت با نشانه‌ی عذاب دردناک خواهد بود و این مقصود فرموده خداوند تعالی است:

{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الملك]

و مقصود، موعد عذابی است که محمد رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- به اذن خداوند به آنان داده است و با سنگ‌هایی است که از سیاره عذاب دردناک [عذاب الیم] می‌آیند و لذا می‌گفتند:
{ وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ‎﴿٣٢﴾‏ } صدق الله العظيم [الأنفال].

و مقصودشان پاره‌های سنگ از سیاره عذابی است که محمد رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- به امر خداوند وعده آن را به ایشان داده بود و لذا می‌گفتند:
{أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاء كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۹۲]
و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الملك].
و حال سراغ فرموده خداوند تعالی می‌آییم که:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].

اینجا، مقصود برانگیخته شدن مهدی منتظر در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» و قبل از آن است که خداوند با عذاب موعود او را چیره ساخته و امر او را به ظهور برساند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:

{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].
ممکن است یکی از کسانی که ندانسته به خداوند نسبت می‌دهند سخن مرا قطع کرده و بگوید: «خیر مقصود دیدن عذابی است که در منطقه آنها نازل می‌شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].
چراکه قبل از آن، از خدا خواسته بودند که از آسمان بر سرشان سنگ ببارد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ‎﴿٣٢﴾‏ } صدق الله العظيم [الأنفال]
و این مقصود خداوند تعالی از این فرمایش است:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].» .
و این عالم تصور می‌کند طلایه‌دار علم است و قرآن را با رجوع به قرآن بیان می‌کند؛ درحالی‌که کلام خداوند را از موضع مورد نظر تحریف کرده و آیات را با مخلوط کن برقی درهم آمیخته و این را با آن قاطی کرده است، درحالی که این در یك موضوع و دیگری در موضوعی دیگر است. با وجود اینکه این عالم می‌داند این کلمه به خاطر داشتن تشدید با دیگر کلمه کتاب فرق دارد و اگر روی دال تشدید بگذاریم معنای{تَدَّعُونَ} به کل با کلمه {تَدْعُونَ} فرق خواهد کرد و اما مقصود از کلمه {تَدْعُونَ}، دعا کردن و خواندن است مانند این فرموده خداوند تعالی:

{إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ‎﴿١٩٤﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
و اما مقصود از کلمه {تَدَّعُونَ} در کتاب، ادعا کردن است نه دعا کردن و اینجاست که مقصود خداوند تعالی برایتان روشن می‌شود که:
{فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ‎﴿٢٧﴾} صدق الله العظيم [الملك].
و این امام مهدی است که در آستانه و نزدیک ظهور است. او هم‌چنان در «دوران گفت‌وگو قبل از ظهور» قرار دارد و بشریت متمدن را از راه کامپیوتر و اینترنت جهانی مورد خطاب قرار می‌دهد و به آنان اعلام می‌نماید که وارد دوران نشانه‌های بزرگ ساعت [قیامت] شده‌اند؛ آیا یقین می‌آورید؟

وسلامٌ على المُرسلين ، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خليفة الله الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 110813 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 30 -
الإمام ناصر محمد اليماني
13 - 09 - 1431 هـ
22 - 08 - 2010 مـ
06:02 صباحاً
ــــــــــــــــــــ


ليست الشفاعة كما تعتقدون، فاتّقوا الله ولا تُشركوا به شيئاً ..

بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين، السلام عليكم معشر المسلمين ورحمة الله وبركاته، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..

ســ 1: فهل يملك المتّقون الذين يرجون الشفاعة من الرحمن خطاباً فيسألوه الشفاعة أم لا يأذن الله لهم أن يخاطبوه في ذلك؟
والجواب تجدونه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿٣١﴾ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿٣٢﴾ وَكَوَاعِبَ أَتْرَ‌ابًا ﴿٣٣﴾ وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿٣٤﴾ لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿٣٥﴾ جَزَاءً مِّن ربّك عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾ رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَـٰنِ لَا يَمْلِكُونَ منه خِطَابًا ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [النبأ].

ســ 2: وكذلك فهل يملك روح القدس وملائكة الرحمن المقرّبون الخطاب من الله في طلب الشفاعة لعباده؟ والجواب تجدونه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ} صدق الله العظيم [النبأ:38].

ولكنّ الله استثنى واحداً من عباده فأذِن له بالخطاب، ولذلك قال الله تعالى: {إِلا مَنْ أَذِنَ له الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا} صدق الله العظيم [النبأ:38].

والسؤال الذي يطرح نفسه: فما هو القول الصواب؟ وتجدون الجواب في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شيئاً إِلاَّ مِن بَعْدِ أنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى} صدق الله العظيم [النجم:26].

إذاً العبد الذي أَذِن الله له بالخطاب ورضيَ له قولاً لم يسأل الله الشفاعة لأحدٍ من عبيد الله على الإطلاق بل سأل ربّه أن يرضى في نفسه ليتحقّق النّعيم الأعظم من جنته، وذلك لأنّ الله هو أرحم الراحمين، ذلك لأنّ الله حزينٌ ومُتحسرٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم، وبما أنّ حسرة الربّ عظيمة على عباده كونه أرحم الراحمين ولذلك تجدون العبد الذي أذِن الله له بالخطاب لم يقل إلا صواباً فسأل ربّه أن يرضى في نفسه كون الله هو أرحم الراحمين ومُتحسر وحزين على عباده الذين ظلموا أنفسهم برغم أنّ الله لم يظلمهم شيئاً بل هم الذين ظلموا أنفسهم وكفروا برسُل ربّهم، ثم ينصر الله رسله عليهم ببأس شديد كما وعدهم حتى إذا أهلكهم ومن ثم تحلّ في نفسه الحسرة عليهم والحُزن والأسف. وقال الله تعالى: {فَلَمَّا آَسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ} صدق الله العظيم [الزخرف:55].

ومن ثم يتحسّر عليهم من بعد أن انتقم منهم بغير ظُلمٍ. وقال الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ‎﴿٢٩﴾‏ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

وقال الله تعالى: {وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ} صدق الله العظيم [البقرة:165].

والسؤال الذي يطرح نفسه: لمن كان في قلبه أشدُّ الحُبّ هو لله فيحبّه أكثر من كلّ شيء في الوجود كُلّه في الدُنيا والآخرة وأشدُّ من حبّه لجنّة النّعيم والحور العين، فهل يرى أنّهُ سوف يكون سعيداً في جنّة النّعيم بعد أن علم بمدى حسرة الله في نفسه وحُزن الله على عباده الذين ظلموا أنفسهم؟ إذاً يا أحباب الله إن كان في قلوبكم أشدّ الحُبِّ هو لله فلا تفرحوا بنصر الله لكم أنْ يُهلك الكافرين! وذلك لأنّ الله حين ينتصر لكم فينتقم منهم فيُهلكهم فيصدقكم بما وعدكم ثم يدخلكم جنته ثم تفرحون أنّ الله انتصر لكم من عدوه وعدوكم وأدخلكم جنته وأدخلهم ناره، ولكنّي لم أجد أن الله كذلك فرحٌ وسعيدٌ مثلكم كونه انتصر لكم فأهلك عدوكم وأورثكم الأرض من بعدهم حتى إذا أماتكم أدخلكم جنته ومن ثم تكونون من أصحاب الجنة: {فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ} صدق الله العظيم [آل عمران:170].

فما خطبكم يا أحباب الله لا تفكرون إلا في أنفسكم وسعادتكم فتتّخذون رضوان الله كوسيلة ليقيَكم من ناره ويدخلكم جنّته فتتحقق سعادتكم؟ فهل تحبّون أنفسكم أم تحبّون الله؟ فإن كنتم تحبّون الله حُبّاً شديداً فكيف يسعد الحبيب وقد علم أنّ حبيبه ليس بسعيدٍ وآسفٌ وحزينٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم؟ ولذلك تجدون أنّ الإمام المهديّ عبد النّعيم الأعظم قد حرّم على نفسه جنّة النّعيم وحورها وقصورها مهما كانت ومهما تكون ومهما بلغت من النّعيم فيأبى أن يدخلها حتى يُحقق له الله النّعيم الأعظم منها فيكون ربّي حبيبي سعيداً في نفسه لا آسفاً ولا حزيناً على عباده الذين ظلموا أنفسهم، وسبب حسرته وأسفه وحُزنه على عباده الذين ظلموا أنفسهم هو بسبب صفة الرحمة في نفسه لأنّه أرحم الراحمين ولا يوجد شيء في الخلق هو أرحم من الله أرحم الراحمين، بل الفرق عظيم وليس أنّه أرحم من الرحماء بشيءٍ بسيط بل الفرق عظيم عظيم عظيم. ومن ثم تتصوّرون مدى الحسرة في نفس الله أرحم الراحمين، ولن تستطيعوا أن تتصوّروا كم عظيم مداها حتى تتخيّلوا أنّ آباءكم وأمهاتكم وأبناءكم وإخوانكم في نار جهنم يصطرخون فيها من عذاب الحريق، فتصوّروا كم مدى الحسرة في أنفسكم على أرحامكم! فما بالكم بحسرة الله أرحم الراحمين؟ فما خطبكم يا أحباب الله لا تتفكّرون في حال ربكم، فهل هو فرح مسرور أم غاضب على قوم لم يهلكهم بعد ومُتحسر على آخرين قد انتقم منهم فأصبحوا نادمين فتحسر عليهم؟ فما خطبكم يا أحباب الله لا تتفكرون إلا في أنفسكم، كيف تُحققون السعادة لأنفسكم والفوز بجنّة النّعيم والحور العين وأن يقيَكم عذاب الجحيم؟ فهل في ذلك الحكمة من خلقكم أن يدخلكم جنته ويقيكم ناره؟ كلا وربي ووالله ما خلقكم الله إلا لتعبدوا رضوان الله وحده لا شريك له ومن ثم تجدوا أنّ رضوان الله هو النّعيم الأعظم من جنته. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلْمُؤْمِنِينَ وَٱلْمُؤْمِنَٰتِ جَنَّٰتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّٰتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَٰنٌ مِّنَ ٱللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ‎﴿٧٢﴾‏} صدق الله العظيم [التوبة].

وفي ذلك سر الحكمة من خلقكم (أن تعبدوا رضوان الله على عباده). تصديقاً لقول الله تعالى:{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:56].

وقال الله تعالى: {ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا} صدق الله العظيم [الفرقان:59].

وما يريده الخبير بالرحمن في مُحكم القرآن الإمام المهديّ هو أن يخبركم بحال ربِّكم الله أرحم الراحمين أنّهُ ليس بسعيد بل مُتحسرٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم، فكُلما بعث الله رسولاً ليدعو النّاس إلى الله ليغفر لهم أعرضوا: {وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْ‌نَا بِمَا أُرْ‌سِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِ‌يبٍ ﴿٩﴾ قَالَتْ رُ‌سُلُهُمْ أَفِي اللَّـهِ شَكٌّ فَاطِرِ‌ السَّمَاوَاتِ وَالأرض يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ‌ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ} صدق الله العظيم [إبراهيم:9-10].

وقال الله تعالى: {فَلَمَّا آَسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ} صدق الله العظيم، أفلا ترون أنّ الله يتأسف على عباده ويتحسر عليهم؟ وقال الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ‎﴿٢٩﴾‏ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

فما هو الحل يا أحباب الله؟ فقد تبيّن لكم أنّ الله ليس بسعيدٍ في نفسه؛ بل مُتأسفٌ ومُتحسرٌ وحزينٌ على عباده الذين أصبحوا نادمين بعد أن أهلكهم الله فيقول أحدهم: {أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} [الزمر].

فأصبحوا نادمين وغمر قلوبهم الندم من فور موتهم أو حين يهلكهم الله بعذاب من عنده. تصديقاً لقول الله تعالى: {عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿٤٠﴾ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ} صدق الله العظيم [المؤمنون:40-41].

حتى إذا أصبحوا نادمين ولم يعودوا مصرِّين على ما كانوا يفعلون، ولكن بعد فوات الأوان! ومن ثم تحلُّ الحسرة في نفس الله على عباده بعد أن أهلكهم فأصبحوا نادمين. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ‎﴿٢٩﴾‏ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

وتجدون الإمام المهديّ لطالما يُذكِّركم بآية الحسرة في نفس الله لكي يُحيي قلوبكم بذلك فتدمع أعينكم فتقولوا: "يا حسرتنا على النّعيم الأعظم لو لم يتحقق، فلِمَ خلقتنا يا أرحم الراحمين؟ فلن تُحلّ المُشكلة لو اتّخذنا رضوانك وسيلة لتحقيق الجنّة والنجاة من النار، فما الفائدة ما لم تكن قد رضيت في نفسك لا مُتحسراً ولا حزيناً؟ فإذا لم تُحقق لنا ذلك فلِمَ خلقتنا يا إله العالمين؟ ونعلم بجوابك في مُحكم كتابك عن الحكمة من خلق عبادك في قولك الحقّ: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:56]، ولكنه لن يتحقّق الهدف من رضوان نفسك حتى نتخذ رضوانك غاية وليس وسيلة لتدخلنا جنتك وتقينا نارك، ونعلمُ أنك على كلّ شيء قدير ولن يتحقق النّعيم الأعظم في قلوبنا حتى تُحقق مشيئتك في محكم كتابك: {وَلَوْ شَاء ربّك لآمَنَ مَن فِي الأرض كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:99].

ويا أرحم الراحمين إنّ عبدك يسألك بحقّ لا إله إلا أنت وبحقّ رحمتك التي كتبت على نفسك وبحقّ عظيم نعيم رضوان نفسك أن تهدي أهل الأرض كُلهم جميعاً، فتجعل عبادك أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ رحمة بعبدك الذي يعبد رضوان نفسك غايةً وليست وسيلةً، ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين. وقال الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ﴿١١٨﴾إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩﴾} صدق الله العظيم [هود].

وإنما ستملَؤها من شياطين الجنّ والإنس أجمعين. تصديقاً لقول الله تعالى: {قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ ﴿٨٤﴾ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٥﴾} صدق الله العظيم [ص].

ولكن الإمام المهديّ يريد منك ربّي أن تهدي من أجله ما دون ذلك من عبادك جميعاً الذين لو علموا أنّي الإمام المهديّ خليفة الله عليهم؛ من اصطفاه الله للناس إماماً كريماً لما وسعهم إلا أن يُسلِّموا لخليفة الله تسليماً، فيكونوا له ساجدين بالطاعة وليس سجود الجبين فنهديهم بالقرآن المجيد إلى صراط العزيز الحميد.

ويا معشر الشياطين وعلى رأسهم إبليس، ليس أنّ الإمام المهديّ المنتظَر لا يريد من الله أن يهديكم أجمعين، ولكن المُشكلة لديكم أنّكم ستعلمون علم اليقين أنّ الإمام ناصر محمد اليماني هو المهديّ المنتظَر خليفة الله ربّ العالمين في عصر الحوار من قبل الظهور بعذابٍ أليم، ومن ثم يشتدّ حزنكم وساءت وجوهكم كونكم علمتم أنّ ناصر محمد اليماني هو المهديّ المنتظَر فآمنتم به أنّهُ هو المهديّ المنتظَر الحقّ خليفة الله ربّ العالمين، ومن ثم يأمركم إيمانكم بالحقّ من ربكم أن تسعوا لتطفئوا نور الله بأفواهكم ويأبى الله إلا أن يتمّ نوره ولو كره المجرمون، وقال الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم [الملك:27]. ويا عجبي من عُلماء الأمّة الذين يقولون على الله ما لا يعلمون الذين لا يُفرقون بين: {تَدَّعُونَ} وبين {تَدْعُونَ}.

وقال الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، فتعالوا لكي يُعلِّمكم الإمام المهديّ البيان لما لم تحيطوا به علماً. وقال الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، ويقصد الله تعالى بهذا الخطاب للكفّار من شياطين الجنّ والإنس أنّهم سيعلمون ببعث الإمام المهديّ في عصر الحوار من قبل الظهور فيعلمون أنّ الله قد بعث المهديّ المنتظَر الذين يدّعون شخصيته في كلّ عصر لأنّهم بين الحين والآخر يبعثون عن طريق بعض الأشخاص الذين يتخبّطهم مس من الشيطان فيوحي إليه عن طريق الوسواس في الصدور أنّه هو المهديّ المنتظَر وبين الحين والآخر يبعثون بمهديٍّ منتظرٍ جديدٍ، والحكمة الخبيثة من هذا المكر من قبل الشياطين هو حتى إذا بعث الله المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّ العالمين فيعرض عنه البشر ويقولون: فهل هو إلا كمثل الذين (يدَّعُونَ) شخصية الإمام المهديّ بين الحين والآخر؟ ومن ثم يعرضون عن المهديّ المنتظَر الحقّ من ربّهم المبعوث من ربّهم في القدر المقدور في الكتاب المسطور، ونجح الشياطين بهذا المكر عن الصدِّ عن اتّباع المهديّ المنتظَر الحقّ خليفة الله على العالمين الإمام ناصر محمد اليماني الذي يُحاور البشر عن طريق الكمبيوتر في عصر الحوار من قبل الظهور، فعلم الذين عثروا على دعوته من شياطين البشر في عصر الحوار من قبل الظهور أنهُ هو المهديّ المنتظَر فسيئت وجوههم لما رأوه زُلفةً وعلموا أن الله سيظهره على العالمين بكوكب العذاب الأليم. ولذلك قال الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، أي هذا هو المهديّ المنتظَر الحقّ الذي يدَّعُونَ شخصيته الذين اعترتْهُم مُسوس الشياطين بين الحين والآخر يبعثون للبشر بمهدي منتظر جديد، ولذلك قال الأنصار الحقّ في عصر الحوار من قبل الظهور {هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} ذلك لأن الأنصار المؤمنين بخليفة الله المهديّ في عصر الحوار من قبل الظهور القول أتى منهم في قول الله تعالى: {وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، أي هذا هو المهديّ المنتظَر الحقّ الذي (تَدّعُونَ) شخصيته يا معشر الممسوسين بمسوس الشياطين بين الحين والآخر أيها الدجالون الكاذبون، ألا والله لو يلقي الإمام المهديّ بهذا السؤال إلى كلّ أُستاذ بكالوريوس في اللغة العربية، ما الفرق بين: {تَدَّعُونَ}وبين {تَدْعُونَ}؟ لقال إذا ذهب التشديد من على حرف الدال أصبح المقصود من الكلمة هو الدُعاء مثال قول الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ} صدق الله العظيم [الأعراف:194].

وأما إذا وجدنا التشديد فوق حرف الدال فأصبح المقصود من الكلمة هو الادِّعاء وليس الدُعاء، مثال قول الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، ومن ثم يقول لهم الإمام المهديّ فلمَ يا عُلماء الأمة تقولون على الله ما لا تعلمون وأنتم تعلمون أنه يوجد فوق الدال التشديد في هذه الآية، وتعلمون أنّ المقصود هو الادّعاء وليس الدُعاء، أفلا تتّقون الله ثم لا تقولون عليه ما لا تعلمون؟ فهل أنتم موقنون؟ ألا والله ما علمتُ ذلك البيان نظراً لعلمي في اللغة العربية، فأنتم تتقنون النحو أحسن من الإمام المهديّ الذي لديه كثير من الأخطاء الإملائية برغم أنّي درست مادة النحو العربي في كثيرٍ من الصفوف ولكنّي نسيتها ولا أكاد أذكر منها شيئاً والله على ما أقول شهيدٌ ووكيلٌ، ولذلك تجدون لدي شيئاً من الخطأ الإملائي، ولكنّه لا يعيب ذلك فَهْم البيان المقصود، فأنتم تعلمون ما أقصد في أي كلمة أكتبها، والحمدُ لله حتى لا تكون لكم الحجّة بل الحجّة هي لخليفة الله المهديّ إذ كيف يعلم البيان الحقّ لكثير من الآيات الغامض بيانها برغم أنّه لا يجيد النحو والإملاء، ومن ثم أفتيكم بالحقّ وأقول اتّقوا الله ولا تقولوا على الله ما لا تعلمون، ومن ثم يُعلمكم الله أنّ الله بكل شيء عليم، برغم أن ظهور المهديّ المنتظَر على البشر سيكون بآية العذاب الأليم وذلك المقصود من قول الله تعالى: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كنتم صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الملك].

ويقصد موعد العذاب الذي وعدهم به محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- بإذن الله بحجارة من كوكب العذاب الأليم، ولذلك قالوا: {وَإِذْ قَالُواْ اللهم إِنْ كَانَ هَـذَا هُوَ الحقّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ} صدق الله العظيم [الأنفال:32].

ويقصدون كسف الحجارة من كوكب العذاب الذي وعدهم به محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- بأمر الله، ولذلك قالوا: {أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاء كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا} صدق الله العظيم [الإسراء:92].

ولذلك قال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كنتم صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الملك].

ومن ثم نأتي لقول الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم؛ فهنا يقصد بعث المهديّ المنتظَر في عصر الحوار من قبل أن يظهره الله بالعذاب الموعود. ولذلك قال الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم.

ولربّما يودّ أن يقاطعني الذين يقولون على الله ما لا يعلمون فيقول: "بل يقصد الله رؤية العذاب بساحتهم تصديقاً لقول الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم، وذلك لأنهم سبق أن دعوا الله أن يمطر عليهم حجارة من السماء. وقال الله تعالى: {وَإِذْ قَالُواْ اللهم إِنْ كَانَ هَـذَا هُوَ الحقّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ} صدق الله العظيم، وذلك هو المقصود من قول الله تعالى {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم".

ومن ثم يزعمُ هذا العالم أنهُ فطحولٌ في العلم وأنّهُ يُأوِّل القرآن بالقرآن؛ بل حرّف الكلم عن مواضعه المقصودة وعجن الآيات عجناً بالمعجنة الكهربائية، وخلط بين هذه وهذه فكل منهم تقصد موضوع وهذه في موضوع برغم أنّ أيّ عالمٍ لَيعلم أن هذه الكلمة في الكتاب تختلف بسبب التشديد فيتحول المعنى إذا وضعنا التشديد على الدال {تَدَّعُونَ} تختلف جملةً وتفصيلاً عن كلمة {تَدْعُونَ}، فأما الكلمة في الكتاب {تَدْعُونَ} فهي تقصد الدُعاء مثال قول الله تعالى: {إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِنْ كنتم صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [الأعراف:194].

وأما الكلمة في الكتاب {تَدَّعُونَ} فهي تقصد الادِّعاء وليس الدُعاء، ومن ثم يتبيّن لكم المقصود من قول الله تعالى: {فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كنتم بِهِ تَدَّعُونَ} صدق الله العظيم.

وها هو الإمام المهديّ زُلفةً من الظهور لأنّه لا يزال في عصر الحوار من قبل الظهور يخاطب البشر المُتحضِّر عبر وسيلة الكمبيوتر الإنترنت العالمية ليعلن للبشر أنّهم دخلوا في عصر أشراط الساعة الكُبر، فهل أنتم موقنون؟

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خليفة الله؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
____________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..

[فاطمه]

- 31 -
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - جمادى الآخرة - 1431 هـ
07 - 06 - 2010 مـ
۱۷ - خرداد - ۱۳۸۹ه.ش.
12:17 صباحاً
ـــــــــــــــــــــــ

ـــــــــــــــــــــــــ

{ يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ }
صـــدق الله العظيـــــم ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على المرسلين وآلهم الطيبين والتّابعين ولا أُفرق بين أحد من رسله حنيفاً مسلماً وما أنا من المشركين، سلام الله عليكم يا عبيد الله ورحمته وبركاته. و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۰]
اینها گروهی از بندگان هستند که خداوند آنها به راه پروردگار عزیز و حمید هدایت کرده و اما این که چطور به سوی پروردگارشان هدایت شدند؟ فتوای آن را در آیات محکم کتاب و در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{یَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا}صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾}صدق الله العظيم [المائدة]
{وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾}صدق الله العظيم [المائدة]
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]
ای علمای مسلمین؛ ای امت مسلمان؛ از خدا بترسید وهمراه بندگانی که خداوند هدایت‌شان کرده؛ "وسیله"را به سوی او بجویید؛ اگر تنها خدا را عبادت کنید؛ خداوندی که برای همه‌ی بندگان خود این حق را به صورت برابر قایل شده و گرامی‌ترین شما نزد خداوند بندگان متقی خدا هستند که برای تقرب هرچه بیشتر به خداوند؛ رقابت می‌کنند.
ای امت اسلام؛ محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - هم‌چنان به امام مهدی توصیه می‌کند تا بیانات بیشتری درمورد علم هدایت برای مردم عالم بیاورد؛ شاید ارشاد شوند و مبالغه درمورد انبیا الله و رسولانی که به سوی آنان فرستاده شده‌اند را رها کنند. خداوند آنها را برانگیخت تا از شما دعوت کنند خدا را عبادت کرده و برای حب و قرب بیشتر الهی با آنان رقابت کنید و آنان هم برای حب و قرب بیشتر به درگاه خدا با شما رقابت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾}صدق الله العظيم [الكهف]
"وسیله" را به انبیا واگذار نکنید که اگر چنین کردید؛ به خدا شرک آورده‌اید و هرکس شرک بیاورد؛ اعمالش هدر رفته و در آخرت زیان‌کاران است.
ای علمای مسلمین و امت‌شان؛ شهدای حق دعوتم باشید؛ من امام مهدی شما را به عبادت خداوند یکتا دعوت می‌کنم. خداوند را به دور از شرک عبادت کنبد و حق معرفت خداوند را آن گونه که شایسته‌ی اوست به جا آورید؛ اگر خدا را عبادت می‌کنید و به جای خدا؛ در مورد انبیا مبالغه نکنید. همانا که آنها نیز مانند شما بندگان خداوندند و عظمت و بزرگی تنها از آن خداوند یکتاست؛ از نظر شما چه کسی بجز او بزرگ و عظیم است تا رقابت برای خدا را به او واگذارکنید و خودتان را محروم....!؟ شما به خدا شرک آورده‌اید و برهان اشکار برایتان خواهم آورد که مسلمانان همگی به خدا شرک آورده‌اند مگر کسانی که پروردگارم به آنان رحم کند. اگر امام مهدی از تمام علمای مسلمین سؤال کند: به من فتوا دهید که آیا سزاوار و درحد شما هست که برای حب و قرب به خداوند سبحان به دنبال "وسیله" بوده در این راه با محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - رقابت کنید؟ حتما جوابتان این خواهد بود: "خیر؛ همه‌ی ما علمای مسلمین "وسیله" را برای نبی خداوند علیه الصلاة و السلام می‌خواهیم و برای همین است که می‌بینی موقع همه نمازها می‌گوییم (اللهم آتِ محمد الوسيلة ......خداوندا وسیله را به محمد عطا کن) . چون "وسیله" مقامی در نزد پروردگار است که تنها به یکی از بندگان خدا تعلق می‌گیرد و محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - امید دارد که آن عبد خودش باشد؛ خود ایشان به ما امر نموده تا "وسیله" را برای ا طلب کنیم". امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ آنان می‌گوید: شایسته و سزاوار نیست که محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - ازمیان مسلمانان مقام "وسیله" را منحصر به خود کند؛ این فرمان شیطان رجیم است- نه رسول الله- و این برخلاف فرمان خدا به شما در آیات محکم کتابش است که می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾}صدق الله العظيم [المائدة]
بلکه این هدایت خداوند است که در فرموده او می‌یابید:
{اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}صدق الله العظيم
این راهی است که خداوند بندگانش را به راه خداوند عزیز حمید هدایت می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا}صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
همانا که همه‌ی بندگان در خدا حق دارند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شيئاً وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مسلمونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
ای جماعت علمای امت اسلامی؛ شما به خدا شرک آورده وتلاشتان در دنیا به هدر رفته؛ در حالی که می‌پندارید اعمال‌تان نیک است. از خدا بترسید.اگر شما و امتتان، هنوز در مسیر هدایت قرار داشتید؛ چرا خداوند عبد و خلیفه‌ی خود امام مهدی را برانگیخته تا شما وهمه‌ی مسلمانان و تمام مردم را با قرآن مجید به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کند. می‌دانم شما از امام مهدی خشمگین شده و خواهید گفت: "ای دروغ‌گوی گستاخ از خدا بترس؛ تو مهدی منتظر نیستی. چگونه از ما می‌خواهی با حبیب‌مان محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - برای رسیدن به "مقام وسیله" و قربت به خدا رقابت کنیم؟ این مقام جز ایشان به کسی تعلق ندارد؛ نه ما و نه تمام مردم عالم". امام مهدی در پاسخ‌تان می‌گوید: آیا جدم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم -به شما فتوا داده است که مقام سیله شایسته نیست به کسی جز ایشان تعلق داشته باشد و در حد شما و سایر مردم نیست؟ جواب‌تان حتماً این است:" خیر ایشان علیه الصلاة و السلام فرموده‌اند: همانان که وسیله مقامی در نزد خداست که بالاترین و نزدیک‌ترین درجه نسبت به ذات خداوند الرحمن است و تنها به یک نفر از بندگان خداوند تعلق می‌گیرد. او نگفته است که خودش ان بنده است ولی ما مسلمانان ایشان را از خودمان اولی‌تر می‌دانیم و اگر قرار باشداین مقام تنها به یک بنده برسد؛ محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - بیش از همه‌ی بندگان خدا سزاوار آن است چون او آخرین نبی و رسول خداست که به سوی تمام مردم فرستاده شده است" امام مهدی در پاسخ می‌گوید: آیا محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - به شما فتوا داده که ایشان ؛ آن بنده هستند؟ جواب‌تان حتماً این خواهد بود:" خیر چنین فتوایی ندادند. ایشان امیدوارند آن بنده؛ خودشان باشند" امام مهدی در پاسخ می‌گوید: پس ای مردم؛ مشخص نیست کدام یک از بندگان خداوند ازجن یا انس یا از هر جنسی، صاحب آن مقام خواهد بود و برای همین هم می‌بینید همگی برای حب و قرب بیشتر به درگاه پروردگار؛ رقابت کرده و هر بنده‌ای امید دارد خودش به آن مقام برسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
پس برایتان روشن شد که خداوند روشن نفرموده کدام یک از بندگانش به آن مقام می‌رسد و این کار خداوند حکمت بالغه‌ای دارد. علت این است که همه‌ی بندگان خدا از جن انس و هر جنسی برای حب و قرب بیشتر به خدا باهم رقابت کنند و هریک بخواهند تا خود به آن مقام نایل گردند. با این حکمت بالغه تمام بندگان خدا از دایره‌ی شرک به خدا خارج و به عبادت خداوند یکتا و بی ‌شریک می‌پردازند و برای انسان راهی جز تلاش در دنیا نیست؛ ایا شما خدا را عبادت می‌کنید؟ عبادت خدا را به انبیا و رسولان خدا واگذار نکنید و فکر نکنید رقابت برای رسیدن به مقام وسیله را منحصر به آنان است نه شما؛ که در این صورت خداوند شما را گرفتار عذاب بسیار سختی خواهد کرد و جز او ولی و نصیری پیدا نمی‌کنید. مگر محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - و صحابه‌ واقعی که با دل و جان با او بودند را نمی‌بینید؛ مگر نمی‌بینید آنها در راه عبادت خداوند با محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - رقابت می‌کردند؟ برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
پس از خدا بترسید و ازبزرگ شمردن محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم نسبت به خداوند دست بردارید و نپندارید حق او- برای حب و قرب الهی- بیش از شماست؛ او که فرزند خدا نیست سبحانه و تعالی علواً کبیرا! شاید یکی از علمای مسلمین بخواهد بگوید:" از خدا بترس ناصر محمد؛ ما مسلمانان اعتقاد نداریم محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - پسر خداست؛ او هم مانند ما بنده‌ای از بندگان خداوند است". امام مهدی در جواب می‌گوید: اگر ان طور است پس چرا برای او بیش از سایر بندگان حق قایل شده‌اید؛ او نیز مانند شما یکی از بندگان خداوند است ایشان علیه الصلاة‌ والسلام هم چیزی ندارد مگر تلاشش؟ و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف].
ای علمای اسلام و امت اسلامی؛ من امام مهدی ناصر محمد یمانی از نظر حب و قرب به محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - ازهمه‌ی شما اولی‌ترم؛ ولی اگر رقابت برای مقام وسیله را به ایشان واگذار کنم و آن را بر خود حرام نمایم؛ به خدا شرک آورده و جز پروردگار ولی و نصیری برای خودم پیدا نمی‌کنم؛ و پناه برخدا که از کسانی باشم انبیا ور سولان خدا را شریک او می‌گیرند. همانا که خداوند آنان را برانگیخته تا امت را به سوی عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت کنند وتمام بندگان را ترغیب و تشویق نمایند که همگی خدا را عبادت کرده و برای حب و قرب بیشتر به خدا رقابت کرده و به دنبال "وسیله" باشند و به رحمت او امیدوار و از عذاب او در هراس.... چگونگی هدایت شدن؛ هدایت شدگان را در این فرموده خداوند تعالی و در آیات محکم کتابش پیدا می‌کنید:‌
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۰]
ای مؤمنان به خدا؛ من امام مهدی همان فرمانی را به شما می‌دهم که خداوند در آیات محکم کتابش داده و فرموده است:‌
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾}صدق الله العظيم [المائدة]
با این که من امام مهدی خلیفه‌ی خدا هستم که هدف هدایت تمام مردم در دوران برانگیخته شدن او محقق خواهد شد وهمه‌ مردم به یک امت واحد بدل می‌گردند که در صراط مستقیم هستند؛ خداوند مقدر نفرموده بود تا هدایت همه‌ی امت‌ها در دوران برانگیخته شدن انبیا و رسولان محقق شود و مردم در آن زمان گروه‌های مختلف بودند؛ با وجود چنین تکریمی از نزد پروردگار عالمیان؛ بازهم سزاوار نیست که به شما بگویم برای حب و قرب خداوند سبحان با من رقابت نکنید؛ همانا که من هم مانند شما یک انسان هستم و شما هم همان حقی را در مورد خداوند دارید که امام مهدی دارد؛ هیچ تفاوتی از این نظر بین بندگان خدا نیست چون همه مردان و زنان بنده و عبد خداوندند و خدا از میان آنها همدم و فرزندی برنگزیده است. پس همگی تقوای الهی پیشه کنید و برای کسب "وسیله" به درگاهش تلاش نمایید؛ با دعوت مردم به سوی خداوند در راه او جهاد کنید باشد که ارشاد شوید . خداوندا شاهد باش ابلاغ کردم. خداوندا شاهد باش..
ای انصار پیشگام برگزیده؛ نام عبدالنعیم الأعظم تنها مختص امام مهدی نیست و شما از آن محروم نیستید؛ ولی اسم باید مسمی داشته باشد؛ آن کسی که می‌داند به حق عبدالنعیم اعظم است؛ با نعیم بهشت و حورها و قصرهای آن راضی نمی‌شود تا این که هدفی برایش محقق گردد که از ملکوت دنیا و آخرت بسیار بزرگ‌تر است؛ این که خداوند در نفس خود راضی بوده و به خاطر بندگانی که می‌پنداشتند اعمال نیک انجام می‌دهند، ولی تلاش‌شان در دنیا به هدر رفته؛ متحسر نباشد.
ای دوست‌داران خداوند؛ ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ آرزوی شهادت در راه خدا و کشته شدن به دست کافران را نکنید؛ چون اگر کافران شما را بکشند؛ بلافاصله بعد از مرگ‌تان وارد بهشت خواهید شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ ربّهم يُرْزَقُونَ ﴿١٦٩﴾ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿١٧٠﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
آنها جان و مال خود را با پروردگارشان در ازای بهشت معامله کرده‌اند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجنّة يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التّوراة وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
شاید یکی از مجاهدان راه خدا بخواهد با قطع سخنان من، سؤال کند: "آیا به ما فرمان می‌دهی که با کافران نجنگیم تا ما را نکشند؟ " امام مهدی درپاسخ می‌گوید: با کسانی که با شما میٰ جنگند در راه خدا مبارزه کنید تا بدانند چقدر قدرتمندید وقلب‌هایتان مانند پولاد است و خداوند هرکس را که به او یاری کند؛ یاری و نصرت می‌بخشد ولی به کافرانی که به شما تعتدی نکرده‌اند؛ کاری نداشته باشید. اما برای رسیدن به بهشت و حورها و قصرهای بهشتی؛ آرزوی شهادت نداشته باشید؛ مگر کسی که می‌بیند به اینها راضی است. آن کس که خود را با اینها راضی می‌بیند؛ از حقیقت نعیم اعظم -که رضایت خداوند در نفس اوست- بی‌خبر است. ای دوست‌داران خدا؛ ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ اگر یکی از شما در راه خداوند کشته شد و پروردگار نیز او را وارد بهشت خود کرد و با قصرها و حورهای آن شاد و مسرور بود ولی سخن آرام و پنهانی خداوند درنفسش را از ورای حجاب شنید که می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
سپس خطاب به پروردگارش بگوید: الهی مرا برای چه آفریدی؟ و پروردگار عالمیان از ورای حجاب خود بفرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]
شما را به خدا ای دوست‌داران خداوند؛ آیا به نعیم بهشت و حورهای آن رضایت می دهید در حالی که حبیب شما خداوند الرحمن به خاطر بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند؛ متحسر و حزین است؟ بلکه از خدا تمنا می‌کنید تا نعیمی را برای‌تان محقق فرماید که از نعیم بهشتش بسیار بزرگ‌تر است؛ یعنی نعیم رضوان خدا درنفسش ؛ تا حبیب شما خداوند الرحمن در نفس خود راضی بوده و برای بندگانی که می‌پنداشتند اعمال نیک انجام می‌دهند، ولی تلاش‌شان در دنیا به هدر رفته؛ متحسر و حزین نباشد. خداوند هم در نفس خود راضی نخواهد بود مگر این که تمام مردم به امتی .احد بدل شوند که در راه راست گام برمی‌دارند. هرکس که هدف زندگیش این باشد؛ خداوند به خاطر رحمتی که بر این بنده‌اش دارد؛ بندگانش را هدایت خواهد کرد؛ بنده‌ای که رضوان نفس پروردگارش را عبادت کرده و آن را هدف و غایت خود می‌داند نه وسیله رسیدن به بهشت؛ و بر خداست که تمام مردم را هدایت کرده و امتی واحد از ایشان بسازد که بر راه راست هستند. این بنده امام مهدی حق پروردگار و رحمت او بر عالمیان است او به اختلاف بین امت خاتمه داده و از آنها امتی واحد تشکیل می‌دهد که در صراط مستقیم هستند؛ در حالی که مردم در عصر انبیا و رسولان چند دسته بودند؛ گروهی هدایت شده و گروهی گمراهی بر آنان نوشته شد؛ فقط در دوران برانگیخته شدن امام مهدی است که خداوند به او رحم کرده و به خاطرش تمام مردم را هدایت می‌کنند و هدف خلقت آنها محقق می‌گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ﴿١١٨﴾إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ}صدق الله العظيم [هود]
و اما فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً}صدق الله العظيم
بیان این را در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{وَلَوْ شَاءَ ربّك لَآمَنَ مَن فِي الأرض كُلُّهُمْ جَمِيعًا}صدق الله العظيم [يونس]
و اما فرموده خداوند تعالى:
{وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ}صدق الله العظيم
بیان این را در این فرموده خداوند تعالی می‌یابید:
{فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حقّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ} صدق الله العظيم [الأعراف:۳۰]
و اما فرموده خداوند تعالى:
{إِلَّا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ} صدق الله العظيم
و این امام مهدی است که خداوند به او رحم کرده و به خاطراو مردم را هدایت می‌کند وبه اذن خداوند به امتی واحد که در صراط مستقیم هستند مبدل می‌سازد و حسرت از نفس پروردگارش رفته و نعیم اعظم محقق می‌گردد و خداوند در نفس خود راضی شده و هدف خلقت مردم محقق می‌گردد؛ و چگونه خداوند در نفس خود راضی می‌شود؛ این که بندگانش همگی مشمول رحمت او شده و به یک امت تبدیل شوند و در صراط مستقیم باشند.
ای دوست‌داران خداوند؛ ای محبوبان و محبان خدا؛ حریص هدایت امت باشید وبرای خداوند خشم خود را فرونشانید تا به محبت الهی دست یابید.تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النّاس وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۳۴]
و خداوند تعالى می‌فرماید:
{وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [النور:۲۲]
چون کسی که از مردم در گذرد و به خاطر خدا دربرابر آنان صبرو بخشش پیشه کرده و عفو کند؛ خداوند به او می‌گوید: ای بنده‌ام؛ تو که از پروردگارت بخشنده‌تر نیستی؛ پس من هم گناهان گذشته و آینده تو را بخشیدم. و همانا که امام مهدی از انصارش دعوت می‌کند تا در امر دعوت مردم به سوی خداوند ثابت قدم باشند
{وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ أن ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الشورى]
تا به این ترتیب به بالاترین درجات عبودیت پروردگار برسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ ﴿٣٤﴾ وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿٣٥﴾}
صدق الله العظيم [فصلت]
آیا می‌دانید چرا خداوند ابراهیم را خلیل خود نمود؟ چون بر علیه کافران دست دعا برنداشت؛ بلکه گفت:
{فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ} صدق الله العظيم [إبراهيم:۳۶]
و برای همین خداوند از بالای عرش عظیم خود شهادت داد که ابراهیم " أواه حلیم" است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ ﴿٧٥﴾} صدق الله العظيم [هود]
{وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا} صدق الله العظيم [النساء:۱۲۵]
و اما این که از شما دعوت می‌کنم برای تحقق نعیمی تلاش کنید که از نعیم جنت بزرگ‌تر است....شما ازمردی که توسط قومش کشته شد باخبرید او در راه خدا شهید گشت وپروردگار وی را به بهشت نعیم خود فرستاد؛ او هم از فضلی که خداوند به او عطا نمود خرسند و مسرور گردید و آرزو می‌کرد تا کاش مردمش بدانند خداوند چه فضلی به او عنایت کرده است؛ ولی در همان زمان؛ خداوند را مانند آن مرد، مسرور و خرسند نمی‌یابید. پس ای خردمندان تدبر و تفکرکنید:
{قِيلَ ادْخُلِ الجنّة قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾ أن كانت إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
پس هرکس که در کتاب خداوند نام عبدالنعیم اعظم به او داده شده باشد؛ به نعیم کوچک خداوند راضی نمی‌شود و در پی تحقق نعیم اعظم است و نعیم اعظم محقق نمی‌شود مگر این که خداوند مردم رابه امتی واحد بدل سازد که در صراط مستقیم گام برمی‌دارند.
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني

اقتباس المشاركة 110814 من موضوع السبب الحقيقي للإشراك بالله وسرّ الشفاعة ..

- 31 -
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - جمادى الآخرة - 1431 هـ
07 - 06 - 2010 مـ
12:17 صباحاً
ـــــــــــــــــــــــ


{ يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ }
صـــدق الله العظيـــــم ..


بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جميع المرسلين وآلهم الطيبين والتّابعين ولا أُفرق بين أحدٍ من رسله حنيفاً مسلماً وما أنا من المشركين، سلامُ الله عليكم يا عبيد الله ورحمته وبركاته. وقال الله تعالى: {أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:90].

وأولئك الذين هدى الله من عباده إلى صراط العزيز الحميد، وأما كيفيّة طريقة هُداهم إلى ربّهم فتجدون الفتوى من الله في مُحكم كتابه في قول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [المائدة].

{وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].

ويا علماء المسلمين وأُمّتهم، اتّقوا الله وابتغوا إليه الوسيلة مع الذين هدى الله من عبيده إن كنتم إياه تعبدون لا إله غيره الذي جعل فيه الحقّ سواء لكافة عبيده، وأكرمكم عند الله عبيده المُتقون المُتنافسون إلى ربّهم أيّهم أقرب.

ويا أمّة الإسلام، لا يزال محمدٌ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- يستوصي الإمام المهديّ بالمزيد من بيان علم الهُدى للعالمين لعلّهم يرشدون، فذروا المبالغة في أنبياء الله ورسله إليكم، وإنّما ابتعثهم الله ليدعوكم إلى عبادة الله فتنافسوهم في حبِّ الله وقربه ويُنافسوكم في حبِّ الله وقربه. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف].

فلا تذروا الوسيلة لأنبيائه من دونكم فتُشركوا بالله ومن أشرك بالله فقد حبط عمله وهو في الآخرة لمن الخاسرين.

ويا معشر علماء المسلمين وأمّتهم، كونوا شُهداء بالحقّ أنّي الإمام المهديّ يدعوكم إلى عبادة الله وحده لا شريك له فتُقدروا ربّكم حقّ قدره إن كنتم إياه تعبدون، فلا تُبالغوا في تعظيم أنبيائه من دونه وإنّما هم عبيد لله أمثالكم وإنّما العظمةُ لله وحده، فمن ذا الذي هو عظيمٌ في نظركم من دونه حتى تذروا التنافس إلى الله له من دونكم؟ فقد أشركتم بالله ولسوف أقدّم البُرهان المُبين على دخول المسلمين في الإشراك جميعاً إلّا من رحم ربي، وذلك لو أنّ الإمام المهديّ يُلقي إلى كافة علماء المسلمين بسؤال فيقول لهم: أفتوني فهل ينبغي لكم أن تُنافسوا محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم - في ابتغاء الوسيلة في حبّه وقربه سبحانه؟ فحتماً يكون جوابكم هو قولكم: "بل إننا جميع علماء المسلمين نبتغي الوسيلة لنبيه عليه الصلاة والسلام، ولذلك تجدنا عند كلّ صلاة نقول: (اللهم آتِ محمد الوسيلة)، وذلك لأنّ الوسيلة هي درجة عند الله لا تنبغي إلا أن تكون لعبدٍ من عبيد الله ويرجو محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- أن يكون هو؛ بل هو من أمرنا عليه الصلاة والسلام أن نسأل له الوسيلة". ومن ثُمّ يردُّ عليكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: ما كان لمحمدٍ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- أن يحصُر له الوسيلة إلى الله من دون المسلمين بل أمركم بذلك الشيطان الرجيم، ولذلك تجدونه مُختلف مع أمر الله إليكم في مُحكم كتابه في قول الله تعالى: {يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [المائدة].

بل ذلك هُدى الله تجدونه في قوله تعالى: {اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم، وتلك هي طريقة من هدى الله من عبيده إلى صراط العزيز الحميد. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

وإنّما الحقّ في الله لكافة عبيده. تصديقاً لقول الله تعالى: {قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شيئاً وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مسلمونَ ﴿٦٤﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].

ويا معشر علماء الأمّة الإسلاميّة، لقد أشركتُم بالله وضلّ سعيكم في الحياة الدُنيا وأنتم تحسبون أنّكم تحسنون صُنعاً، فاتّقوا الله، فلو لم تزالوا على الهُدى أنتم وأمّتكم لما ابتعث الله عبده وخليفته الإمام المهديّ ليهديكم وجميع المسلمين والناس أجمعين بالقُرآن المجيد إلى صراط العزيز الحميد، وأعلم أنّكم سوف تغضبون على الإمام المهديّ فتقولون: "اتّقِ الله أيها الكذّاب الأشِر فلست أنت المهديّ المنتظَر فكيف تُريدنا أن نُنافس حبيبنا محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- في الوسيلة إلى الله؟ بل هي له من دوننا ومن دون النّاس أجمعين". ثُمّ يردُّ عليكم الإمام المهديّ وأقول: فهل أفتاكم جدّي محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- أنّ الوسيلة لا تنبغي إلّا أن تكون له من دونكم والناس أجمعين؟ وحتماً يكون ردّكم: "بل قال عليه الصلاة والسلام إنّ الوسيلة درجةٌ عند الله هي أرفع درجةٍ إلى ذات الرحمن لا تنبغي إلّا أن تكون لعبدٍ من عبيد الله ولم يقل لنا أنّه هو ولكننا نرى أنّه أولى بها مِنّا نحن المسلمون، فما دام لا تنبغي إلّا أن تكون لعبدٍ واحدٍ من عبيد الله فإنّ محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- هو الأولى بها في عبيد الله أجمعين كونه خاتم الأنبياء والمرسلين إلى النّاس أجمعين". ومن ثُمّ يردُّ عليكم الإمام المهديّ وأقول: فهل أفتاكم محمدٌ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- أنّهُ هو ذلك العبد؟ وحتماً يكون جوابكم: "كلا لم يُفتنا بذلك وإنّما يرجو أن يكون هو ذلك العبد". ومن ثُمّ يردُّ عليكم الإمام المهديّ وأقول: إذاً يا قوم إنّ صاحبها عبدٌ مجهولٌ من بين عبيد الله أجمعين في الجنّ والإنس ومن كلّ جنسٍ ولذلك تجدونهم يتنافسون إلى ربّهم أيّهم أقرب وكلّ عبد يرجو أن يكون هو ذلك العبد. تصديقاً لقول الله تعالى: {{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ}} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

فقد تبيّن لكم أنّ العبد الأقرب جعله الله مجهولاً من بين عبيده أجمعين، وفي ذلك حكمةٌ من الله بالغةٌ وذلك لكي يتمّ التنافس بين كافة عبيد الله من الجنّ والإنس ومن كلّ جنسٍ إلى ربّهم أيّهم أقرب وكلٌ منهم يُريدُ أن يكون هو ذلك العبد، وبهذه الحكمة البالغة يُخرج الله عبيده أجمعين من دائرة الشرك بالله إلى عبادة الله وحده لا شريك له وليس للإنسان إلّا ما سعى في هذه الحياة فهل أنتم له عابدون؟ فلا تذروا عبادته لأنبيائه ورسله فتحصروا تنافس الوسيلة إلى الله لهم من دونكم فيعذبكم الله عذاباً نُكراً ولن تجدوا لكم من دون الله ولياً ولا نصيراً، أم لم تجدوا محمد رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- وصحابته الأخيار قلباً وقالباً كانوا يُنافسون محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- في عبادة الله؟ ولذلك قال الله تعالى: {وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الكهف]. فاتّقوا الله وذروا تعظيم محمدٍ رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- إلى الله، فتعتقدون أنّ له الحقّ في الله أعظم منكم، فإنّهُ ليس ولد الله سبحانه وتعالى علواً كبيراً.

ولربّما يودّ أحد علماء المسلمين أن يقول: "اتقِ الله يا ناصر محمد فلسنا نعتقد نحن المسلمين أنّ محمداً رسول الله -صلّى الله عليه وآله وسلّم- ولد الله، بل هو عبدٌ من عبيد الله مثلنا". ومن ثُمّ يردُّ عليكم الإمام المهديّ وأقول: فإذاً لما تجعلون له الحقّ في الله أعظم من عبيده الآخرين وهو ليس إلّا عبدٌ من عبيد الله مِثلكم أن كنتم صادقين، وليس له إلا ما سعى عليه الصلاة والسلام؟ ولذلك قال الله تعالى: {وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ربّهم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم.

ويا علماء أمّة الإسلام وأُمّتهم، إنّي الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني أولى بمحمدٍ رسول الله في الحُبّ والقُرب -صلّى الله عليه وآله وسلّم- ولكنّي لو أذر تنافس الوسيلة إلى الله له وأحرِّمها على نفسي فقد أشركت بالله ولن أجد لي من دون الله ولياً ولا نصيراً، وأعوذُ بالله أن أكون من المشركين بالله أنبياءَه ورسلَه وإنما ابتعثهم الله ليدعوا الأُمّة إلى عبادة الله وحده لا شريك له، فحثّوا كافة العبيد أن يعبدوا الله جميعاً فيبتغون إلى ربّهم الوسيلة فيتنافسون إلى ربّهم أيّهم أقرب ويرجون رحمته ويخافون عذابه، فأما الذين هدى الله منهم فهكذا تجدون طريقة هُداهم في مُحكم كتاب الله في قول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].

وقال الله تعالى: {أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:90].

فيَا أيُّها المؤمنون بالله إنّي الإمام المهديّ آمركم بما أمركم به الله في مُحكم كتابه في قول الله تعالى: {يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [المائدة].

وبرغم أنّي خليفة الله الإمام المهديّ الذي سوف يتحقّق الهُدى للناس أجمعين في عصر بعثه فيجعل النّاس أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ ولم يقّدر الله تحقيق الهُدى للأُمّة كُلّها في عصر بعث الأنبياء والمرسلين فلا يزالون مُختلفين وبرغم ذلك التكريم من ربّ العالمين فلا ينبغي لي أن أقول لكم لا تُنافسوني في حبِّ الله وقربه سبحانه وإنّما أنا بشرٌ مِثلكم لكم من الحقّ في الله ما للإمام المهديّ فلا فرق بين عبيد الله لأنهم جميعاً عبيدٌ لله وإمائه فلن يتخذ منهم صاحبةً ولا ولداً، فاتقوا الله جميعاً وابتغوا إليه الوسيلة وجاهدوا في سبيله بالدعوة إليه لعلكم تُرشدون، اللهم قد بلغت، اللهم فاشهد.

ويا معشر الأنصار السابقين الأخيار ليس الاسم عبد النّعيم الأعظم هو للإمام المهديّ حصرياً من دونكم ولكنه ينبغي أن يكون اسماً على مُسمّى، فمن علم أنّهُ حقاً عبد النّعيم الأعظم فلن يرضى بنعيم الجنّة وحورها وقصورها حتى يتحقق النّعيم الأعظم من ملكوت الدُنيا والآخرة فيكون الله راضياً في نفسه وليس مُتحسراً على عباده الذين ضلّ سعيهم في الحياة الدُنيا وهم يحسبون أنّهم يحسنون صُنعاً.

ويا أحباب الله، يا من يحبّهم الله ويحبّونه لا تتمنوا الشهادة في سبيل الله فيقتلكم الكافرون لأنه لئن يقتلكم الكافرون فحتماً ستدخلون الجنّة فور موتكم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ ربّهم يُرْزَقُونَ ﴿١٦٩﴾ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿١٧٠﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].

فأولئك باعوا أنفسهم وأموالهم لربّهم بأن لهم الجنة. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجنّة يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التّوراة وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾} صدق الله العظيم [التوبة].

ولربّما يودّ أحد المجاهدين في سبيل الله أن يقاطعني فيقول: فهل تأمرنا أن لا نُقاتل الكافرين حتى لا يقتلونا؟ ومن ثُمّ يردُّ عليه الإمام المهديّ وأقول: بل قاتلوا في سبيل الله الذين يُقاتلونكم فليجدوا فيكم بأساً شديداً وقلوباً من حديدٍ ولينصرنّ الله من ينصره إنّ الله لقويٌ عزيز، ولا تعتدوا على من لم يُقاتلكم من الكافرين، وإنما لا تتمنّوا الشهادة من أجل الفوز بالجنّة وحورها وقصورها إلّا من كان يرى أنّه سوف يرضى بها، فمن كان يرى أنه سوف يرضى بها فإنه لم يعلم بحقيقة النّعيم الأعظم منها وهو أن يكون الله راضياً في نفسه. أرأيتُم يا أحباب الله (يا من يُحبّهم الله ويُحبّونه) أرأيتم لو أنّ أحدكم يُقتل في سبيل الله فيُدخله جنّته فيفرح بقصورها وحورها ومن ثُمّ استمع إلى قول خفيٍّ في نفس الله فسمعه من وراء الحجاب يقول: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].

ومن ثُمّ يُخاطب ربّه فيقول: لِمَ خلقتني يا إلهي؟ ومن ثُمّ يردُّ عليه ربّ العالمين من وراء حجابه فيقول: {وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾}صدق الله العظيم [الذاريات].

فباللهِ عليكم يا أحباب الله، فهل ترضون بنعيم الجنّة وحورها وحبيبكم الرحمن حزينٌ ومُتحسّرٌ على عباده الذين ظلموا أنفسهم؟ بل تمنوا من الله أن يحقق لكم النّعيم الأعظم من الجنّة وهو أن يكون حبيبكم الرحمن راضياً في نفسه وليس مُتحسراً على عباده الذين ضلّ سعيهم في الحياة الدُنيا وهم يحسبون أنهم يحسنون صُنعاً، ولا ولن يكون الله راضياً في نفسه حتى يجعل النّاس أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ. فمن كان هذا هدفه الذي يعيش من أجله فسوف يهدي الله عباده رحمةً بعبده الذي يعبد رضوان ربّه في نفسه مُتخذه غايته وليس وسيلة لتحقيق الجنّة فحقاً على الله أن يهدي به النّاس فيجعلهم أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيم، فذلك هو الإمام المهديّ الحقّ من ربكم الذي رحمهُ الله فأنهى اختلاف الأُمّة فجعلهم أمّة واحدة على صراطٍ مستقيمٍ ولا يزالون مختلفين في عصر بعث كافة الأنبياء والمرسلين فريقاً هدى الله وفريقاً حقّ عليه الضلالة إلّا في عصر بعث الإمام المهديّ الذي رحمهُ الله فهدى من أجله النّاس أجمعين فحقّق الهدف من خلقهم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ﴿١١٨﴾إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ} صدق الله العظيم [هود:118-119].

فأما قول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ ربّك لَجَعَلَ النّاس أُمَّةً وَاحِدَةً} صدق الله العظيم، فتجدون بيان ذلك في قول الله تعالى: {وَلَوْ شَاءَ ربّك لَآمَنَ مَن فِي الأرض كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:99].

وأما قول الله تعالى: {وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ} صدق الله العظيم، فتجدون بيان ذلك في قول الله تعالى: {فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حقّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ} صدق الله العظيم [الأعراف:30].

وأما قول الله تعالى: {إِلَّا مَن رَّحِمَ ربّك وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ} صدق الله العظيم، فذلك هو الإمام المهديّ الذي رحمه الله فهدى من أجلهِ النّاس فجعلهم بإذن الله أمّةً واحدةً على صراطٍ مستقيمٍ فيُذهب الحسرة من نفس ربّه على عباده فيتحقق النّعيم الأعظم فيكون الله راضياً في نفسه فيتحقق الهدف من خلقهم، وكيف يكون الله راضياً في نفسه؟ وذلك حتى يدخل عباده في رحمته فيجعلهم أمّةً واحدةً على صراطٍ مُستقيم.

فيا أحباب الله، يا من يُحبّهم الله ويُحبّونه فاحرصوا على هُدى الأُمّة ولا تدعوا عليهم، فاكظموا غيظكم من أجل الله تنالوا محبة الله. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النّاس وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ} صدق الله العظيم [آل عمران:134].

وقال الله تعالى: {وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [النور:22].

وذلك لأنّ من عفا عن النّاس وصبر وغفر وصفح عنهم لوجه الله فإنّ الله يقول له: عبدي لستَ بأكرم من ربّك فقد غفرت لك ما تقدم من ذنبك وما تأخر، وإنّما يدعو الإمام المهديّ أنصاره إلى عزم الأمور في الدعوة إلى الله. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظيم [الشورى].

وذلك حتى يرقوا إلى أعلى درجات العبوديّة للرب. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ ﴿٣٤﴾ وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [فصلت].

فهل تعلمون لماذا اتخذ الله إبراهيم خليلاً؟ وذلك لأنّهُ لم يدعُ على الكافرين بل قال: {فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ} صدق الله العظيم [إبراهيم:36].

ولذلك شهد الله من على عرشه العظيم أنّ إبراهيم أواهٌ حليم، وقال الله تعالى: {إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ ﴿٧٥﴾} صدق الله العظيم [هود].

{وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا} صدق الله العظيم [النساء:125].

وأما حين أدعوكم إلى تحقيق النّعيم الأعظم من جنّة النّعيم فقد علمتُم الرجل الذي قتله قومه فاستشهد في سبيل الله فأدخله الله جنّة النّعيم، ومن ثُمّ وجدّتم أنّ الرجل فرح بما آتاه الله من فضله وتمنّى لو يعلم قومه بما آتاه الله من فضله ولكنكم في نفس الوقت لم تجدوا الله فرحاً مسروراً كذلك الرجل فتدبّروا وتفكروا يا أولو الألباب: {قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ‎﴿٢٦﴾‏ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ‎﴿٢٧﴾‏ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ‎﴿٢٨﴾‏ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ‎﴿٢٩﴾‏ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ‎﴿٣٠﴾‏ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ‎﴿٣١﴾‏ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ‎﴿٣٢﴾‏} صدق الله العظيم [يس].

ولذلك فمن كان اسمه عبد النّعيم الأعظم في الكتاب فلن يرضى بالنعيم الأصغر حتى يتحقق النّعيم الأعظم ولن يتحقق النّعيم الأعظم حتى يجعل الله النّاس أمّة واحدة على صراطٍ مُستقيم.

وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..